Satur9Dinsdag muziekdag. En een samenwerking met Goofballsworld. We spelen muzikale pingpong, we draaien samen door. Elke week borduren we voort op elkaars muzikale keuze, en die keuze kan alle mogelijke kanten uitschieten. Zo wordt het extra spannend!
Vorige week had ik Go to California van Motorpsycho, waarop Goofball doordraaide met (Sittin’ on) The Dock of the Bay van Otis Redding.
Heel leuk om Goofball weer via een hele wandeling langs allerlei muziekjes bij deze keuze te zien uitkomen, een keuze waar een persoonlijk verhaal aan verbonden is. Mooi. En wat vind ik dit een mooi nummer. Zo eentje dat je nooit beu geraakt, zelfs niet na al die jaren. Gelukkig ook niet kapotgedraaid op de radio.
Ik luisterde, en dacht, zoals wel vaker bij van die mooie klassiekers: hrmph, wat moet ik hierna nu doen! Maar, ik wist het dan toch heel snel: een nummer waarin gefloten wordt. Op het einde van (Sittin’ on) The Dock of the Bay wordt gefloten, en ik kwam al snel uit bij Lippy Kids van Elbow, waarin in het begin gefloten wordt. Sluit mooi op elkaar aan.
Ik deel hier een heel mooie versie van tijdens de lockdown dit voorjaar. Veel artiesten bleven cretief in de beslotenheid van hun huis, en de resultaten zag je al vrij snel verschijnen. Naar Fangradio van Neil Finn heb ik vaak geluisterd, en op Youtube zag ik #elbowrooms verschijnen. En wat was dat mooi! De versie van Lippy Kids is, zoals altijd, kippenvelverwekkend. En Guy Garvey is naast een uitstekende zanger, ook een schitterende acteur. (kijk daarvoor ook eens naar Fugitive Motel) (ook een zalig nummer trouwens).
Live voor een groot publiek is dat fluiten trouwens altijd leuk, you know what I mean? Zalige versie, dit ook.
Goofball, ‘t is weer aan u!
Ik zag nog van die lockdown-dingetjes passeren. Heel mooi eigenlijk!
Ja, ik heb daar echt van genoten, daar zaten inderdaad heel mooie dingen bij.
Prachtige stem! En fluiten kan hij.
Ja hè 🙂
Mooi!
Ik ben altijd blij als ik iets kan serveren dat gesmaakt wordt 🙂
Die versie vanop Werchter ken ik goed, ik krijg er altijd weer kippenvel van!
Ja, die Werchter-versie is ook zo mooi. Het nummer heeft echt de kracht om je keer op keer kippenvel te bezorgen, ook al ken je het van voor naar achter en terug.
Kippenvelmoment. Subliem gezongen.
Ik vind Guy Garvey een zalige vent met een fantastische stem. Hij slaat er zelden naast. Kippenvel indeed.
Wat een mooie stem!
Ja hè 🙂
ah ja, dat fluiten viel me dus ook keihard op.
Er blijken toch gewoon grote verschillen te zijn tussen wat In België en in Nederland aan muziek gemaakt wordt, ook hier heb ik nooit van gehoord. Maar daar is niets mis mee natuurlijk.Een heerlijk rustig nummer en een prettige stem.