Op donderdag is het hier Throwback Thursday. Dan bedenk ik een willekeurige zoekterm, en zoek aan de hand daarvan foto’s op in mijn fotoarchief.
Toen ik wat zonder inspiratie zat voor zoektermen, kwam mijn nicht Veerle af met de zoekterm zwerfvuil. Vond ik een goed idee. Maar leverde weinig op in mijn foto’s. Dendermondsesteenweg, Dampoort. En toen ging er een lichtje branden: Dampoort! Laat ik de Dampoort eens nemen als zoekterm. Leverde een lange lijst foto’s op, maar Google Foto’s interpreteert de Dampoort nogal ruim. Plus: wij wonen daar dichtbij, en ik heb ook vlakbij de Dampoort gewerkt. Dus neem ik u eens mee voor een persoonlijke kijk op de evolutie van de Dampoort en omgeving van 2012 tot nu.
De Dampoort is een bekend en berucht verkeersknooppunt aan de rand van Gent. Bekend, berucht, gevaarlijk, zwart punt, gehaat punt. In de loop der jaren is het wat minder gevaarlijk gemaakt, en tussen de Dampoort en de Vliegtuiglaan vind je nu de Oude/Nieuwe Dokken, een buurt die opgewaardeerd wordt. Toen ik hier kwam wonen, had ik nooit gedacht dat de omgeving van de Dampoort zo zou veranderen, maar ik vind het schitterend.
Zicht vanuit het raam op mijn werk, juni 2012.
Same place, 15 januari 2013.
Nog eens same place, we kijken wat meer naar rechts. Dreigend zwerk, regenboog en De Centrale. 10 oktober 2013.
Ik heb eens een tijd alle dagen dat ik ging werken een foto gemaakt op ongeveer dezelfde plek aan de Dampoort. Een soort projectje, dat een stille dood gestorven is. De eerste foto daarvan die ik terugvind, 4 november 2013.
Eentje met een mooie lucht. 12 december 2013.
De laatste uit die reeks. 25 maart 2014.
Ergens tussendoor deed ik ook eens een blogpost over zwerfvuil op de Dendermondsesteenweg. 13 januari 2014.
Daar linksboven vanuit een dakvenster werden de eerste foto’s van huidige blogpost gemaakt. Het groene gebouw is al lang niet meer. 26 maart 2014.
Zo dus. 9 april 2014.
Ah kijk, nog zo’n foto vanuit het raam. 7 januari 2015.
Werf van de Quantum building (waar het groene gebouw dus was). 12 januari 2015.
Achterkant. 13 januari 2015. Dit moet in de periode zijn dat de kraan eens bijna omkukelde en we een paar spannende uren opgesloten zaten op het werk. Wat opzoekwerk leert me dat het ietske eerder was, maar ik zat er toch niet ver naast.Â
En toen verhuisden we met het werk, maar niet ver. Het zicht vanuit het raam veranderde naar dit. 15 juni 2015.
Quantum building. 18 juni 2015.
Poëtisch of lelijk? Ik weet het niet goed. 1 oktober 2015. Maar ik kies toch voor poëtisch.Â
Veiligheid eerst. 7 december 2015.
Werken, werken, werken. Altijd, overal, werken. 16 december 2015.
Quantum Building. 17 december 2015.
Zwerfvuil. Parking winkelcentrum Dendermondsesteenweg, 19 december 2015.
En toch hè, ondanks alle lelijkheid, vind ik dit mooi. 19 januari 2016.
Werken, werken, werken. Altijd werken, overal werken. Het ene was nog niet gedaan en ze begonnen al aan het volgende. 25 mei 2016.
Zicht. Regen. Wind. 21 juni 2016.
The making of, muurschildering Zondernaamparking, 23 augustus 2016.
Werken, werken, werken… 8 september 2016.
15 november 2016. Centrale in de mist.
Centrale tijdens het lichtfestival. 3 februari 2018.
23 januari 2019. Dampoort in de sneeuw. Toont eigenlijk wel heel duidelijk aan waarom ik niet hou van sneeuw. (ik herinner me dit moment nog goed, onderweg om een voormiddagje te helpen bij ons (toen héél) klein Piepje).Â
En met een foto van een maand geleden kan ik toch laten zien hoeveel het hier de laatste jaren veranderd is, na de opeenvolging van werven en werken. (6 november 2020)
Ik kwam er vroeger eigenlijk meer dan nu. Het is gewoonweg bijna standaard file van de kant waar ik van kom en dus probeer ik die verrekte Dampoort krampachtig te vermijden.
Waar wij wonen, is de Dampoort niet te vermijden. Leer je met de auto rijden, dan moet je al snel de Dampoort over. Files en Dampoort zijn ook synoniem. Maar gelukkig is de Dampoort ook meer dan dat 🙂
Het is overal hetzelfde met zwerfvuil. Vroeger kwamen er nogal wat leerlingen van een school hier in de buurt voorbij ons huis. Iedere morgen en avond lag er wel iets in de voortuin. Snoeppapiertjes, lege zakken chips, blikjes, je kent het wel. Ik heb toen eens een mail naar de school gestuurd met het verzoek de leerlingen te vragen hun afval mee naar huis te nemen of in de vuilbak aan het station te steken. Via via vernam ik later dat de directie mij maar een zaag vond … En dat moet dan kinderen (mee) opvoeden.
Hier idem dito. Denk dat ik al een paar foto’s op mijn blog gezet heb van ons geveltuintje waarin vanalles gedumpt wordt. Hier geen scholieren, maar een groen (of Groen) hater met een hond. Zijn laatste wapenfeit was een plastic zakje met een drol in. Hoe grof kan je zijn. Nu, het is in de hele omgeving een gigantisch probleem, er wordt met man en macht tegen gestreden maar de overmacht lijkt groot.
Erg. Ook in de heide heel veel hondenpoepzakjes. Is dat nu zo moeilijk om dat mee naar huis te nemen of te droppen in een vuilbakje? Akkoord, in de heide staan er niet veel vuilbakjes, maar dan nog.
Dan neem je ze gewoon mee naar huis. Heb je een hond, neem verdorie je verantwoordelijkheid.
Vind ik ook. Maar degenen die ze laten liggen vinden dat, als ik er me aan stoor, ik ze dan maar moet oprapen. Ook eens een hele discussie geweest op Ge zijt van ….
Ha, kijk, daar kan ik me dus iets bij voorstellen. Onlangs las ik een discussie over loslopende honden, en de hondeneigenaar vond dat de bange mens naar de psycholoog moest. Hal-lo zeg. Het lef. Gelijkaardige discussie, vind ik.
Inderdaad!
‘Eigen kind, mooi kind’, zeker :)? Als buitenstaander vind ik dit een vieze, vuile buurt.
Gelukkig hebben wij in Brugge twee Dampoorten 🙂 !! Die toegang geven tot onze prachtige binnenstad, Unesco erfgoed.
(toch mooi dat je dit eigen stukje Gent verdedigt!)
Mijn Dampoort, schone Dampoort jong, zo is dat. En ik woon hier, dus ik zie wel degelijk ook de mooie dingen in onze buurt, die er zeker zijn. Ik vermoed dat het lang geleden is dat je nog een oogje wierp op onze Dampoort en omgeving. Als het weer beter is, en de gezondheid het toelaat, moet (allez ja, je weet wel hè, niets moet) je maar eens een bezoekje brengen aan de wijk Oude/Nieuwe Dokken… een mooi wandel- en fietspad vanaf de Dampoort brengt je naar daar. De moeite waard, ook omabaard en Matroos Beek kunnen dat bevestigen 🙂
Wat is Gent toch veel veranderd… Deze zomer reed ik via de Dampoort… ik reed er door een rood licht… Dat licht stond er vroeger niet… Op de Dendermondsesteenweg keek ik mijn ogen uit. Wat een multiculturele drukte. Zo anders dan dertig jaar geleden, toen ik nog in Gent werkte. Toen reed ik met mijn ogen dicht naar iedere kant van Gent. Van Destelbergen naar Mariakerke, van Oostakker naar Sint-Denijs-Westrem, enz… Nu zit ik als een oud vrouwtje gespannen achter het stuur. Maar ja, dat ben ik stilaan ook. En nogmaals, Gent is zo veranderd, vooral de rijrichtingen. En ook de verkeerslichten dus.
Prachtige foto’s overigens. Altijd fijn om nog eens in Gent te zijn!
Die verkeerslichten op de Dampoort zorgen ervoor dat het er veiliger geworden is. Het is een beetje een shock als je er voor het eerst mee geconfronteerd wordt, en ik stond ook sceptisch tegenover het concept, maar ik moet toegeven: het helpt. In grote mate.
De Dendermondsesteenweg is inderdaad een multiculturele drukte geworden. Ik woon hier nu 28 jaar (zijstraat van de Dendermondse) en het is zeker levendiger geworden, maar het mag nog véél levendiger. Hopelijk komen er nog wat zaken bij die jong volk trekken.
Binnenkort gaat het hier nog eens ferm veranderen als het mobiliteitsplan uitgerold wordt voor de wijk Dampoort/Oud Gentbrugge. Ik ben benieuwd.
Dankjewel voor het compliment <3
Er wordt zo te zien inderdaad nogal wat gewerkt daar.
Als deze serie onderdeel is van een campagne om de Dampoort in samenwerking met gemeente en VVV eens mooi in de schijnwerpers te zetten, dan zou ik er nog wat aan gaan schaven, als ik jou was. 😉
Oh, maar dat is mijn doel niet, uiteindelijk 🙂 De prijzen swingen hier sowieso al de pan uit, mijn “reclame” heeft Gent niet nodig 🙂 Ik hou er wel van om de lelijkheid te omarmen, en er ook de schoonheid van in te zien 🙂
`De eerste twee foto’s vind ik het mooist, maar wel verrassend veel verschillende foto’s van ongeveer dezelfde locatie. Uiteindelijk kwam toch ook het zwerfafval nog om de hoek kijken.
De buurt heeft ongelooflijk veel facetten, en ziet er op elk moment van de dag en het jaar anders uit. Een beetje als water. Misschien minder mooi, maar dat deert me niet. Het zwerfafval deert me wel. Het is een probleem dat maar niet opgelost geraakt.
Ja een onbegrijpelijk probleem want wie gooit er nou z’n rommel zo maar op straat, dat snap ik niet.
En het gekke is dat je het zelden iemand *ziet* doen. Maar het gebeurt dus wel. Sluikstorten is hier bij ons een immens probleem.
En zoals ik hier ergens in de reacties al schreef, er zit ook wel een portie “mensenkloterij” in. Zoals de groenhater die keer op keer ons geveltuintje meent te moeten aanpakken. Altijd dezelfde mens, met een hond. Hoe je zo vreselijk kan zijn, ik snap dat dus ook niet.
De daders liggen altijd op het kerkhof.
Het is geleden van eind de jaren ’80 dat ik daar nog kwam. Mijn tante – wijlen mijn moeders zus – had vroeger een zuivelwinkel in de Dampoortstraat, vandaar. Niet meer te herkennen nu, peins ik.
Een zuivelwinkel, dat zegt me helemaal niets. Ik ben hier begin jaren 90 komen wonen, dus dat was er wellicht net na. De Dampoortstraat vind ik wel redelijk onveranderd gebleven. Veel andere winkels, dat wel natuurlijk, maar toch.
…In al z’n facetten, mooi en minder mooi!
Lie(f)s.
Dat was zo’n beetje mijn punt, fijn dat je dat ziet 🙂
Zwerfvuil genoeg aan de Dampoort, bah
Zoals zo’n beetje overal, vrees ik. De mens en zijn slechte kanten…
Zwerfvuil genoeg hier maar ook weinig foto’s van 🙂
Daar moet je echt al bewust foto’s van gaan maken. En ik probeer net zwerfvuil te mijden bij het maken van foto’s 😀
Als automobilist kwam het klamme zweet al in je handen bij het horen van “Dampoort” 😉 Sindsdien is er zoveel ten goede veranderd en het blijft een opmerkelijk drukke, gezellige Gentse buurt.
Klamme handjes en horrorblik in de ogen, dat was de Dampoort 🙂 Het is inderdaad veel beter geworden, en het is een fijne, volkse buurt. Je moet wel bereid zijn het mooie ervan te zien 🙂