Op donderdag is het hier Throwback Thursday. Dan bedenk ik een willekeurige zoekterm, en zoek aan de hand daarvan foto’s op in mijn fotoarchief.
Ik begin het wat moeilijk te krijgen met zoektermen te vinden die naar mijn idee leuke/mooie resultaten opleveren (suggesties zijn welkom), maar met windmolen heb ik toch nog een mooie. Ik dacht eerst dat het maar flauwtjes ging zijn, want ik dacht aan de klassieke (Hollandse) windmolen. Maar toen bleken er veel foto’s met windturbines tussen te staan ook, en die reken ik ook als windmolens. Veel mensen vinden ze lelijk, ik vind ze wel iets hebben.
Het begint met een oudje, daarna gaan we meteen over naar recentere foto’s.
18 april 2003. Fietstochtje van mijn ma en Herman met de kinderen. Enig opzoekwerk leert mij dat dit de Molen De Goede Verwachting is. (pas bij het overlezen zie ik dat ik zelf ook op de foto zit).
7 september 2014. Fietstocht De Gentse Buitenband met mijn ma en Herman. De stenen molen van Ertvelde.
19 september 2015. Een tochtje met de Jacob Van Artevelde door de haven van Gent.
6 mei 2017. Fietstochtje in en rond Doel.
11 mei 2018. Een fietstocht tijdens het weekend van de 1000km voor Kom op tegen kanker, de Heimolen Langdorp in Aarschot.
6 juni 2018. Desteldonk (Gent), koetjes en windmolen.
12 juli 2018. Gouarec, Bretagne. Toen we sliepen onder de windmolens.
28 november 2018, in de buurt van Doornzele. Foto door Meneertje Mertens. Wijze foto, vind ik.
17 december 2018. Foto van de Gentse skyline vanuit het reuzenrad op de Korenmarkt.
31 december 2019. Tijdens een koude, bewolkte maar mooie wandeling: de Bossenaarsmolen van Etikhove.
Een gewone oude windmolen vind ik wel iets hebben. Die windturbines daarentegen zijn indrukwekkend maar ik kan ze met de beste wil van de wereld niet mooi vinden.
Ik vind ze vaak wel mooi. Leveren soms echt prachtige beelden op, vind ik. Maar ik hou nu eenmaal vaak ook van wat lelijk is, zoals een industriële of havenomgeving.
Ah ja, een industriële of havenomgeving heb ik ook niets mee.
Ik wel. En al helemaal met de botsing tussen boerenbuiten en industrie, zoals je ook vaak ziet rond havens.
Ik vind de combinatie oud en nieuw wel iets hebben. In Berlijn heb je zo verschillende wijken waar oud en nieuw pal naast mekaar staan. Dat vind ik wel bijzonder.
Eens! Hier in Gent wordt dat ook gedaan in de Oude/Nieuwe Dokken, geslaagde combinatie.
Net zoals oude en moderne meubels ook wel bij elkaar kunnen passen.
Mooie collectie. Ik ga toch vooral voor de oudere molens op de zesde en de laatste foto.
Dankjewel 🙂 Ze hebben iets hè, die oude molens.
Je hebt nog aardig wat molens kunnen verzamelen. Majestatisch vind ik ze.
Eigenlijk heb ik er dit jaar nog redelijk wat “onmoet”, maar foto’s van 2020 horen niet in deze TBT reeks. Majestatisch, zeker, ze domineren vaak de omgeving.
Mooi molenlogje. Ik vind zowel de oude als de moderne iets hebben.
In de oude molens zit veel variatie en geschiedenis en dat op zich maken ze uiteraard boeiender.
Ik wist niet dat er in Ertvelde zo’n mooie molen staat. En nu zing ik spontaan het liedje ‘daar bij die molen…’ lap, een oorwurm voor de rest van de dag.
Dankjewel.
Bij de moderne turbines is het vaak de combinatie met het landschap en dramatische wolken die ze mooi maakt, vind ik.
Er zouden er zelfs twee zijn, in Ertvelde.
Ik wil die oorwurm niet hoor, echt niet! 😀
Je hebt een hele collectie! Indrukwekkend
Een mens verzamelt zo al wat in 20 jaar fietstochtjes 🙂
Dat zal wel zijn!
Tja, ik loop toch niet echt warm voor die windturbines, geef mij maar de mooie oude molens.
Ik kan ze wel smaken. En ik vind ze zeker mooier dan kerncentrales 🙂
Maar toegegeven, de oude molens zijn mooier.
Hm, echte windturbines zijn ook m’n ding niet maar (oude) windmolens vind ik fantastisch. Bij ons in de streek is ook een grote (aan de Gavers, bij Harelbeke) en daar ben ik zelf eens naar boven gegaan met een gids. Echt heel interessant en uniek om ze vanbinnen te zien.
ik vind moderne windturbines zeer mooi en poetisch in het landschap. Zeer gestroomlijnd op ritme van de wind. ‘k snap niet waarom ze zo gehaat worden. Voor mij mogen ze er massaal bijzetten.
Als je in oostkantons Duitse grens overgaat kan je opeens in “windmolen” parken in de eifel komen waar er honderden lijken te staan. Zeer indrukwekkend in dat landschap maar niet storend.
Ik ben het daarin helemaal met je eens. Het verbaasde me wel wat om echt nauwelijks “medestanders” te vinden hierin. Ik vind ze zoals je zegt ook wel indrukwekkend. En poëtisch. Zo’n windmolenpark in de Eifel, wil ik ook wel eens zien.