Satur9Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. Soms eens een foto met de Nikon of Canon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
Verslag van de week. Kom binnen, zet u, pakt u een taske koffie.
Zondag wilden we een wandeling maken in het Drongengoedbos, maar we zijn onverrichterzake weer afgedropen. Overal op weg naar de Krakeelparking stonden auto’s en liepen mensen, en de parking stond vol. De parking van het nabije Jagershof stond ook vol, ondanks het feit dat de brasserie gesloten is. We hadden geen zin in een file-wandeling door het bos, dus keerden we maar weer terug naar huis. Niet zonder onderweg nog een foto te maken van de dreigende lucht. (vanaf dit weekend mag je met de auto het bos niet meer inrijden, er was daar precies toch wel een probleemke)
Ik had beloofd maandag of dinsdag bij mijn ouders langs te gaan, en na wat getwijfel sprong ik maandag toch op de fiets. De vooruitzichten zagen er voor dinsdag nog slechter uit. En eigenlijk had ik geluk, want het was heerlijk helder weer. De harde wind zie je niet op de foto’s.
Ik reed langs de Oude/Nieuwe Dokken, en kon het niet laten te stoppen voor een foto. Het is daar zo adembenemend mooi.
In het terugkeren verkende ik het nieuwe fietspad aan het Handelsdok eens. Goofball, zie je de grote muurschildering? Op het witte gebouw in het midden staan paarden. Tot mijn grote verbazing zag ik op het pad beneden aan het water een fietser. Hm, dat wilde ik toch ook wel eens proberen.
Ik maakte nog een fotootje…
… en daalde de Stelvio af naar het pad.
Eerlijk gezegd denk ik dat het een pad is voor rolstoelen, maar ik zag nergens een verbodsbord voor fietsen dus reed ik er maar af. Heel voorzichtig.
Beneden maakte ik nog een foto van de Muidebrug en de aanwezige beestjes…
… en daarna heb ik eens goed gevloekt want ik zag nog zoveel moois maar de batterij van mijn telefoon was zo dood als een pier. Meh. Ik zal nog eens moeten terugkeren. Ik hoop wel dat ik die rat die daar aan mijn voeten liep, niet opnieuw tegenkom. Ze was zo op het gemak dat ik ze rustig had kunnen fotograferen. Moest mijn batterij… je weet wel.
Woensdag werkte ik de kleedjes af waar ik al even aan bezig was. Twinning for the girls, vaak kan ik het niet laten. Zwart voor kleuter en peuter, dat kunnen Janna en ik niet laten.
Scoren bij de kleuter met een roze hartje als knoopje, ik kan het ook niet laten.
Bleekroze knoopje voor de kleine juffer, matcht perfect met de stof van de voering.
Als Janna wil zorgen voor foto’s op model met de twee dames, dan zorg ik voor een blogpost met meer over de kleedjes. Er wordt hier te weinig geblogd over creatieve uitspattingen dezer dagen.
Hoe het hier in huis ooit zover is kunnen komen, it completely eludes me.
‘t Ziepken. Ruikt nog lekker ook.
Ik mag u hierbij nog op twee foto’s trakteren van de twee dotjes die ik momenteel ook niet meer van dichtbij zie. Janna maakte mooie foto’s (zie het blogbericht van De Fotoschuur). Ik kies er hier twee. Van twee totaal verschillende meisjes. “Gekke energiebal Lili en knuffelbeest dromer Pipa”, zoals Janna het zelf tegen me zei. Hou de social media van de Fotoschuur maar in de gaten, want er volgen er nog hele mooie! En een giveaway! (Instagram, Facebook)
Donderdag was er de herkansing van die boswandeling in Ursel. We waren de deur nog maar uit of het begon te regenen, en het is niet meer gestopt. Neemt niet weg dat we ons geamuseerd hebben en dat het mooi was. Dat het lekker rook en dat er veel zuurstof in de lucht zat. Dat de kleuren en de paddenstoelen mooi bleven. Had dit 5 jaar geleden tegen ons gezegd, en we hadden u zot verklaard. Hoe we zover kwamen, it completely eludes me as well.
Eerst hadden we nog een stukje langszij het bos, en kregen we wat instructies mee.
Het Drongengoedbos is echt heel mooi.
Onderweg kwamen we ontelbare grote drollen tegen, uiteindelijk zagen we welke beestjes deze drollen gedraaid hadden.
Herfstige varens.
We stapten door de Drongengoedhoeve.
En like all the hip kids maakten we foto’s van de vele mooie paddenstoelen, zwammen en champignons die we tegenkwamen.
En zo zit ook deze week er weer op. Vanaf nu gaan we naar een soort semi-lockdown. Wij kunnen dat.
Als formal-local zou ik wel weten waar parkeren aan dat Drongengoed. Wij waren er vorige zaterdag nog. Ook in het dorp trouwens. Kwestie van de Allerheiligen drukte dit weekend te vermijden.
Mijn goesting was zondag compleet over toen ik al dat volk daar zag. Zo ga ik niet graag wandelen, ik ben graag alleen. Dus zelfs als ik wist waar ik kon parkeren, zou ik er in het weekend niet terugkeren. Het was echt geschift.
Alweer een week aardig opgevuld, zelfs de regen heeft de mooie herfstkleuren niet uitgewist.
Was echt opvallend hoe de regen het kleurenfeestje niet kon verstoren! 🙂
Ik heb eens goed gekeken naar die witte inkompoort. En nog eens, én nog eens. Wij hebben aan de rand van ons dorp precies dezelfde staan. Of toch bijna…
Ik neem aan dat hoeves en abdijen die in dezelfde periode gebouwd werden, wel overeenkomstig zullen zijn qua architectuur. Ursel en het Brugse liggen uiteindelijk niet zo ver uit elkaar. Wel leuk 🙂
Als ik nog eens in de buurt ben maak ik er een fotootje van…
Ja, goed! Ik ben benieuwd!
Wordt zeker vervolgd.
Is dat nu een fietskettingaan uw keukenkast?
Ja, dat heb je goed gezien… en een zak met wax in die pan…
Voor je ’t weet palmen ze je hele huis in met hun fietsgerief!
Dat is echt ongelofelijk!
Het scheelde trouwens niet veel of hij had mijn slow cooker geconfisqueerd om wax te smelten…
🤣🤣🤣
Aardig gevuld weekje weer!
Zeker 🙂
Ik zag gisteren op AVS dat ze de parking gaan afsluiten. Als je er niet in de buurt woont, moet je er niet komen wandelen blijkbaar… Mooie foto’s wel!
Er staat een link in mijn blogbericht naar die reportage, mijn dochter maakte de beelden 😀
Het is inderdaad zo dat je niet meer in de Aalterse natuurgebieden moet komen wandelen als je niet te voet of met de fiets kan komen.
Klinkt grof, maar echt, wat we zondag daar gezien hebben, was er compleet over, het was echt onzinnig druk. Dus ik begrijp het wel. Dit kan niet in deze periode.
Dankjewel voor het compliment 🙂
Ik snap het ook wel, gezien de omstandigheden, maar voor mensen die weinig natuur in hun omgeving hebben, is dit wel balen.
Da’s echt wel zeker. Groen is er dan ook niet mee akkoord. Er moet een manier zijn om dat wat onder controle te houden…
Ik merk het hier bij ons ook wel: in het weekend vermijd ik om naar de Gentbrugse Meersen te gaan, of langs het jaagpad te fietsen, omdat je er zowat over je medemens struikelt… het is echt wel een probleem.
Ik heb tijdens de eerste lockdown vooral hier in de wijk gewandeld. Er staan hier best veel bomen enzo, maar het is geen natuurgebied of bos. Wandelen is weer zowat het enige dat we kunnen doen, dus wij wilden ook meer naar dergelijke gebieden uitwijken. Zeker in deze tijd van het jaar is het daar prachtig. Maar goed, het zal voornamelijk weer de eigen wijk worden 🙂
Moest je wat kunnen schuiven met je uren, of een langere middagpauze kunnen nemen, in de week is het wel te doen. Maar nu is het vakantie natuurlijk. Ik ben blij dat ik kon gaan fietsen en dat er geen afstandsbeperking was (is), en ik zo mijn actieradius wat kan uitbreiden. Van stappen krijg ik al snel pijn in mijn bekken, dus de afstanden zijn beperkt.
Het Drongengoed is het mooiste bos dat ik ken… Ik groeide dan ook op in de buurt met zicht op een uitloper van dit prachtige bos. Jammer dat het tegenwoordig zo overspoeld wordt… Wij waren er nog vorige maand en toen was het ook al best druk.
Wat maakt je dochter toch mooie foto’s!
Ik heb me enorm mispakt aan de populariteit van het bos. Ik weet nu wel beter! Maar op een weeknamiddag was het goed te doen.
Ik vind mijn dochter haar foto’s ook fantastisch 🙂
Dat was vroeger nooit zo, ik weet niet hoe het zo ver is kunnen komen… Het lijkt wel of mensen nu alles ontdekken. Wij woonden hier ook altijd in een rustige omgeving, maar het is niet langer onontdekt gebied. Iedereen komt naar hier… De zomer was verschrikkelijk. Bermen kapot gereden, lawaai, overal afval,… Leuk is anders. Zo hebben we het hier nooit gekend. Naar mijn gevoel is dit fenomeen zich op meerdere plekken aan het voordoen. Zo ook in het Drongengoed. Ik wijt dit mede aan de vele publiciteit die men maakt voor bepaalde (natuur)gebieden.
Het is de ene plek buiten de andere blijkbaar. In de Vlaamse Ardennen kan je nog wandelen zonder dat je over andere mensen struikelt. Zal inderdaad wel afhangen van de publiciteit die gemaakt wordt. In Gent zijn de Bourgoyen ook prachtig, maar ook daar mijd ik het, zeker in het weekend.
Voor corona was wandelen zo’n beetje het kneusje, mensen vonden het maar saai om te gaan wandelen. Nu ineens zit er weinig anders op hè, dan wandelen of fietsen… en opeens gaat iedereen wandelen. En we leven met zo’n grote hoop mensen op zo’n kleine oppervlakte…
Erg leuk dat zwart gecombineerd met roze voor de meisjes jurkjes. Dat gaat ze heel feestelijk staan. Een waar paddenstoelenfeest daar in het bos.En een beetje regen kun je met een paraplu goed het nakijken geven.
Lili had vorig jaar al een zwart jurkje en het stond haar fantastisch. Vandaar dat ik het dit jaar nog eens overdeed, had toch nog stof liggen. En de binnenkant, dat zijn restjes. Altijd leuk 🙂
We hadden domweg geen paraplu mee. Nu, het waaide wel redelijk hard, dus wellicht hadden we veel werk gehad om ze in bedwang te houden 🙂 Tegen het eind was onze jas doorweekt, maar we hebben toch veel plezier gehad.
En inderdaad: paddenstoelenfeest daar!
O ja, als het waait is een paraplu alleen maar ballast.
En zeker als je zo’n goedkoop onding hebt zoals ik heb 😀
O ja, die klapt met;e;en al om.
Die hoornloze Galloway runderen met hun dikke vacht vind ik ronduit schitterend. In Oostduinkerke is er een besloten natuurgebied waar je ze vrij aantreft. Machtige dieren.
Inderdaad, fantastische beesten. Tegelijk ruig maar met een zachte blik in hun ogen. We zagen op veel plekken dat ze op een groot gebied kunnen rondlopen in het Drongengoedbos.
Drongengoed ben ik dit voorjaar geweest. Een prachtige natuur. In de weekends in het niet meer te doen in de bossen of natuurparken. Mensen die nooit gaan wandelen doen dat nu wel… Je had een goed gevulde week!
Ik probeer het in de mate van het mogelijke te mijden, fietsen en wandelen in het weekend. Fietsen is geen probleem, wandelen ligt wat moeilijker. Ik was vergeten dat ik echt moet opletten welke plek ik uitkies, want zoals je zegt… zoveel meer mensen gaan wandelen nu.
Het was een leuke week 🙂
Toppie!
’t is door je post dat ik opeens besef dat Ursel deel geworden is van Aalter. Moh dat wist ik helemaal nog niet. ‘k zag al dat er in Waze afsluitingen moesten ingezet worden voor het Drongengoed, wat is me dat daar?
Vroeger had mijn oom daar een stukje bosgrond met hutje. Dan ben ik er als kind onder de draad van vliegveld gekropen en even op landingsbaan gedanst. Man dat is eeuwen geleden.
Dat je me 10-15 jaar geleden zou gezegd hebben dat ik een herfstfan zou worden, that also totally eludes me.
die ketting boven het fornuis is wel intrigerend. euh…waarom? en waarom daar?
Er zijn hier in de omgeving inderdaad nogal wat fusies geweest, en ik moet zeggen dat ik er ook niet meer aan uit kan. Zoals Merendree dat nu ook tot Deinze behoort en zo.
Mooie verhalen zijn dat toch hè, verhalen van lang vergane plekken.
Waarom zie ik nu een posting van je voor mijn ogen “waarom ik niet van de herfst hou?” 🙂
Ja, die ketting, haha. Meneertje Mertens zweert de laatste tijd bij het waxen van onze fietskettingen. In die pan op het vuur is dus een zak met wax aan het smelten, en wellicht daarom hangt die ketting daar…
Ah ja, wat ik nog vergat. Het Drongengoedbos is immens populair geworden. We waren er ’s zondags, en zijn gewoon terug naar huis gereden, echt veel te veel volk. Ik snap dus ergens wel dat ze de boel afsluiten, het werd daar echt gewoon te gek. In de week kan je er nog wel vrij rustig gaan wandelen.
In het Gentse zie je toch wel wat hetzelfde in de Bourgoyen en de Gentbrugse Meersen en op de diverse jaagpaden aan het water.
Hahaha, die fietsketting 🙂
Corona legt nog zo hard het tekort aan voldoende groene ruimte in Vlaanderen bloot he. Hier werden tijdens de lockdown in het voorjaar wel een paar plaatsen afgesloten, omdat dat typische “verzamelplekken” zijn, maar er zijn zoveel bossen vlakbij (ondanks dat ik in een stad woon), dat er meer dan genoeg uitwijkmogelijkheden zijn. Heb hier nog geen enkel rechtsomkeer moeten maken, omdat het ergens te druk was buiten. En zo zou het ook moeten zijn (zowel voor de mensen in deze pandemietijden als algemeen voor de natuur, want heel de tijd zo’n grote hoeveelheden volk, ik kan mij niet inbeelden dat dieren daar heel blij van worden).
Ja, die fietsketting 😀
Het is inderdaad zo dat wij hier ruimte tekort komen. En die keer in Ursel, Groen vindt het ondemocratisch dat de boel daar afgesloten wordt, maar ik kan het alleen maar begrijpen. Het is chaos, en dat kan niet goed zijn voor de natuur, de bomen, de beestjes.
Het is wel zo dat mensen blijkbaar toch wel graag naar hetzelfde gaan allemaal. Na mijn initiële fouten weet ik er nu wel de rustige plaatsen uit te pikken.