Dinsdag muziekdag. En een samenwerking met Goofballsworld. We spelen muzikale pingpong, we draaien samen door. Elke week borduren we voort op elkaars muzikale keuze, en die keuze kan alle mogelijke kanten uitschieten. Zo wordt het extra spannend!
Vorige week had ik River Man van Nick Drake, waarop Goofball doordraaide met het heel mooie C’est mon bateau van de Belgische Jo Lemaire.
Wat ik een heel goede keuze vond. En waarna ik het met mijn vervolg simpel houd: ik blijf in Franstalige sferen. Franse sferen zelfs, met de Franse rockband Téléphone.
Jaren 80 muziek, uit de periode dat ik speciaal lang op bleef om op ARD (dacht ik, in ieder geval de Duitse televisie) naar Rockpalast te kijken, waar ze de meest fantastische live optredens uitzonden toen. Wat ik daar allemaal gezien en ontdekt heb, niet normaal.
Zo ook Téléphone, in de periode van hun album Dure Limite, dat ik van voor naar achter en terug uit het hoofd ken. Kiezen is moeilijk, maar uiteindelijk kom ik altijd terug uit bij Cendrillon. Beetje cliché, beetje mainstream rock ballad, maar toch… oh zo mooi. Over het mooiste meisje dat haar prins op het witte paard vindt, maar uiteindelijk in de goot belandt en sterft aan een overdosis.
Notre père, qui est si vieux
As-tu vraiment fait de ton mieux?
Car sur la terre et dans les cieux
Tes anges n’aiment pas devenir vieux
Goofball, ‘t is weer aan u!
Weer een onbekende band, maar wel een mooi nummer.
Ha ja, voor jou als liefhebber van het Franse repertoire, past dit er ook nog wel net in 🙂
Dat klopt, maar dit is van na ‘mijn tijd’.
Yep, dat is juist! Ik vind het wel tof dat zo’n bende rockers van na uwen tijd ook nog iets kunnen produceren dat je mooi vindt 🙂
Oh, maar er is veel van na mijnen tijd dat ik mooi vind. Maar ik ben na die eerste lichting het Franse chanson een beetje kwijtgeraakt.
Nooit van gehoord. Ik leer weer bij.
Bijleren is leuk 🙂
Zet zeker en vast ook eens je tanden in ‘Au cœur de la nuit’ van Téléphone, hun allerbeste album OOIT!
Yep, ik ben een ongelooflijke fan van de band. Leren kennen via mijn Franse lief toen ik een jaar in Parijs heb gewoond, en nooit meer losgelaten. Live zijn ze trouwens SUPER.
Ha maar kijk, ik dacht dat niemand Téléphone kende, en je bent al de tweede die me verrast! Zalig. Ik zag ze enkel live op TV, maar vond dat in ieder geval erg goed ja. Een tijdje geleden nog wat Youtube filmpjes gekeken. Dijk van een groep!
Ik ga zeker eens luisteren naar “Au coeur de la nuit”. Ik ben bij “Dure Limite” blijven hangen. Lang leve Spotify 🙂
https://www.youtube.com/playlist?list=PLX6IJfS-lAqM1N7ZvGYzqHSpQ–apUpAj
Hahaaaaa merci 🙂
Nooit gehoord van die band.
Niet echt mijn kopje thee, maar dat is geen referentie voor goede smaak :).
Oh maar ik vind dat niet erg hoor, en het is ook geen referentie voor géén goede smaak, lijkt me. Gewoon verschil in wat we graag horen 🙂
Ook voor mij een onbekende band, loop niet erg warm voor de zanger, de muziek klinkt wel lekker. Maar oke, we kunnen niet bij álle muziek oor klepperend zitten luisteren 😉
Zo is dat 🙂 Ik kan hier niet naar luisteren zonder kippenvel, maar dat kan niet bij iedereen zo zijn hè 🙂
weeral iets dat ik niet ken
Onze kennis van muziek groeit en groeit 🙂