Satur9Op donderdag is het hier Throwback Thursday. In 2021 duik ik in mijn analoog fotoarchief en scan foto’s in. Elke week 1 foto, eens zien hoe lang ik dat volhou, ha! Van enige chronologische aanpak of logische volgorde is geen sprake, ik neem een willekeurig fotoalbum en scan een foto in.
Bij het opruimen van de zolder botste ik op een doos vol herinneringen allerhande. Zo vond ik mijn eerste poëzie, een doos vol stickers, oude agenda’s (die sommige jaren toch wel iets van Bullet Journals avant la lettre hadden), en er was ook een oud fotoalbum in verzeild geraakt.
Ik moest lachen toen ik het zag: een album van een reis naar Oostenrijk, in een fotoboek waarvan ik me herinner dat ik er nogal om gezaagd had bij mijn ma.
En ik moest nog harder lachen toen ik de foto zag, ik wist meteen dat dit de volgende Throwback Thursday foto zou zijn.
Mijn gok was een vakantie uit 1983, ik zat er een jaartje naast: 1982. In die zomer ging ik op kamp met de CM, naar Maloja Palace. Ja, kom maar af met jullie herinneringen! Ik moest niet mee met de trein naar huis, want mijn ma en Herman waren al in Oostenrijk, niet ver van Maloja. Zij kwamen me oppikken, en we reden naar Oostenrijk, waar we verder vakantie hielden in Bach, in het Lechtal. Veel bergwandelingen, veel mooi weer. Mooie foto’s, bergen, bergbloemen, berghutten, kabelbanen… zalig.
Deze foto werd gemaakt op de parking van Maloja Palace, op het moment dat mijn ma en Herman me kwamen halen. Blij dat ik was, want ik was zo geen kamp- en groepskind.
Meneertje Mertens zei: zie je wel dat je lange benen hebt. Haha, inderdaad.
(ik heb namelijk de lichaamsbouw van mijn vader: ik heb een kort bovenlijf en lange benen. Met mijn lichaamslengte van 1m70 geeft dat voor de maat van mijn fiets toch vaak net dat beetje meer gemak op een maatje groter. Door die lange benen).
Dus: Maloja, zomer 1982.
Wat een knappe jongedame! En wat een benen inderdaad.
Maloja Palace, volgens mij ben ik er in 1966 op sneeuwklassen geweest. Het heette toen nog niet ‘Palace’ en het was ook ver van een palace! Oh, en ik was (en ben) ook absoluut geen groepskind.
Leuk zijn ze, die terugblikken.
Toen was ik nog mager 🙂
Toen ik er was, heette het dan wel Palace, maar er was ook zeer weinig palace aan!
Ik ben ook nooit een groepsmens geworden.
Fijn dat je het leuk vindt 🙂
Ik heb het al meermaals gezegd Anne maar ik ken je nog zo goed van vroeger.
Gelukkig ben ik nooit moeten meegaan met de CM. Zou ook niet aan mij zijn besteed.
Maar je staat er toch met een grote smile op. Misschien omdat je wist dat het voorbij was.
Je hebt inderdaad wel ellenlange benen!
Ik vind dat heel erg mooi.
Ik ben er zeker van dat de smile was omdat het voorbij was, echt waar 😀
Dankjewel! 🙂
Jeetje ja, mooie lange benen 🙂
In Nederland was dat volgens mij vroeger niet zo gewoon om met jeugdgroepen op vakantie te gaan. Ik ben – behalve een keer als vijfjarige (!) met de kabouters – nooit op groepsreis geweest. Weet wel dat er pony- en zeilkampen waren maar dat was niks voor mij.
Dankjewel! 🙂
Ik heb het nooit echt graag gedaan. Dit was niet met de jeugdbeweging maar met de mutualiteit (geen idee hoe dat heet in Nederland), die organiseerden ook vakanties voor kinderen. Ik was altijd blij terug thuis te zijn 🙂
Wat een mooie meid met prachtige lange benen! Je staat te stralen ondanks dat de vakantie wat tegenviel. Ik ben destijds niet meegegaan. Niet naar Amberloup, niet naar Zwitserland, ook ik was absoluut geen groepskind en durfde dat niet aan. Toch had ik het beter wel geprobeerd, misschien viel het best mee. Alhoewel, als ik mijn jongste zus hoor… die was ziek van haar vakantie met de cm in Amberloup. Het was ook haar ding niet.
Dankjewel!
Ik denk dat ik vooral stond te stralen omdat het voorbij was, haha.
Ik heb het verschillende keren gedaan: naar Heer-sur-Meuse en naar Retie, en naar Maloja. De middelste zus deed al die dingen erg graag, maar aan mij was het niet besteed. Chiro, groepsvakanties… brrrr. Later ben ik wel twee keer op talenkamp geweest met commerciële organisaties, die vond ik véél leuker.
Wat een benen inderdaad😊
😀
Niet dat ik er verder verstand van heb … maar heb je er nooit over gedacht om op atletiek te gaan?
Ik was totáál niet sportief aangelegd, en de turnlessen waren altijd een drama. Maar het is waar, lopen was eigenlijk nog hetgene dat me het beste afging. Misschien had ik er toch iets mee moeten doen 🙂
Hoog- en verspringen was je vast ook goed afgegaan. 🙂
Een onderzoek van de universiteit van Liverpool en de University College London heeft aangetoond dat vrouwen aantrekkelijk worden gevonden wanneer hun benen 1,4 keer langer zijn dan hun romp. (Bij mannen ligt de ideale verhouding op 1:1.)
Voilà zie, een klein wist-je-datje, geheel en al voor jou. 😉
Hahahaha, had ik dat geweten toen ik jong was, ik had me er misschien voordeel mee kunnen doen. Want ik was niet bepaald het kind dat het meest zeker was van zichzelf, om het nog voorzichtig uit te drukken 🙂
Leuk, zo’n terugblik. Ben benieuwd wat er nog zoal uit de doos zal komen.
Ik zelf nog geen idee, ik doe er maar op los. Maar ik vind het terugblikken ook wel leuk 🙂
Heerlijk onderwerp dit.
Maar wat een geheugen!!!
Hahaha, ja, eigenlijk wel. Namen zijn ietsje moeilijker, maar ik heb inderdaad wel een goed geheugen.
CM, lijkt me wat hier de “padvinderij”genoemd wordt zo aan de blauwe sjaal te zien, dat droegen hier ook de ouder groepen. Wát een lange benen inderdaad , misschien was alles nog niet helemaal in proportie maar het is al we duidelijk dat er een mooie meid in aantocht is;-)
Je hebt hier inderdaad jeugdbewegingen, zoals de Chiro en de Scouts. CM was (is) dat niet, dat is de Christelijke Mutualiteit ofte het ziekenfonds. Heet dat bij jullie ook zo? De “mutualiteiten” organiseerden (organiseren? geen idee of ze dat nu nog steeds doen) vakanties voor kinderen. Er waren zo een aantal vaste plekken waar zij accomodatie hadden: Retie in de provincie Antwerpen, Heer-sur-Meuse in de Ardennen, Maloja in Zwitserland. En ja, per groepje had je dan zo’n sjaaltje in een bepaalde kleur, er waren activiteiten, je werd wakkergemaakt met een themamuziekje (aaargh), er werd samen gegeten enzovoort. Deze vakantie was voor de 14-jarigen in Maloja, en daar werd in de bergen gewandeld.
Ik was niet de grootste fan: ik hield niet van de jeugdbeweging, en ook deze groepsvakanties waren mijn ding niet echt. Ik keek dus vooral vrolijk omdat het afgelopen was 🙂
Dankjewel! Ik heb zelf nooit eerder gemerkt dat ik benen had als een hinde, haha 🙂
Nee hier hebben wij dat soort dingen niet vanuit een zorgverzekering voor zover ik weet. Jeugdverenigingen waren meestal vanuit een geloofsrichting opgezet. De padvinderij vanuit het katholieke geloof en de CJMV met een christelijke oorsprong.
Die deden wel vergelijkbare dingen tijdens vakanties. Meisjes van die leeftijd hebben meestal niet zo’n geweldig zelfbeeld, herinner me dat vooral van mezelf. Toen ik Henk leerde kennen was ik nét 16 geworden en vroeg me af wat zo’n knappe knul ik mij zag;-)
Scouts en zo is hier ook wel katholiek. De ziekenkas is ook “verzuild” dus CM ook van de katholieken.
Het wordt nog altijd gedaan, blijkbaar. Onder wat modernere vorm, maar het kan nog steeds.
Ja meisjes en zelfbeeld, vaak wel een moeilijke toch. Had jij geluk met je knappe knul 🙂
Die benen 🙂
En Maloja. Ik was er twee keer. Eén keer met de 14-jarigen om te bewijzen dat ik op kamp gaan leuk vond (not), en één keer als 18-jarige in de leiding van zo’n 14-jarigen kamp. Dat laatste om te bewijzen dat ik net als mijn vader in zijn jeugd een goede leidinggevende kon zijn. Ook al een grote NOT, al die 14-jarigen waren een kop groter dan ik en ik had geen greintje gezag.
Ik werd 18 jaar op tweedaagse met die bende ongeregeld. De uitbaters van de berghut waar we sliepen bakten speciaal voor mij pannenkoeken op het moment dat die jonkies al in bed lagen. Als ik al blij was, dan was die blijheid helemaal over toen ze van flamberen begonnen te spreken, en dan de juiste sterke drank niet hadden en ze er dan maar jenever over gegoten hadden. En ik mocht een extra pannenkoek voor mijn verjaardag…
Oh wow, als leidster zelfs 🙂 Wat een moed had jij om jezelf zo te proberen bewijzen.
Eigenlijk is die tweedaagse één van de weinige dingen die ik me concreet herinner van die vakantie in Maloja.
Amai ja, wat een stel benen!
Hihi 🙂
Ik kan mij hier enkel aansluiten bij de rest: wat een benen inderdaad!
Wel grappig, dat “Maloja Palace”. Wij waren niet aangesloten bij de CM, dus ik ken heel die Intersoc-vakanties niet en heb Maloja pas leren kennen nadat we hier zijn komen wonen. Maar Maloja Palace, dat klinkt nu echt wel niet als een bestemming van een vakantie met een christelijke mutaliteit, eerder als een of andere foute discotheek ofzo 🙂 (ligt misschien aan mij)
Behalve de omvang van het gebouw, vond en vind ik eigenlijk dat Maloja Palace weinig weg heeft van een Palace. Ligt niet echt aan jou dat je er dat gevoel bij hebt, het spoort gewoon helemaal niet, die naam.