Op donderdag is het hier Throwback Thursday. Dan bedenk ik een willekeurige zoekterm, en zoek aan de hand daarvan foto’s op in mijn fotoarchief.
Het weer is aan de beterhand, maar voor de zekerheid verblijd ik ons hier nog even met strand-foto’s. Wat niet altijd gelijk staat aan mooi weer. En tropische stranden moet je hier ook niet verwachten. Maar toch. Strandfoto’s!
Een oude. Wenduine, juli 2000. Ze liggen voldaan in hun put en oma kijkt tevreden toe. Allez. Een mogelijkheid is ook: ze zitten ruzie te maken en mijn ma kijkt hoofdschuddend toe. Ik weet het niet goed.
Same beach, gelijkaardige put, twee jaar later.
Ja en daar zit ik dan ineens ook tussen. (Wenduine, neem ik aan. 1971 of zo? geen idee)
Er was eens een redelijk beruchte uitstap naar de Atlantikwall in Oostende. (juli 2012)
Eh? Strand? (close-up van een mooi naaikistje dat ik kocht op de rommelmarkt)
Fietstochtje in dreigende weersomstandigheden, juli 2014, Middelkerke.
Westende, juli 2015. Die kleuren!
November 2015. Le Touquet-Paris-Plage.
Mooie Lies en een wilde Noordzee. (De Haan, april 2016)
Lili! (april 2016, foto door Janna)
Augustus 2017. Het weekend voor ik geopereerd moest worden, reden we naar de Opaalkust en haalden we ons hartje op aan de mooie blauwe zee.
Le Havre de Rothéneuf. Van een schoonheid waar ik met mijn simpel verstand moeilijk bijkon. (juli 2018)
Geen blogpost met stranden zonder zonsopgang, natuurlijk. Ha! Crots, aan het Lac de Serre-Ponçon, juli 2019.
Ik zie toch weer een overeenkomst … het weekend voor ik geopereerd moest worden zaten wij aan de Normandische kust. Even ver weg van de kanker.
En Wenduine! Mijn man heeft er al zijn zomervakanties doorgebracht, vanaf ongeveer zijn geboorte tot zijn 19de. Zijn ouders huurden daar altijd voor twee maanden hetzelfde huis. Hij heeft daar supergoede herinneringen aan.
Afleiding zoeken hè, zodat je niet constant moet denken aan wat komt. Het zijn ook de uitstappen die het meest blijven hangen.
Wij gingen ook vaak naar Wenduine. Ik vind het met De Haan nog altijd één van de fijnste kustgemeenten.
Mooi strand, geen appartementen op de dijk en een indrukwekkende duinenrij? Bredene! Op dat ongerepte strand maakte ik de mooiste foto’s. Het is er ook nooit erg druk. Heerlijk.
Je foto’s maken gelukkig, zeker in dit gure herfstweer.
Ja, maar niets kan tippen aan de stranden en duinen in Zeeland.
Wat mij betreft, kan de Opaalkust dat wel. Ik vind die zo, zo mooi. Soms heb ik echt nood om naar daar te gaan om het landschap weer eens in me op te nemen. De kleur van de zee.
Ja, die is inderdaad ook mooi. Maar wat verder van huis voor ons.
Voor ons al een stuk minder ver, dat is waar 🙂
Wij gaan heel dikwijls voor een (halve) dat. Is minder dan een uur rijden.
Cadzand is hier ook niet ver vandaan, natuurlijk. Dichter dan Cap Blanc Nez. Maar die blauwe zee… heerlijk. Moeilijk kiezen, soms 😊
Oh, maar Cadzand vind ik veel te veel zoals de Belgische kust. Voorbij Vlissingen wordt het pas echt mooi.
Bredene, moet ik onthouden!
Het is heerlijk wegdromen bij strandfoto’s hè.
En of!
Prachtige foto’s… ik droom helemaal weg… Zo meteen maar even een frisse neus halen op het strand alhier.
Hopelijk heb je dat kunnen doen! 🙂
Dankjewel!
Jazeker, 13000 stappen.
Toppie 🙂
Weer of geen weer, het strand blijft trekken.
Altijd, altijd.
Ik ken Wenduine niet, de enige plekken aan de Belgische kust die ik ken
(= wel eens geweest) zijn Oostende en Knokke
Ik vind Wenduine leuker (rustiger) dan Oostende en Knokke.
Ah, prachtig!
Dankjewel 🙂
Wat een mooie foto’s zitten er weer bij.
Dankjewel! 🙂
Heerlijk hoor al die strandfoto’s, vooral met kinderen altijd een feestje op het strand!
Jazeker, met kinderen nog eens zo plezierig 🙂
Wat mooi, strandfoto’s houden meestal de allereerste herinneringen in zich. Een dikke tien op de schaal van gelukzaligheid.
Ja, mooi gezegd weer! Dankjewel, de schaal van gelukzaligheid, schitterend ook 🙂
Ik heb de voorbije dagen dozen oude dia’s ingescand met veel van dergelijke fotootjes. Mijn hart brak bijna toen ik zag hoe de kwaliteit ervan zo fel is achteruitgegaan. Blijk voor jou dat je die mooie herinneringen hebt kunnen sparen!
Da’s iets waar ik erg blij mee ben. Die oude foto’s worden emotioneel steeds waardevoller.
Le Touquet, een zeer mooie foto maar ik heb genoten van je hele reeks hoor in alle weersomstandigheden.
Dankjewel! Ik heb een reeks foto’s van Le Touquet, die ik nogal omstandig (lees: extreem) bewerkt heb na wat lessen van mijn dochter. Ik was daar zo blij mee!
https://www.zonderdank.be/uploads/letouquet/index.html
haha “geen stranden zonder zonsopgang”…euh daar moet je aan een oostkust ergens voor zijn toch? ‘k denk dat ik dat in Denemarken al gezien heb. Het liedje bij ons is ‘k heb de zon zien zakken in de zee hoor 😉
Ja ik moest je toch even jennen hè Goofball 🙂
De foto is toch gemaakt in Frankrijk: in de Alpen, aan het meer van Serre-Ponçon. Een meer met een strand erbij.