Een paar weken geleden zat ik terug te lezen in mijn 1000 vragen, en kwam dit tegen:
46. Vier je altijd uitgebreid je verjaardag? (15 mei 2018)
Neen. Ik vier mijn verjaardag, maar niet uitgebreid. Dit jaar gingen we een feestje geven, wegens Meneertje Mertens 50, ik 50 en Janna 25, maar toen kwam daar het heuglijke nieuws dat er rond die periode een tweede mopje verwacht wordt, en werd het feestje prematuur afgeblazen. Tot groot jolijt van Meneertje Mertens, want veel zin had die niet in een feestje. We zullen wel iets anders bedenken, een aangenaam dikke-buik-proof viering van onze mooie cijfertjes.
En ik schrok me een hoedje van de semi-voorspelling die ik deed. Pipa werd prematuur geboren, een woord dat ik op een andere manier in de mond nam in dit antwoord. Van een feestje of iets plaatsvervangend was op het moment rond onze verjaardagen weinig sprake. Janna was nog volop aan het herstellen van de hel waar ze doorgegaan was, en Pipa had vooral rust, warmte en regelmaat nodig.
Ik stuurde dit door naar Janna, en zij suggereerde: waarom maak je als slotstuk geen samenvatting van alle vragen? Goed idee. Ik verdiepte me in de vragen, en vond wel wat leuke dingen. Ik startte met deze reeks op 17 april 2018. Misschien ben ik wel al van gedacht veranderd over sommige antwoorden… Ik stopte met nalezen bij vraag 800, de rest vind ik te recent beantwoord om nog verder te doorlopen (maart 2020).
1. welk antwoord sta je nog helemaal achter?
28. Wat is je droom? 1 mei 2018
Een mooie winkel, een pand met een dubbele ruimte. In de ene ruimte mijn stoffen, naaimachines, haberdashery, een koffiemachine, mensen die mooie stofjes kopen, blijven plakken om iets te naaien. In de andere ruimte 2 mogelijkheden. Ofwel een soort pop-up store waar elke dag van de week iets anders gebeurt. Er komt een dag een kapper/barbier. Er worden een dag taarten verkocht. Iemand geeft een dag een workshop. Of twee dagen. Enzovoort. Ofwel een vaste bestemming voor die tweede ruimte: een koffieshop, een tearoom, waar ook boeken zijn en kranten en gezelligheid en rust. Zoiets.
Waar ik ook van droom is een lange reis naar Australië en Nieuw-Zeeland. Minstens 2 maanden (liefst langer) om die landen rond te reizen. Van Sydney naar Melbourne naar Perth naar de Gold Coast naar Brisbane en naar nog veel meer wat ik moet uitzoeken en plannen. En naar Tasmanië. En naar Nieuw-Zeeland. Naar de hoofdstad en naar Kare Kare en naar Te Awamutu en naar nog veel meer dat ik ook moet uitzoeken en plannen.
En nog een droom is verhuizen. Naar ergens waar ik het leuker vind dat ik het hier nu vind.
Ja, hier droom ik nog steeds van. Van die warme, gezellige zaak waar mensen kunnen samenkomen om een fijne hobby te beoefenen. Naar Nieuw-Zeeland wil ik ook nog steeds. En dat verhuizen, dát gaat in ieder geval volgend jaar gebeuren, dat staat zowat vast.
2. welke vraag zou je anders beantwoorden?
106. Kun je een week zonder internet? 26 juni 2018
Ik neem aan van wel? Ik zou het wel missen. Ik communiceer ook veel met mijn kinderen via het internet, en dat zou ik missen. En foto’s en filmpjes van Lili zou ik missen.
Laat ons wel wezen. Ik zou niet zonder internet kunnen. En al helemaal niet nu in deze corona periode!
3. welke vraag begreep je echt niet?
199. Geloof je alles wat je denkt? 16 oktober 2018
Wat voor een vreemde vraag is dit. Geloof ik alles wat ik denk? Ik weet zelfs niet wat ik daarop moet antwoorden.
En ik weet het nog steeds niet.
4. hoe is het gesteld met je zelfkennis?
498. Hoe erg is je verzamelwoede? 14 mei 2019
Goh. Ik ben gevoelig aan verzamelwoede, ik weet dat, en ik wil me daar niet aan overgeven. Dus ik probeer dat echt onder controle te houden. Als er hier al een paar meewarig gaan kijken door al mijn naaigerief: ik vind dat niet verzamelen in de strikte zin van het woord. Hehe. Dat is gerief om te gebruiken, dus dat is iets anders. Vind ik. Maar als ik niet oplet, dan ben ik vertrokken met andere dingen verzamelen voor het plezier van het verzamelen, en daar wil ik niet in verzanden.
Valkuil. Verzamelwoede. Maar ik let verdorie heel hard op. En onlangs heb ik mijn collectie stoffen opgeruimd. Gehalveerd of zo.
5. Heb je het soms over je slechte karaktertrekken?
290. Vergeef je mensen makkelijk? 18 december 2018
Eén van mijn slechtste karaktertrekken. Neen, ik vergeef mensen niet gemakkelijk. Ik vergeet niet, en ik vergeef niet altijd. Sommige dingen kan ik niet opbrengen om te vergeven. Sommige dingen onthoud ik voor altijd, sommige dingen blijven oneindig in mijn binnenste woelen en wringen en rondspoken.
En dat is nog niet veranderd. Dat zal nooit veranderen. Schorpioenentrekske zeker?
6. Lees je de vragen soms niet goed?
121. Verkies je weleens je werk boven de liefde? 28 augustus 2018
Natuurlijk. Liefde is zoveel belangrijker dan werk.
Deze vond ik wel grappig. Het is niet de enige vraag die ik niet goed gelezen heb.
7. moet je soms lachen bij de antwoorden?
397. Is uit het oog ook uit het hart? 5 maart 2019
Meestal gaat dat toch zo ja.
Sorry, inside joke. Opnieuw:
7. moet je soms lachen bij de antwoorden?
341. Waar kun je over doorzeuren? 29 januari 2019
Deuren moeten dicht, niet tegenaan. Schuiven moeten dicht. Bestek mag niet in de gootsteen gegooid worden, ik vind dat vies. De schotelvod moet je goed uitwringen, ik heb geen goesting in zo’n kletsnat ding dat aanvoelt als een dooie rat. Dat soort dingen.
Grappig, en tegelijk niet grappig want zó de realiteit.
8. Wat vind je vervelende vragen?
470. Wat zou je je toekomstige zelf willen vragen? 23 april 2019
Mijn toekomstige zelf. Wat een vaag begrip. Hoe oud is die toekomstige zelf? 85? Ik wil niks vragen. Ik wil gewoon dat mijn toekomstige zelf gelukkig geweest is.
Zo van die zweverige “uit de boekjes” vragen.
9. Wat is een terugkerend thema in jouw antwoorden?
219. Ben je ‘s ochtends meteen wakker? 30 oktober 2018
Ik ben wel meteen wakker, maar niet echt aanspreekbaar. Koffie is het sleutelwoord. Breng me koffie op bed en ik praat meteen.
429. Wat zijn de drie leukste gebeurtenissen van vandaag? 26 maart 2019
Het is nog vroeg dag hè. Mijn tas koffie (priceless) en mijn ontbijt. En ik kijk uit naar mijn fietstochtje.
685. Wat is je favoriete beloning voor hard werk? 20 december 2019
Op mijn gemak in de zetel zitten met een kop koffie, mijn laptop, mijn breiwerk…
699. Waar kun je geen dag zonder? 27 december 2019
Koffie.
Koffie dus, hè. Koffie.
9. Wat vind je een stomme vraag?
599. Wanneer had je voor het laatst kriebeltjes in je buik? 18 oktober 2019
Kriebeltjes in mijn buik. Jeetje. Kriebeltjes in mijn buik. Nou moe. Pfhuh!
Kriebeltjes. Iew.
10. wat vind je een mooie vraag?
116. Heb je al naar de wolken gekeken vandaag? 21 augustus 2018
Als ik thuis ben, kijk ik minder naar de wolken. We zien er hier niet zoveel van, in de stad, vind ik. En ik mis dat wel. Maar als ik ga fietsen, of als we op reis zijn, kijk ik heel vaak naar de wolken. En hoe langer je kijkt, hoe meer vormen je ontdekt. Ik vond het de afgelopen vakantie een zalige bezigheid. Er zat ook een hele tijd een vast patroon in: ‘s morgens waren er geen wolken, die vormden zich tijdens de voormiddag en middag, en in de late namiddag verdwenen ze weer. Ik heb het meermaals gedaan: gewoon in de zetel zitten en kijken hoe de wolken zich vormen. En samen vormen zoeken. Een hondje, een konijn, enzovoort. Een mens zou dat meer moeten kunnen doen.
Mooi om te eindigen. Toch?
In de categorie vraagstaarten en curieuseneuzen: verhuizen staat zowat vast. Iets gevonden dan? Zo ja, waar trekken jullie naartoe?
Ik mail je even 🙂
Leuk deze bloemlezing. Vooral die droom. Ik droomde iets soortgelijks en heb het gedeeltelijk uitgevoerd, maar de realiteit is weerbarstig. Het is dat we zo ver van elkaar af zitten anders sleepte ik mijn naaimachine eens naar jou voor een sewing bee.
Ha, dat zou echt wel eens leuk zijn hè 🙂 Ik begin weer te dromen 🙂
Fijn dat jij die droom gedeeltelijk hebt kunnen uitvoeren. Corona zit nu wel lelijk in de weg.
Ik hoop dat je dat huis kan vinden waarin je je dromen waar kan maken. Spannend.
<3
Kan jij als je wil je gsmnummer eens mailen als je wil? Iets met een groepje enz… het wordt vanzelf duidelijk. Mrsbrubeck@gmail.com
Is ondertussen in orde!
👍
Trekken jullie weg uit de stad? Want zo interpreteer ik toch jullie op til staande verhuis. If so: wat een heerlijk vooruitzicht!
Niet kunnen vergeven: dat vind ik toch een eerder kwalijke trek. Dat je niet kunt vergeten, is dan welhaast weer de logica zelve.
Ja, we willen weg uit de stad. Dat staat al een tijdje vast. In de praktijk brengen is iets moeilijker (damn corona), maar het komt goed.
Ik kan uiteraard vergeven, vaak zelfs. Alleen als er té ver gegaan wordt en er zwaar op mijn hart getrapt wordt, kan ik niet altijd vergeven. Dat gebeurt niet vaak. Maar het gebeurt. Eerder te beschouwen als: vertrouwen geschonden en niet meer te herstellen.
Oei, jullie komen naar Brugge :)! Ik verwittig alvast onze dienst immigratie.
Mooie terugblik op die 1000 vragen. Een goed teken dat je nog achter de meeste antwoorden staat.
No way dat wij gaan emigreren naar de West-Vlaanders jong! 😀
We blijven wellicht in Oost-Vlaanderen plakken. Net te ver van onze kinderen.
Ik verander wel al eens van gedacht, en ik vind dat dat moet kunnen. (we leven dan ook in tijden van “voortschrijdend inzicht”, ha!). Maar de basis blijft hetzelfde, denk ik.
OK, ik bel mijn verwittiging bij Immigratie opnieuw af.
Met mijn excuses voor de overlast 🙂
’t Is goed voor een keer…
Gelukkig ben je al in toegeeflijke kerstsferen 🙂
Die droom van een eigen zaak en de manier waarop, dat lijkt me nu eens echt iets voor jou. Ga ervoor!
Geloof je alles wat je denkt? Dat vond ik ook zo’n rare vraag. Je leest mijn antwoord over enkele weken.
Waar kun je over doorzeuren? Ikke over juist dezelfde dingen!! Tot ergernis van mijn wederhelft soms.
Mijn wens voor jou is dat je een fijne woning vindt waar je urenlang naar de wolken kan kijken.
Als corona voorbij is, kan dat misschien wel 🙂 Ik zou dat nog altijd heel graag doen.
Ben benieuwd naar jouw antwoord!
Hahaha, dat we zeuren over dezelfde dingen, grappig!
Dankjewel Myriam 🙂
Ik zat precies naar een aantal zaken van mezelf te kijken, zo herkenbaar!
Ik dacht vroeger ook dat ik kon vergeven, maar dat is niet altijd zo, zeker niet als iemand te ver gaat en vooral geen berouw heeft.
Ben nu ook wel benieuwd naar je verhuisplannen… hou je “ons” 🙃op de hoogte?
Ja, of als zo iemand met van die flauwe excuses afkomt. Inderdaad, geen berouw. Je begrijpt hoe ik het bedoel.
Ik hou “jullie” zeker op de hoogte van de verhuisplannen, wees maar zeker 🙂
👍😊
Ik raak maar niet verder…
No stress, het komt wel terug 🙂 en als het niet terugkomt, ook goed, toch?
Inderdaad een mooie om mee te eindigen. Nieuw-Zeeland is prachtig, dus van zodra het weer allemaal mogelijk is, gewoon doen! Dat moeilijker kunnen vergeten en vergeven vind ik dan weer zo herkenbaar… En ik ben nochtans geen schorpioen 🙂
Ha, niet noodzakelijk een schorpioenentrekje dus 🙂
Ik hoop het ooit eens te kunnen doen. Ik droom er al van sedert ik tiener was.
Ik ga dat leer me beterlerenkennenlijstje nog eens nader bekijken 🙂
😀
Een heerlijk relaas om te lezen, niemand kan jou van enige wispelturigheid verdenken. Ik hoop zo voor jou dat je droom bewaarheid mag worden, het is je op het lijf geschreven. Enne, ga vooral niet te ver wonen, voor het geval ik terugkeer.
Och maar zo lief <3
Leuk om hierop even terug te blikken en ben zelf nu ook wel benieuwd naar je verhuisplannen!
Er ligt nog niks vast, maar het komt 🙂
“nou moe” ?? gij stiekeme hollander :p
Ik ben van vele markten thuis 😀
Haha, dat dacht ik dus ook he, “heu, heeft Anne ook Hollands bloed?” 🙂
Dat van die schotelvod, dat heb ik ook! Al heb ik het opgegeven met erover te zagen en wonder boven wonder, sindsdien doet hij het vaker uit zichzelf (venten!) 😉 (oplossing trouwens om minder dat dooie rat gevoel te hebben: er vers water over laten stromen en ze daaronder uitwringen. Nog niet ideaal, maar echt pakken minder vies)
Nope, ik ben wel een beetje taalkameleon 😉
Goede tip voor die schotelvod, ik ga dat onthouden. (en ja, venten, niet te begrijpen soms, haha)