Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
Zaterdagochtend zette ik er ferm de pas in om aan de Schelde een mooie lucht te fotograferen. Same old, same old, maar het blijft mooi.
Het enige wat wij zaterdagnamiddag deden in de sneeuw, was naar het containerpark gaan. Gegarandeerd dat het dan niet druk is. Wel een beetje koud. Voor de rest bleven we binnen en keken we naar de neerdwarrelende vlokjes.
Sneeuw op de daken. Een beetje toch.
Zondag was het tijd voor een wandeling. Het is overal ploeteren in de modder, dus koos ik voor grotendeels verhard, en gingen we Kaprijke verkennen. Jammer genoeg geen mooie zonsopgang, dit was het enige streepje kleur dat we zagen.
Het plan om de modder te mijden, mislukte een beetje. Het waren vooral plassen, gelukkig niet zo’n zompige modder waar je tot je enkels in wegzakt en je je dan met zo’n slurpgeluid moet lostrekken.
Kaprijke is niet echt diehard Meetjesland, je ziet er overal wel nog huizen en er is ook overal lawaai van verkeer.
Waar ik voor die wandeling het meest naar uitkeek, was de ommegang. We waren er ooit al eens voorbij gefietst, nu wilde ik de kapelletjes eens allemaal bekijken. Er zijn 15 pijlerkapelletjes, ik heb foto’s van elke kapel, maar ik ga u die lijdensweg besparen. Een selectie van een paar foto’s.
Het was ons niet helemaal duidelijk waar de Kleemkapel lag, maar ineens zagen we ze toch in de verte.
Bij de kapel kan je ook een plasje doen. Ondanks het feit dat we ondertussen alletwee wel moesten, hadden we er toch niet echt veel zin in.
De Kleemkapel is echt mooi, zowel vanbinnen als vanbuiten. Wel vreemd een verlaten kapel binnen te stappen, en daar muziek te horen. Beetje creepy.
Na de ommegang trokken we terug naar het dorp, waarbij we eindelijk snapten waar de windmolens stonden. Bij de Expresweg. Vandaar het eeuwige lawaai ook. De dorpskern van Kaprijke ligt toch wel dicht bij de snelweg.
Verder was het een rustige week. Ik werkte een babydekentje af:
en startte een breiwerkje voor De Fotoschuur.
Lili kreeg een nieuwe jas en was precies wel content. Zie ze blinken.
Janna kwam op zolder boeken sorteren, wat resulteerde in behoorlijk wat oude schatten. Zoals dit toepasselijke boekje.
(foto’s van de meisjes door Janna)
Woensdagochtend maakte ik tijdens het blauwe uur een foto op Campo Santo.
Vrijdag maakte ik in het mooie licht voor zonsondergang nog een wandelingetje met oud-collega Hilde rond het Handelsdok/Houtdok. Mijne favoriete côté van Gent, weetwel.
Onwaarschijnlijk fotogeniek.
De Kleindokkaai, waar het weer heel erg veranderd is.
En zo hebben we weer een donkere coronaweek doorgesjast.
Toch een mooie week!
Dat wc-tje vind ik supertof!
En die lijdensweg…, we hebben intussen allemaal een rugzakje…
Lie(f)s.
Dat rugzakje slepen we overal mee, inderdaad.
Het was zeker een fijne week.
Dat wc-tje was geestig om zien. Heb de deur niet durven opentrekken 🙂
Dat ene streepje kleur op de foto van de zondagwandeling maakt er wel een prachtige foto van!
Dankjewel! Al een chance dat ik eens achterom keek, had dat ene streepje net zo goed kunnen missen.
Ja, het was rap weer weg waarschijnlijk!
Ja ongelooflijk snel eigenlijk. Back to gray.
Een streepje kleur is genoeg voor een mooie foto.
Dat van die great minds (zie reactie MyriamC 🙂 ). Dankjewel!
Hele mooie foto’s alweer
Dankjewel!
Die wc werpt me prompt terug naar de koer van mijn grootouders alwaar zich ook zo’n stenen hok met een hartjesdeur bevond. Je gevoeg doen op een plank met een gat in waarin je een schier bodemloze put zag, vond ik echter maar niks.
Mooi fotoreeks alweer. Welhaast een constante in je foto’s: de kranen. 😉
*mooie
Bij mijn grootouders ongeveer hetzelfde, maar als ik me goed herinner zonder hartje. En met een WC, niet met een plank. Maar daaronder bevond zich dezelfde peilloze, vies ruikende leegte. Ik vond het ook maar niks, maakte altijd dat ik er zo snel mogelijk weer weg was. In de zomer stonk het voor dood, in de winter was het ijzig koud.
Ik hou van dat stukje haven met de mooie kranen 🙂
Je hebt alvast een frisse neus kunnen halen deze week. Mooie reeks, ook donkere dagen hebben zo hun lichtpuntjes.
Jazeker. Het kan deprimerend donker zijn, maar af en toe zijn er hoopgevende lichtpuntjes.
Het mooie Kaprijke met zijn grote, groene plein. Jammer dat die snelle weg van Knokke/Brugge/Zeebrugge naar Antwerpen daar zo dicht kwam te liggen. En ja… de vele windmolens. Deze zomer heb ik ook langs de Kleemkapel gefietst met een vriendin en toen ben ik er ook binnen geweest. Toch apart die ommegang. En wat een mooie foto’s daar bij de Kleindokkaai. Je favoriete buurt, ik kan mij er iets bij voorstellen.
Dat lieve Lili veel plezier mag hebben van haar kekke jas!
Het grote, groene plein zagen we bij vertrek nog in het halfdonker, na de terugkeer waren we zo moe dat we geen zin meer hadden er nog eens terug te keren.
Die Expresweg is een kreng. Hoeveel doden daar al niet op gevallen zijn. Nog steeds. Dat blijft maar duren voor al die kruispunten opgeheven worden. De windmolens vind ik een mooi neveneffect. Naast zo’n weg horen ze thuis.
Blij dat ik nog eens foto’s van ons twee mopjes heb. Die lieve totjes fleuren een mens zo op.
Ik heb die expresweg weten aanleggen in mijn jeugd. Er was 500m van ons huis ook een kruispunt (het laatste voor de draai die naar Knokke gaat). Tijdens de aanleg was dat een feest. Het mocht niet, maar wij fietsten toen over alle bruggen die er aangelegd werden voor de ring rond Maldegem richting Aalter.
Ik heb die ook weten aanleggen. We gingen er niet spelen, was te ver en we fietsten vaker de andere kant uit. Maar ik herinner me wel het ongenoegen over de aanleg van de weg. Al die dorpen die quasi van elkaar afgesloten werden.
Mijn zus is trouwens recent nog onteigend, ook al voor die baan. Het hing al een paar jaar boven hun hoofd, en ze waren de onzekerheid beu en hebben vervroegde onteigening aangevraagd. Er moet een brug komen waar een kruispunt ligt nu.
Het is erg dat dat allemaal zo lang moet duren. Maar die bruggen zijn zo broodnodig, de kruispunten zijn een verschrikking. Maar het zal je maar overkomen allemaal.
Die enge moordende kruispunten aldaar. Onbegrijpelijk dat het maar blijft duren. Een paar jaar terug verloor een collega van mij haar beide ouders op het kruispunt bij Maldegem, mijn schoonzus verloor er haar collega (pas geboren baby achterin overleefde het), in 1984 verongelukte er een vriend van mij in Eeklo, rond 1990 kwam een oud-klasgenote haar zus in Kaprijke om het leven. Zoveel doden dat er zelfs meerdere gekenden van mij tussen zitten. Dat is toch niet normaal dat men dat steeds weer laat gebeuren…
Inderdaad, enge moordende kruispunten. Vreselijk dat je zoveel mensen kent die er verongelukt zijn. Ik heb er weet van, het valt me vaak op als er wéér eens een ongeval gebeurt. Het is inderdaad niet normaal dat dat allemaal zo lang aansleept. Idem met de R4. Idem met zoveel andere plekken. Verschrikkelijk. Verkeersdoden, dode fietsers en voetgangers, het wordt precies allemaal een beetje aanzien als collateral damage. Ik vind het verschrikkelijk. Mensonwaardig. Wreed. Dom. Onbegrijpend en onbegrijpelijk. Ja, dat is het soort dingen waar ik kwaad om ben.
Dat men dat zomaar gelaten ondergaat. Neen, dat kan niet. Dat maakt me ook boos.
Ja, gelaten, dat is het goede woord. Ik snap dat niet.
Ik bewonder jullie moed om in de winter vaak vroeg op wandel te gaan. Ik beweeg tegenwoordig véél te weinig.
Het is bij mij ook vaak het enige substantiële wat ik doe. Alhoewel ik de afgelopen week toch ook een paar keer in de buurt gestapt heb. Te voet naar de dokter, bijvoorbeeld. Alles telt mee 🙂 We doen het in ieder geval graag genoeg om er vroeg voor te vertrekken 🙂
Leuk die inkijkjes in je elven 🙂
Dankjewel 🙂
Prachtig die serie kapelletjes, met zelfs een toiletgebouwtje in stijl. Ik neem aan dat je binnen gekeken hebt om tot het besluit te komen at gebruik niet raadzaam was. Nu ben ik nieuwsgierig naar hoe het er binnen uit zag!
Neen, ik had er dus echt geen zin in om die deuren open te doen 😀 Corona zit daar wel voor iets tussen, wellicht had ik het anders wel gedaan.
Misschien zat er wel zo’n ouderwetse poepdoos achter;-)
Het zal in ieder geval geen modern toilet geweest zijn, want dat zou elke winter kapotvriezen. Eerder dus zo’n ouderwetse poepdoos 😀
Had zéker een foto waard geweest;-)
Da’s wel waar 😀
Blue hour kan zo prachtig zijn! Ligt het aan mij of is Lili opeens zo gegroeid? In die vest ziet ze er een echt mevrouwtje uit!
Ze is de laatste tijd enorm gegroeid ja. Het gaat opeens enorm snel! Dat kleine kleutertje is er helemaal uit.
Wat veel foto’s! Zoveel maak ik er nog niet in een maand (-:
Foto nummer vijf is mooi, heel sfeervol.
Graag had ik naast je in het kapelletje gestaan. Ik wil niet onbeschoft zijn, maar even dacht ik dat het kleine kapelleke met de twee klapdeurtjes een wc-tje was.
Het kleine gebouwtje met de twee klapdeurtjes is een WC, staat naast de kapel. Het is een behoorlijk grote kapel.
Foto’s maken doe ik graag, en soms wat overvloedig 😀
O dat gezichtje naast dat boekje wat is ze toch een dot. En d’n ander met die capuchon op ook. De kapelletjes zijn prachtig erfgoed de toiletten lijken me wat frisjes.
Ze heeft zo’n heerlijk eigenwijs koppie, Piepje 🙂 En Lili is één en al lach.
Lijkt me dat je billen kunnen vastvriezen aan de bril als het wat te lang duurt. Had ik geen zin in 🙂
Naar het containerpark gaan als het sneeuwt…origineel!
moh die toiletjes bij dat kapelletje, hoe schattig is dat. Ik ben pro voor veeeeeeel meer openbare toiletten. Da’s nogal een dingetje van mij.
Er was eigenlijk meer volk dan ik verwacht had, we waren niet de enige zotten 🙂
Er zouden inderdaad veel meer openbare toiletten moeten zijn. Nette openbare toiletten.