Fietssnelwegen in Vlaanderen. De theorie is mooi, de praktijk is vaak bedroevend tot frustrerend. In dit reeksje belicht ik elke week een verkeerssituatie die niet op een fietssnelweg hoort, en maak de vergelijking met een autosnelweg. Onderaan deze blogpost vind je de definitie van een fietssnelweg volgens Wikipedia, en een lijstje met voorgaande blogposts.
Deze week: drukke wegen kruisen
We fietsen alweer op de fietsnelweg F4 richting Gent, deze keer wat verder van Gent, in Beervelde (Lochristi). Meer bepaald aan het station van Beervelde.
Net voor dat station moet je de Beerveldsebaan kruisen, een erg drukke weg met een beetje verder de op- en afrit van de E17. Veel wagens, ook veel vrachtwagens, die vaak snel rijden.
Op het fietspad wordt aangegeven dat je geen voorrang hebt, dat is dus duidelijk. Op de weg is er echter geen duidelijke indicatie voor de automobilist dat een grote fietsas de weg kruist. Je staat daar dus als fietser een beetje voor piet snot te wachten tot je tussen het verkeer door kan, of tot een vriendelijke ziel je doorlaat. Het is leuk als er een trein passeert, dan staat alles toch stil.
Kan dit op een autosnelweg? Het antwoord is eenvoudig, en daar moet ik niet veel woorden aan vuilmaken. Neen. Op een autosnelweg zijn er geen kruispunten.
Stay tuned voor een volgende illustratie van het begrip fietssnelweg, volgende week!
- Aflevering 1: Tweerichtingsfietspad
- Aflevering 2: Obstakel op de fietssnelweg
- Aflevering 3: Moordstrookje
- Aflevering 4: Het betere bochtenwerk
- Aflevering 5: Fietspadbegroeiing
De definitie van een fietssnelweg volgens Wikipedia:
Fietssnelweg, snelfietsroute, snelle fietsroute en in Vlaanderen ook fiets-o-strade zijn informele benamingen voor een fietspad dat is bedoeld voor langeafstandsverkeer.
Maar eigenlijk, nog volgens Wikipedia, is er geen definitie van een fietssnelweg.
Er is geen officiële definitie van een fietssnelweg. Tot de door overheden en verkeerskundigen genoemde kenmerken van een zo’n route behoren afwezigheid van gelijkvloerse kruisingen met gemotoriseerd verkeer, beter wegdek (bij voorkeur asfalt of beton) en afwezigheid van verkeerslichten. Tevens zijn fietssnelwegen doorgaans voorzien van een breder wegdek dan standaard fietspaden en worden scherpe bochten en omwegen in het tracé zo veel mogelijk vermeden. Vaak volgt een fietssnelweg het traject van een spoorweg, dat biedt een zo kort mogelijke route met een minimum aan kruisingen.
Fietssnelwegen worden genoemd als middel om files in het autoverkeer tegen te gaan. De verbetering van de fietsinfrastructuur kan de fiets een aantrekkelijker alternatief voor de auto in het woon-werkverkeer maken.
Van bij ons naar Antwerpen volgt de fiets-o-strade inderdaad grotendeels het traject van de spoorweg. Het is een veilige rechte weg en vooral bedoeld om schoolkinderen veilig naar en van school te laten rijden. En daar wordt zeer gretig gebruik van gemaakt. Ook door groepen wielert(err)o(e)risten zonder bel trouwens.
De wielertoeristen zoeken het hier vaker op de jaagpaden. Ik kom ze eigenlijk zelden tegen, omdat ik zaterdag en zondag vermijd om te fietsen. En al helemaal op die jaagpaden. Op dit pad aan de spoorweg zie ik ze zelden.
Moet eerlijk zeggen dat ik me even hard erger aan de koppels of quatro’s die pertinent weigeren achter elkaar te gaan rijden en je dus al even rakelings passeren. (ook met gewone en vaak met elektrische fietsen).
Soit, om terug te keren naar het kruispunt op deze fietssnelweg: als ouder ben je daar toch niet gerust in, denk ik.
Jaagpaden hebben wij hier niet. De fiets-o-strade is de snelste verbinding met NL. Er wordt hier alle dagen gefietst. Mijn man is in 5 groepen, dus die zit bijna alle dagen op de fiets. Hij heeft gelukkig wel een bel.
Wij hebben op onze koersfiets ook een bel! en we gebruiken ze! 🙂
Niets zo ergerlijk als achter je rug horen roepen ‘hey, opzij’. En zo zijn er veel hoor!
Of nog eentje: bellen en ze horen het niet. Oortjes, of babbelen, of gewoon niet opletten. Nog eens bellen dus. Niks. En nog eens bellen. Niks. Dan toch maar zo voorbijsteken. Dan commentaar krijgen. Kunde nie bellen dan? Euh, ik héb gebeld maar je hoorde het niet.
Hehe.
Ergernissen a-plenty, altijd en overal 🙂
Haha, ja! En ik bekijk het van de kant van de zwakke recreatieve fietser en jij van de stoere racefietser. Moet kunnen. 😉
Eigenlijk, niet echt. Ik voel me zeker geen stoere racefietser, en ben dat helemaal niet. Kijk maar eens naar mijn gemiddelde snelheden 🙂 En echt handig op de fiets ben ik niet. Ik rij nooit in groep, Meneertje Mertens zelden.
In normale omstandigheden fiets ik ook met een gewone fiets, maar die staat nu bij mijn dochter, dus het is enkel koersfiets.
Ik vind gewoon dat iedereen begrip moet hebben voor iedereen, en dat we ons ervoor moeten hoeden te polariseren. Ik zie dat iederéén fouten maakt, en ik maak ze ook.
Het was maar een (flauw) grapje hoor.
Hahaha OK sorry! 🙂 Het gaat me nogal na aan het hart, vooral ook omdat je soms zo de vijandigheid van de automobilisten voelt, ze zouden je gewoon van de weg rijden, en ik vind alle discussies de laatste tijd zo ten top gedreven.
We fietsen allemaal graag, en dat is het belangrijkste 🙂
Van automobilisten heb ik weinig last. Ik zit hier direct in de natuur. En bovendien vlakbij Nederland waar je overal mooie fietspaden hebt.
Het moet wel plezant blijven natuurlijk.
Ik moet sowieso altijd de stad uit. In sommige richtingen gaat dat snel, maar dan ben ik heel beperkt in waar ik heen kan. Naar de andere kant doe ik er al makkelijk 8 kilometer over om Gent uit te geraken.
Maar daarnaast zijn er een aantal vaste plekken waar ik niet meer wil fietsen: straten waar je standaard door bijvoorbeeld camionettes van de weg gereden wordt (smalle wegen). En dat is dus echt een beangstigend gevoel. Het moet inderdaad plezant blijven.
Rechtlijnige denkers (het is voor één keer een vereiste) die het lef hebben om ruimte te scheppen door heilige en andere huizen te slopen, hebben we nodig. En anders moet het woord fietssnelweg uit het woordenboek worden geschrapt (of als voorbeeld bij het woord utopie worden gezet).
Kijk, daar ben ik het nu eens helemaal mee eens.
Ik betrap mezelf erop dat het echt wel moeilijk is hoor. Wat ik hier vandaag aanbreng, komt van Meneertje Mertens. Ik had er zelfs nog niet bij stilgestaan dat dit eigenlijk niet fietssnelwegwaardig is. We zijn ongelooflijk geconditioneerd richting autoverkeer.
Ik weet niet of we zoiets in het Brugse hebben…
Eigenlijk ga ik ervan uit dat je zulke dingen rond elke grotere stad terugvindt, door dat al vaak aangehaalde plaatsgebrek.
Ik gebruik hier nu enkel voorbeelden uit de regio Gent, omdat ik hier nu eenmaal woon en in de buurt veel ga fietsen. Met corona gaan we ook minder op verplaatsing om elders te fietsen.
Maar: het zijn voorbeelden, niet meer dan dat. Ik ga ervan uit dat je dit soort dingen over het ganse Vlaamse fietssnelwegennetwerk terugvindt.
Dit is weer een fraai voorbeeld van hoe het niet moet.
Als daar nou eens een mini-rotonde wordt aangelegd, zou dat een optie zijn?
Kost een paar Euri, maar dan heb je ook wat. 🙂
Inderdaad, dat zou een optie zijn.
Ik dacht zelf aan verkeerslichten met een bedelknopje… maar een rotonde zou eigenlijk wel beter zijn.
In Frankrijk zijn in de loop de jaren her en der wel eens teveel rotondes verschenen. Maar op een plek als deze lijkt het me een prima manier om de snelheid uit het verkeer te krijgen, terwijl het nauwelijks of niet ten koste gaat van de doorstroming van het doorgaande verkeer..
Inderdaad, in Frankrijk is het soms te gek voor woorden. Maar hier moet inderdaad de snelheid uit het verkeer gehaald worden.
Vreselijk zulke punten… daar sta je dan, niet wetende wat te doen of hoe het te doen. Zeker als je de streek niet kent.
Inderdaad. Als je het niet kent, schrik je soms van hoe plots er ineens al dat verkeer is.
Ha, grappig dat je het net hierover hebt. Ik vertelde mijn broer dit weekend over je reeksje en hoewel hij gelukkig wel een grotendeels goed uitgebouwde fietssnelweg vlakbij heeft (Brussel-Leuven), haalde hij inderdaad ook dit aan: dat hij op verschillende punten voorrang moet geven aan kruisend verkeer en dat dat op een autosnelweg geen waar zou zijn. Er zijn wel al punten waar het aangepast wordt, vb. door een tunnel of brug voor de fietsers te maken, maar er is zeker nog werk aan.
Er is in België gewoon te weinig ruimte he. In de buurt van mijn werk wordt momenteel een nieuw fietspad aangelegd: door een brede grasstrook afgescheiden van de weg en een (auto)rijvak breed voor de twee fietsrichtingen (waardoor dus vb. één iemand twee naast elkaar rijdende fietsers kan kruisen ofte: genoeg plaats om elkaar vlot te kruisen / in te halen). Niet ideaal wat bovenstaand punt betreft, want je kruist hier en daar wel zijstraten, maar voor de rest wel super op gebied van breedte en veiligheid. Je merkt hier ook dat dat in de dorpskernen veel moeilijker is, daar wordt dan meer ingezet op vertraging van het verkeer, omdat de ruimte er niet is om fietsers af te scheiden. En net dat is natuurlijk het probleem in België, dat dorpskernen daar quasi in elkaar overvloeien door lintbebouwing langs snelwegen. Vind daar maar plaats dan… (wat niet wilt zeggen dat dat een excuus is om het dan maar gewoon niet te doen, dat is weer iets anders).
Als je zo’n fietssnelweg gebruikt om bijvoorbeeld snel te pendelen van de ene stad naar de andere (zoals Leuven-Brussel, inderdaad), dan is het vervelend om iedere keer weer te moeten afremmen en weer optrekken. Los van het feit of het al dan niet een gevaarlijk kruispunt is, is ook dat tijdrovend en energievretend (veel automobilisten realiseren zich niet, denk ik, dat het moeite kost om vanuit stilstand weer op snelheid te kosten, meer moeite dan een pedaal induwen).
Er is inderdaad gebrek aan ruimte, maar ook een stuitend gebrek aan actie (op het hierboven vermelde kruispunt is geen spráke van enige actie). En daarbij vind ik het ook heel vreemd dat op zo’n drukke weg, die een drukke fietssnelweg kruist, geen signalisatie is voor de automobilist dat er een fietssnelweg gekruist wordt.
Ik las trouwens dat er op termijn een derde spoor bij zou komen naast het fietspad hier, en dat dus op termijn deze fietssnelweg zou sneuvelen. Hoppa, stuk fietssnelweg Gent-Antwerpen op de schop.
In België heerst gewoon een compléét gebrek aan ruimtelijk inzicht. Onder andere.
Dat is inderdaad zo, dat automobilisten vaak niet beseffen hoeveel meer energie het vraagt om terug snelheid te maken. Idem ook wanneer het vb. slecht weer is, als ik dan een automobilist tegen kom die zich er nog rap wilt voor schieten terwijl ik staat te verzuipen en hij/zij droog zit, daar word ik echt kwaad van. Hoe weinig inlevingsvermogen kan je zo hebben feitelijk?
Stuitend gebrek aan actie, dat is het effectief. Op veel te veel gebieden… Als ik dat vergelijk met hier – waar het zeker ook niet perfect is he -, dan valt mij dat echt nog meer op. Zo frustrerend!
Och jong, daar raak je nog zo’n teer punt. Fietsen in de regen. Vroeger, toen ik de kinderen naar school bracht, viel het me op hoe automobilisten meer gehaast lijken als het regent. Stonden we met z’n drie, fietsen aan de hand, aan het kruispunt hier 200 meter verder (dat zo gevaarlijk is dat we het vanuit deze richting steeds te voet op het zebrapad overstaken), te verzuipen in de regen, reden ze verdorie nog harder door dan anders. Echt triestig.
Verschrikkelijk, dat gebrek aan actie. Nu al helemaal.
Levensgevaarlijk, dat is om ernstige ongelukken vragen.
Heel juist.