De coronacrisis is nog lang niet voorbij, we gaan ons nog lang in stilte moeten bezighouden. Dus leek een reeks gastblogs leuk om de boel wat op te vrolijken. Ik nodigde uit om een vriendenboekje in te vullen, en kreeg veel respons. Vandaag leren we Samaja kennen. Veel leesplezier!
Naam: Samaja
Leeftijd: 36 (het went nooit om dat te moeten toegeven)
Mijn hobby’s: lezen, schrijven, bloggen, reizen, tv kijken, muziek beluisteren, met vrienden afspreken om bij te praten of gewoon om leuke dingen te doen, concerten bijwonen, gaan zingen bij Allez Chantez, … En in deze tijden hoort wandelen daar ook bij, het is zelfs heel hoog op de lijst komen te staan.
Hier vind je me op het internet (blog, instagram…): samajatalk.wordpress.com voor wat mijn blog betreft. Je kan me ook contacteren via samajatalk@hotmail.com.
Dit ben ik in 3 woorden: fel, empathisch, grappig. Ik vind het moeilijk om dit over mezelf te zeggen, dus ik heb het aan de echtgenoot gevraagd. Ik vind bijvoorbeeld niet dat ik nu zo’n felle ben, maar goed, soms wel, als je mij op mijn paard krijgt.
Als kind wilde ik dit worden: dokter of apotheker. Ik was vaak ziek en kwam dus regelmatig met die beroepsgroepen in aanraking. Ik heb ook een tijdje gedacht aan kapster of lerares worden, zoals veel kinderen waarschijnlijk.
Dit is/was mijn beroep: dat hou ik liever voor mezelf, al is het niets medisch geworden 🙂
Ik ben goed in stemmingen aanvoelen van mensen, zonder dat ik dat zweverig bedoel. Ik voel het gewoon als er iets scheelt, zeker bij mensen die ik goed ken. Ik ben ook goed in het zoeken naar efficiëntie. Ik heb verschillende systemen voor huishoudelijke taken, erop gericht om alles zo snel mogelijk te kunnen doen.
Ik ben slecht in relativeren. Soms kan ik me geweldig persoonlijk aangevallen voelen of voelt iets aan als een gigantisch probleem, terwijl het allemaal zo erg niet is. De zonnige kant van het leven zien, dat is ook een werkpunt voor mij. Ik ben eerder iemand die alle mogelijke noodscenario’s al eens door haar hoofd heeft zien gaan, kwestie van voorbereid te zijn.
Ik word blij van liefde en vriendschap om me heen, van luie dagen waarop niets moet en alles kan en van complimentjes ook wel. Oh, en van regenbogen! Ik ben dan steevast de persoon die er foto’s van staat te nemen en die luid roept naar wie er in de buurt is dat ze moeten komen kijken.
Heb ik een hekel aan: mensen die vinden dat ze beter zijn dan een ander en die dat ook doodnormaal vinden. In het Engels noemen ze het ‘a sense of entitlement’ hebben. Ja, aan dat soort mensen heb ik een hekel. Verder heb ik een bloedhekel aan seksisme, traditionele opmerkingen over de rol van de vrouw en bekrompenheid. Al zijn er eerlijk gezegd nog zoveel dingen die me kwaad maken of irriteren, maar ik probeer het enigszins beknopt te houden 🙂
Mijn beste eigenschap is volgens de echtgenoot mijn vermogen om de dingen te organiseren. Ik beheer onze agenda, zorg dat de nodige afspraken gemaakt worden, dat de rekeningen op tijd betaald zijn, dat we nog een sociaal leven hebben, enzovoort. Ik zal hem maar geloven zeker? Ik vind dat ik een chaoot ben in het diepst van mijn gedachten, maar ik kan het precies goed verbergen.
Nutteloos talent: Ik ben zeer ‘voetig’, ik kan makkelijk dingen oprapen met mijn tenen.
Grootste blunder. Daar heb ik lang moeten over nadenken. Ik heb uiteraard wel al een aantal blunders begaan, vooral in mijn kindertijd. Willen racen met een fiets die veel te groot voor me was, met een zware valpartij tot gevolg was, misschien wel de pijnlijkste. Het kostte me een tand en een brok uit mijn knie. Als volwassene blijft het tot nu toe beperkt tot commentaar op iemand geven terwijl die net binnenkomt of het kunnen horen heeft. Heel gênant, maar het is gelukkig nog niet onherstelbaar geweest.
Ik ben bang voor de ouderdom. Ik ben fysiek nu al niet heel erg paraat, wat gaat dat later niet zijn? Als ik kijk naar al de kwaaltjes die mijn mama heeft, word ik heel angstig als ik aan de toekomst denk, wetende dat ik ook nog fulltime zal moeten werken daarbij. Maar mijn allergrootste angst is de echtgenoot verliezen en alleen zonder hem verder moeten. Ik hoop dat mijn lot anders zal zijn, maar ik besef ook dat ik het niet te kiezen heb.
Mijn guilty pleasure is naar zangwedstrijden kijken, naar Home & Away en de Story lezen. Ik ben wel iemand die graag mee is met de celebrity weetjes, al denk ik dat veel mensen dat niet van mij verwachten.
Mijn slechte gewoontes hebben vooral met eten te maken, vrees ik. Zo beloon ik mezelf graag met iets lekkers, waardoor ik tijdens stresserende tijden altijd wel wat bijkom. Ook als ik me slecht voel, kan ik het niet laten om te sneukelen.
Mijn grootste teleurstelling is misschien wel het verlies van bepaalde vriendschappen. Er zijn soms mensen waarvan je denkt dat ze permanent in je leven verankerd zijn, maar geleidelijk aan gaat het toch mis. Daar ben ik al een paar keer echt niet goed van geweest.
Het beste wat me overkomen is, is het ontmoeten van de echtgenoot. Ik was nogal sceptisch op romantisch vlak en dacht dat de grote liefde niet voor mij weggelegd was. Hij heeft me het tegendeel bewezen, ik sta er bij momenten nog van te kijken.
Ik heb er spijt van dat ik nooit eens wat wilder geweest ben. Niet dat ik liever aan de drugs was geraakt ofzo, maar ik ben altijd braaf tussen de lijntjes blijven lopen, misschien zelfs iets té braaf. Achteraf gezien had ik wel wat meer uit de band willen springen in mijn jonge jaren en vooral meer willen durven.
Mijn lievelingseten varieert nogal eens. Ik eet graag pasta, maar nu niet elke dag. Hetzelfde geldt voor pizza, frietjes, … Je ziet het, allemaal zeer gezonde keuzes 🙂
Dit lust ik niet: vis! Ik heb er ooit al eens uitvoerig over geschreven en ik hoopte toen nog dat ik het uiteindelijk zou leren eten. Voorlopig heb ik echter nog geen enkele progressie gemaakt.
Mijn lievelingskleur is blauwgroen, of groenblauw, het is maar hoe je het bekijkt.
Mijn favoriete muziek is eerder rustig van aard, met een betekenisvolle tekst meestal. Momenteel is ‘My Silver Lining’ van First Aid Kit nog altijd een heel grote favoriet.
Ik surf elke dag naar de website van het KMI, ik weet graag welk weer het gaat worden.
Mijn favoriete reisbestemming is Nieuw-Zeeland. Ik ben er ooit al eens geweest en zou dolgraag terugkeren.
Favoriete plek om te wandelen/fietsen is momenteel gewoon mijn eigen wijk. Ik wandel ook graag in de Bourgoyen in Gent, maar het is me daar bij momenten te druk.
Mijn ideale vrije dag is een dag waarin er geen zorgen zijn. Iedereen is gezond en blij, we kunnen samenkomen met vrienden en alles verloopt in een heerlijk ontspannen sfeertje. Oh ja, daar zou ik nu ontzettend veel deugd van hebben.
Superkracht die ik wil bezitten is vliegen. Gedaan met in de file te staan! Het gevoel van vrijheid dat je al vliegend krijgt, moet bovendien fantastisch zijn.
Deze actrice mag de hoofdrol spelen in de film over mijn leven. Een vriend heeft ooit eens gezegd dat Charlotte Vandermeersch mij zou moeten spelen, hij vond dat we dezelfde types zijn. Bless him. Ik ben volledig akkoord 🙂
Deze celebrity mag eens bij me langskomen. Na al die jaren moet ik nog steeds Nick Carter antwoorden. Oude liefde roest niet. Al zou ik niet in staat zijn om veel te zeggen, vrees ik. En de echtgenoot zou er niet zo blij mee zijn, haha.
Bovenaan op mijn bucketlist staat … helemaal niets. Ik heb namelijk geen bucket list. Er zijn wel reisbestemmingen die op mijn verlanglijstje staan, maar geen grote wilde dromen ofzo. Ik had er eentje, namelijk Roger Federer zien spelen, en die heb ik een aantal jaar geleden kunnen verwezenlijken. Ongelofelijke ervaring! Overigens mag de Roger ook altijd eens langskomen!
Mijn lievelingsquote: “Each time a woman stands up for herself, she stands up for all women”
Mijn levensmotto is iets in de zin van “Behandel een ander zoals je zelf behandeld wil worden.” Simpel, toch? Maar oh zo waar!
Ik dacht dat ik al veel wist, maar kijk, zeer leuk om te lezen en de vrouw wat beter te leren kennen!
Dat relativeren, daar had ik het gisteren met mijn “zus” nog over, dat doe je meer en meer met ouder worden, echt waar!
Je motto is er boenk op, zo waar, maar helaas is dat niet altijd zo!
Liefs voor Samaja 💙.
Dankjewel :-). Ik voel dat het relativeren inderdaad al beter gaat dan vroeger, toen ik echt heel erg zwart-wit dacht. Maar er is alleszins nog ruimte voor verbetering, ik zie het graag tegemoet :-).
Leuk om je te leren kennen. Ook het herkennen is er hier, zowel waar je goed in bent als slecht.
Je bent nog heel jong, er kan en mag nog zoveel. En toch ook heel wijs.
Lieve woorden, dankjewel 🙂
Een aantal van je antwoorden doen me denken dat jij hoogsensitief bent 🙂
Allez gij ;-). Ik heb de ‘officiële’ test al eens gedaan en ik scoorde ontzettend hoog. Ik schrijf er alleen niet veel over omdat ik zelf ook niet goed weet wat ik ermee moet aanvangen.
Als “mede-hoog-sensitieve” haal ik ze er gemakkelijk uit, de collega’s 🙂 Je moet er vooral mee leren leven, denk ik, en op je strepen staan voor de dingen waar je niet goed mee om kan. De positieve punten kan je wel omarmen, dat levert je toch wel wat extra’s op. Ik scoor zelf ook héél hoog.
Ik merk dat er wel nog veel onbegrip is, vaak wordt het afgedaan als ‘flauw’ zijn en verwacht men dat ik maar op mijn tanden bijt.
Yep, been there, done that, got the T-shirt. Het blijft een moeilijke. De wereld is aan zij die luid kunnen praten en veel lawaai kunnen verdragen, de party animals, de extraverten, om eens kort door de bocht te gaan. Het blijft één van mijn grote frustraties.
Haha, ik ben een introverte party animal, want feesten, dat doe ik dan wel graag :-). Maar de wereld is inderdaad vaak aan diegene die het luidst kan roepen, helaas…
Ik heb ook trekken die niet passen bij mijn introvert zijn, ik ben nogal sociaal en kan goed babbelen, als ik dat wil. En zo hebben de meeste mensen wel iets dat “afdoet aan” hun introvert en/of hoogsensitief zijn.
Heel leuk om lezen! Ha, ik kan ook dingen oppikken met mijn voeten, geweldig. Ik ben wel geen organisatorisch talent dus daar ben ik heel jaloers op moet ik zeggen. Ik deel je hekel ook.
Gemakkelijk he, dat we dingen kunnen oprapen met onze tenen. Zeker aangezien ik kamp met rugproblemen, mijn lichaam heeft dat goed geregeld 🙂
Aangename kennismaking. Ik lees hier zoveel herkenbare trekjes die ook bij mij van toepassing zijn… 😉. Ons Anne weet haar blogsters/bloggers wel te kiezen. 😍
Birds of a feather stick together 🙂 Klopt echt wel hè 🙂
Er zijn veel gelijkgestemde zielen in blogland, daar ben ik van overtuigd!
Zeg wel. Niet te doen gewoon. ☺
Zoals Mrs. Brubeck al schreef: relativeren, dat komt met de jaren. Ik nam vroeger ook alles nogal persoonlijk. Nu glijdt er heel veel van me af.
Jouw beste eigenschap is ook een van mijn beste eigenschappen. Ik regel hier ook de agenda en doe de hele papierwinkel. Het is natuurlijk ook altijd mijn job geweest.
Zo tof dat je ook meedoet met het vriendenboekje!
Leuk dat er overeenkomsten zijn. Ik vind het een heel leuk initiatief, dit vriendenboekje. Met dank aan Anne :-)!
Met veel plezier, ik geniet hier ook van 🙂
Ik vind dit zo tof om te lezen! En fijn om haar wat beter te leren kennen zo 🙂
Leuk!
Aangenaam kennis te maken 🙂
Insgelijks!
Ik volg je al een tijdje met plezier, ook al klim je nogal eens in de hoogste boom. Iedereen heeft zijn gevoeligheden. Ik vind het juist interessant hoe je ermee dealt. Ik blijf je volgen ook al verschillen we veel.
Het zou maar saai zijn moesten we allemaal hetzelfde zijn, niet?
Ik vind dat juist leuk dat mensen heel verschillend zijn.
Een nieuwe winter, een nieuwe naam. Althans voor mij toch. Aangename kennismaking!
Insgelijks 🙂
Ik ken Samaja al van toen ze nog in de luiers zat. Bij wijze van spreken, dan – het komt erop neer dat ik haar al een heel eind volg (blogmatig, natuurlijk!), gewoon omdat ze zo eerlijk schrijft en geen taboe uit de weg gaat.
Haar ‘nutteloos talent’ vind ik gewoon schitterend. Uit de andere antwoorden heb ik één en ander bijgeleerd.
Het is ook effectief heerlijk om zo voetig te zijn, haha :-).
Niet ál te bang zijn voor oud worden, alleen je buitenkant wordt oud, van binnen blijf je gewoon eeuwig jong met wat geluk. Inderdaad is je lief verliezen een schrikbeeld maar laat het het je leven nú mét hem niet vergallen. Je hebt genoeg vaardigheden waardoor je het ook alleen gaat redden al hoop ik natuurlijk dat dát nog heel lang zal duren. Ik mocht mijn lief 59 jaar houden en heb gelukkig nérgens spijt van en koester alle mooie herinneringen.
Daar ben ik me van bewust hoor. Het is ook niet zo dat ik er hele dagen aan loop te denken, dat zou echt niet gezond zijn.
Gelukkig maar.
Oh ja, zo herkenbaar van dat braaf tussen de lijntjes lopen. Ik had eigenlijk ook heel stiekem wel graag een wilde(re) periode gehad. Maar opeens ben je dus over de 30 en kan het niet meer.
Moest ik toen geweten hebben wat ik nu weet… Ach ja, dat is achteraf natuurlijk gemakkelijk gezegd.
Ja ik snap je! Op zich heel blij met mijn leven en alles wat ik heb. Maar ja, wat als. En misschien zou die wilde periode achteraf toch maar teleurstellend geweest zijn, who knows!
Een verstandig hoofd op sterke schouders, zo komt Samaja over. Het is verrijkend haar verhaal te lezen, uiterst aangenaam!
Zo’n mooie woorden, wat lief ❤️.
Gah ik heb ook altijd tussen de lijntjes gelopen. Niets mis mee. Het anders doen zou te vreemd zijn. Ik vermoed dat ik hetzelfde zou doen als ik terug in tijd gekatapulteerd werd, dat het sterker is dan mezelf
Ik denk dat voor mezelf ook hoor.
Hahaha, “voetig zijn”, grappige omschrijving voor een grappig talent 🙂
En zo schattig, dat je naar mensen roept dat ze naar een regenboog moeten kijken. Ik zou als buur al meteen blij worden als ik op straat zoiets toegeroepen zou krijgen.
Heel herkenbaar ook dat je misschien liever iets minder braaf zou zijn geweest. Ik heb ook altijd braafjes gedaan wat van mij verwacht werd, nooit buiten de lijntjes. Denk dat mijn hoofd gezonder zou zijn had ik dat niet gedaan.
En: we hebben dezelfde lievelingskleur 🙂
Zelfs op reis in Ierland riep ik luid naar de echtgenoot dat er een regenboog was. De Duitse en Italiaanse toeristen naast ons begrepen het en kwamen dan ook maar kijken 🙂