Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. Soms eens een foto met de Nikon of Canon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
Een tijdje geleden zag ik op Instagram een foto van een beeldje in een parkje in Gentbrugge, en zowel het parkje als het beeldje had ik nog nooit gezien. Ik zoek op waar dat is, kijk op Google Street View, en godmiljaardedju wij passeren daar begot heel vaak, met de wagen, soms met de fiets. We hadden zelfs het parkje nog nooit gezien, laat staan het standbeeldje. Ik wilde daar dus wel eens heen. Zaterdag scheen de zon, en Meneertje Mertens ging fietsen, dus ik ging op stap. Ik weet niet meer wat we in de voormiddag deden wat ervoor zorgde dat ik in de namiddag op stap ging, maar zo’n goed idee was dat dus ook niet.
Kom ik aan dat parkje, staat daar zo’n marginaal type met 2 blikjes bier in dat parkje. Grom. Ik stap een eindje verder, keer terug, dat type staat daar nog. Goed. OK. Lapzwans (om geen ander scheldwoord te gebruiken dat lijkt op l*l). Moed samenrapen, awkward feeling negeren, foto’s maken. Het is niet helemaal wat ik in gedachten had, maar het lijkt er wel op. Het meisje met de lege portemonnaie, heet het standbeeld volgens tinternet, maar meer vind ik er ook niet over.
Foto’s gemaakt, stap ik verder richting kerk, en maak wat foto’s waar ik best wel tevreden van ben. Ik hou van blauwe luchten.
Ik loop verder via het kerkhof naar het jaagpad langs de Schelde en dan besef ik helemáál wat een slecht idee dat is, zoveel volk dat daar loopt. Niet te doen. Ik erger me aan de flarden gesprekken die ik hoor. En ik erger me nog veel harder aan de 95 op 100 mensen die aan de verkeerde kant van het jaagpad lopen. Kiekens.
Maar goed. Het water was bevroren.
De perfecte motivatie dus om op zondag om 7u15 de deur uit te zijn. We rijden naar Ardooie, om de Ardooieveldwandeling te maken. De parking van het provinciaal domein is al bizar druk om 8u, maar eens we vertrokken zijn, wordt het rustig. De poort van het kasteel is dicht, veel zien we er niet van.
Maar we krijgen een spectaculaire zonsopgang voorgeschoteld. Samen met de bevroren velden geeft dat heel mooie zichten.
Vorige week wandelden we rond een kerk, deze week wandelen we rond elektriciteitsmasten. Ardooie is toch wel net iets minder mooi dan het Meetjesland: veel lelijke loodsen, en ook fabrieken. Die daar bovenop nog lawaai maken ook.
Maar toch levert het mooie plaatjes op, vind ik. Je kan de elektricteitsmasten en –kabels gebruiken als leading lines.
Actie!
Hier en daar is het écht wel opletten, op sommige plekken is het spiegelglad.
We maken wat sfeerprentjes.
De strepen van de vliegtuigen leken wel van zilver in de gouden lucht.
Hallo!
Het ochtendlicht was echt magisch.
De laatste kilometers gingen door het Provinciedomein ‘t Veld in Ardooie, en opnieuw werd het te druk naar ons goesting. Gelukkig was het maar het laatste eindje. Het werd ook erg lawaaierig met vliegtuigjes en helikopters. Thuis realiseerden we ons dat we vlakbij Meulebeke zaten, waar het BK cross plaatsvond. Ahaaaa, vandaar al dat lawaai! Maar het was wel nog mooi.
Terug thuis moest er nog een foto gemaakt worden natuurlijk van de lucht boven de garages. (ooit maak ik eens een compilatie van deze foto’s)
Voor de rest van de week: weinig te melden. Opruimen, op zolder bijvoorbeeld. Waar ik wel leuke dingen tegenkwam. Zoals dit schriftje uit het tweede middelbaar met het schattigste kaftpapier dat ik ooit had.
(en ja, ik heb veel te veel bewaard)
Ik begon onze fotomuur te ontmantelen. En dat voelde aan als “the point of no return”. It is going to happen, folks. We gaan ons huis verkopen. Oehoe! Spannend. Nog niet volgende week hoor. Maar het komt dichter.
Die spanning van dat huis verkopen, ik ga dat mijn leven lang niet meer vergeten. Ik hoop dat het vlot gaat!
Dat hoop ik ook!
Dat is een streek die ik niet echt ken. Ardooie leverde toch mooie kiekjes op hoor.
Inderdaad… een huis verkopen. Wij verkochten het onze vorig jaar in april. Die voorbereiding was intens want alles moest er uitstekend uitzien. Dus ik weet ook wat het is… En ik maar denken… dat raakt nooit verkocht… in volle coronatijd… Na twee dagen kwam de eerste bezoeker en het was meteen bingo. We verhuizen pas volgende zomer maar het huis is dus al verkocht. We kunnen pas zo laat verhuizen omdat de nieuwe woonst die we kochten dan pas vrijkomt. En de mensen die ons huis kochten, hadden gelukkig ook tijd nodig. Beetje ongewone situatie, maar wel handig in dit geval. Zo viel alles wonderbaarlijk in z’n plooi.
Wij hebben ons huis gekocht een jaar voordat we erin konden omdat de vorige eigenaars nog maar pas aan hun nieuwbouw begonnen waren. Gevolg was dat zij ons nog een jaar huur betaald hebben … een hoger bedrag dan dat van onze hypotheek.
Dat is ongeveer dezelfde situatie. Het wachten duurt wel lang… Bij ons duurt het wachten ongeveer anderhalf jaar. Nog een half jaar te gaan.
De tijd gaat zo snel. Het is zomer voor je er erg in hebt.
Het is daar inderdaad wel mooi.
Tja de verkoop van het huis, ik zie dat wel goed te komen. Aankoop is wat minder, ik heb de zoektocht voorlopig wat uitgesteld. Te frustrerend momenteel. Daar zit corona voor iets tussen. En ja, ideaal om te verkopen wil ook zeggen minder ideaal om te kopen 🙂
Dat denk ik ook, dat de verkoop geen probleem zal zijn. Als ik zag hoe lang mijn dochter maar niet moest zoeken. En eigenlijk toch nog veel geld heeft betaald…
De prijzen zijn hier in NL ondertussen ook flink gestegen. Het was toevallig gisteren op tv.
Er komt vast een huis dat jullie past uit de bus!
Door ons niet vast te pinnen op iets “moeten” kopen, vermindert de stress. En OK, twee keer verhuizen is meer werk, maar giga-stress om iets te vinden en dan alles op tijd voor elkaar te hebben, dat komt op hetzelfde neer. Dan vind ik het beter het kopen van een huis maar even los te laten tot de omstandigheden weer beter zijn. Het is niet alleen zo dat de prijzen hoger zijn, maar ook de belangstelling is groter (zeker voor huizen met tuinen) en er wordt sneller gekocht zonder af te dingen op de prijs. Dus ja. We wachten liever wat af. Van een paar jaar huren gaan we ook niet dood.
Dat is verstandig. Wij hebben ook niks geforceerd en plots ging het toch nog vlotter dan gedacht. Wij waren van plan om hier een vakantiehuisje te huren voor een paar maanden, maar dat is nu niet meer nodig aangezien we tot de verhuis in ons verkochte huis kunnen blijven.
Ik wens jullie een vlotte verkoop!
En ik hou van je blauwe luchten.
Dankjewel 🙂
De hemelsblauwe luchten springen uit je reportage. Samen met de zonsopgang, deze is ook heel mooi!
Dankjewel! Ik hou ook heel erg van de blauwe luchten 🙂
Wat een mooie foto’s, blauwe luchten maken kleuren intenser. En het laagje rijm maakt het af.
Jullie gaan nu al verkopen? Een grote stap. Heb ik iets gemist, heb je al een andere woning op het oog?
Ik hou daar enorm van, van die helblauwe luchten.
Wij gaan verkopen ja. We hebben het een beetje gehad met wonen in de stad, én dit huis is veel te groot voor ons. De zoektocht naar een ander eigen huis is voorlopig gestaakt. We gaan eerst een tijdje huren en zien dan wel weer verder. Maar de ganse verkoop moet nog in gang gezet worden, hoor, we zijn momenteel aan het opruimen.
Jullie hebben er moed op, twee maal verhuizen. Dus nu wellicht op de buiten?
We denken gewoon een stap met de keer 😉 Nu meer naar de buiten op, dat is wel zeker.
Waarschijnlijk ben ik gewoon altijd op de verkeerde tijd buiten maar zelfs áls ik bij de zonsopgang buiten was twijfel ik eraan of ik dan óók zulke mooie luchtfoto’s kan maken. Er zitten weer juweeltjes bij! Heftige tijden om een huis te verkopen, ik ben even niet jaloers maar het schijnt er een goede tijd voor te zijn. Succes.
Dankjewel voor het compliment 🙂
Het is inderdaad momenteel ideaal om te verkopen, en ons huis is echt veel te groot voor ons nu. Dus gaan we die stap zetten 🙂
Best wel een grote stap , wij namen die ruim 30 jaar geleden, nooit spijt van gehad.
Zeker een grote stap. Ik hoop dat we er net als jij geen spijt van krijgen 🙂
Verkopen gaat nu waarschijnlijk makkelijker dan zelf kopen, er is meer vraag dan aanbod.
Je meent het, waar gaan jullie dan wonen? Dat beeldje heb ik ook nog niet gezien. Is dat het parkje langs de spoorweg?
Waar we gaan wonen, weten we nog niet zeker. We gaan iets huren. We denken richting Schellebelle.
Dat parkje: als je Gentbrugge brug afgaat richting kerk, en je volgt het traject van de bus, dan is het aan je linkerhand op het tweede kruispunt. Waar de Kliniekstraat, de straat naar de kerk, de Tweekapellenstraat elkaar kruisen. Een héél klein parkje.
Ik ga er eens op letten
Mooie foto’s weer hoor. Volgens mij had het weer bij jullie net wat een meer winterse karakter. maar ook hier hadden we afgelopen week eindelijk weer eens twee zonnige dagen op rij. 🙂
Goed weekend!
Dankjewel! 🙂
Voor jullie ook een mooi weekend!
Leuk beeldje, dat meisje!
‘k Zie heel veel foto’s niet, ook niet op andere browser, zal wellicht aan mijn pc liggen, volgende keer beter.
Lie(f)s.
Het probleem kan ook aan mijn kant gezeten hebben, alles leek een tijdje nogal traag te gaan. Lijkt me nu beter.
Hebben jullie dan al een nieuwe woonst gevonden? Over de verkoop zou ik me geen zorgen maken. Huizen in Gent verkopen als zoete broodjes.
Neen, geen nieuwe woonst gevonden. De zoektocht voorlopig gestaakt wegens te frustrerend. We gaan voorlopig een tijdje huren tot de markt weer gekalmeerd is.
Om te verkopen is het inderdaad ideaal, en ik maak me weinig zorgen over de verkoopbaarheid van dit huis. Dit is een zeer gegeerde buurt. En sedert onze overburen verhuisd zijn, kan ik met de hand op het hart ook zeggen dat dit een zéér fijne buurt is om te wonen. En goed gelegen, en rustig.
Zou het meisje met de lege portemonnee niet verwijzen naar de laatste dag van de Gentse Feesten? Alhoewel, het beeld bevindt zich in Gentbrugge…
Jullie gaan verhuizen! Een grote stap, zeg. Wordt voortaan de natuur omarmd in plaats van de stad?
Gentbrugge is deelgemeente van Gent, dus dat kan zeker. Ik heb daar ook al aan gedacht. Ik vind niks van informatie over dit beeldje, enkel op RouteYou, en op een site van OpenVLD waar ze het “het meisje met de portemonnee” noemen. Maar de lege portemonnee lijkt me dan toch meer een referentie naar de Feesten. Ik keer er nog eens terug op een vroege ochtend, om te kijken of er meer informatie bij het beeldje staat. Als er geen creepy meneren met blikjes bier rondhangen.
Wij willen inderdaad de natuur meer omarmen, dat staat vast. We hebben het een beetje gehad met wonen in de stad. Hoewel het hier een heel fijne buurt is. Maar het huis is te groot geworden ook, dus we trekken onze conclusies. Waar precies we gaan belanden, is nog niet zeker 🙂
Ik zou je onze gemeente kunnen aanraden, want het is hier zalig wonen, vlak bij de zee en zo. Edoch dat zou inhouden dat je een West-Vlaming zou worden. Mogelijks is dit een onverdraaglijke gedachte voor een rasechte Gentenaar. 😉
Nee. Als West-Vlaming kom je in Gent wonen, als Gentenaar ga je niet in West-Vlaanderen wonen 😉
Serieus: dat is te ver. We zoeken het toch wel in Oost-Vlaanderen. We hebben wel al eens in Ronse gezeten en dat trekt nog steeds, maar het is ver van onze kinderen. Voorlopig denken we aan Schellebelle en omstreken.
Ik wens je in ieder geval veel succes met het zoeken naar een woning. Indertijd hebben Katrien en ik zeker dertig, veertig huizen bezocht alvorens we belandden waar we nu nog steeds wonen. Het is uitkijken geblazen en je hart en hoofd stevig laten samenwerken.
We hebben het idee om tegelijk te verkopen en kopen losgelaten, omdat we zo rustiger gaan kunnen zoeken naar iets wat we goed vinden. En ook tijd hebben, als dat nodig is, om dertig, veertig huizen te bezoeken. We geraken er wel, ooit 🙂
Vroeg opstaan het is toch de moeite! Blauwe lucht en witte tipjes. Zeer mooi.
Dankjewel 🙂 Vroeg opstaan loont zeker 🙂
Vroege vogels zijn jullie! Prachtige foto’s die we kunnen bewonderen.
Je huis verkopen? Succes, een heel karwei maar hopelijk lukt het zo vlot als bij mij. Twee dagen was het weg.
Dankjewel! Ja, we zijn graag vroeg op pad, het heeft vele voordelen, vinden wij dan 🙂
Dankjewel! Ik heb er eigenlijk goede moed op dat het snel verkocht zal zijn. Maar het is inderdaad veel werk.
Fraaie plaatjes.
En spannend, verhuizen!
Mooi beeld, dat meisje! En zo schattig, dat inpakpapier.
Twee keer verhuizen zal wel vermoeiend zijn, maar rustig kunnen zoeken en niet moeten keihard opbieden tegen anderen, de rust die dat geeft, zal dat ongetwijfeld waard zijn. Succes in alle geval, met rustig zoeken en met de verkoop en alle bijhorende emoties!
Ben daarnet nog eens teruggekeerd, dat meisje moest nog eens op de foto.
Ik denk dat ook, dat het ene opweegt tegen het andere. Het geeft ons in ieder geval meer rust in ons hoofd. Merci 🙂
ooooh dat schriftje!
die foto’s zijn er berekoud uit. Brrrr
Hier beland door jouw reactie op één van mijn luchtfoto reeksen -> https://regenboogbui.wordpress.com/2021/06/20/plog-luchten-kijken-5/
Treffend, die gelijkenissen en die liefde voor mooie luchten. Mooi geheel ook en nu vraag ik me af hoever de verhuisplannen intussen zijn gevorderd… (Ik volg jou nog maar sinds kort…).
Ha, vreemd, deze reactie was in de spam beland. De wegen van WordPress zijn soms ondoorgrondelijk.
De verhuisplannen: we zijn bezig met de laatste loodjes opruimen, hopelijk wordt dat deze week afgerond. Dan een rondje poetsen en dan worden er foto’s gemaakt. En dan, ja… verkoop van het huis. Spannend. Niet meer zo veraf nu.
Heel veel succes met de verhuis!