De vorige 3 weken passeerden mijn Instagram-foto’s van onze reis door Frankrijk hier de revue. Ik doe nog even verder met herinneringen ophalen, maar deze keer geen Instagram-foto’s, integendeel. Want niet elke foto is mooi, niet elk beeld is geslaagd. Foto’s mislukken, en Frankrijk heeft ook zijn lelijke kanten. Dus, een verzameling bloopers en andere mislukte foto’s.
Eigenlijk was dit de grootste blooper van de hele trip. Een beetje een valse start. Het leverde wél mooie plaatjes op.
Vond ik eigenlijk wel grappig, deze. Wilde ik tijdens onze wandeling rond het meer van Matemale een foto maken van dit bordje, staat er nog net een wandelaar naast.
Dan geef ik hem mijn fototoestel efkes zodat ik een steentje uit mijn schoen kan halen, krijg je dit natuurlijk.
Soms kunnen foto’s echt ontgoochelend slecht zijn. Zo’n prachtig landschap, zo moeilijk mooi op de foto te krijgen. (Luz-Saint-Sauveur, op de Pont Napoléon)
De mooie lelijkheid van Frankrijk, voor mij in ieder geval toch. (Orx)
Daar moet dan ook een foto van gemaakt worden. (was eigenlijk om door te sturen naar de beheerders van de camperplaats)
Vind ik een even vies beeld als het bovenstaande van het afval. (Labenne)
Van zoiets moet Meneertje Mertens altijd een foto hebben. (La Cotinière)
Foto’s terwijl we rijden. Soms lukken ze goed. Soms is het één en al weerspiegeling van de ramen en lelijke dingen. (bij het vertrek van Île d’Oléron)
Menhirs en regen. Vooral veel druppels op de lens. (Carnac)
Soms heb je als serviceplaats voor de camper zoiets. Netjes! Not. (Riantec)
Goede intenties, slechte uitvoering. Of in dit geval, met het verkeerde toestel. De focus moest op het kerkhof, niet op het hek! (Gouberville)
Compleet nietszeggende foto’s, dat heb je soms ook wel eens.
Een grappig moment, een blooper die wel zalig uitdraaide… “zijn we er bijna, Grote Smurf?”, vroeg de held aan het stuur van de camper aan de verantwoordelijke van de dienst toerisme naast hem in de passagierszetel. Die dácht dat ze er bijna waren, maar ergens klopte het kaartje toch niet helemaal. Tot eerder genoemde verantwoordelijke van de dienst toerisme in de passagierszetel besefte dat ze nog een extraatje gepland had in de route, de Hangar à Dirigeables in Ecausseville. Beetje vervallen, beetje knullig, maar zo de moeite waard. Ooit (bij beter weer) keren we er eens terug en brengen we een echt bezoek aan dit fascinerende gebouw.
Hoe vaak er vingers op mijn foto’s staan? Geen idee. Maar: vaak. Ik leer het niet, met de telefoon. Altijd opletten geblazen!
De mooie lelijkheid van Frankrijk, dus. Foto niet goed gelukt, maar toch, I love this. (Ambrière-les-Vallées).
Voeten en schoenen. Deze is nog redelijk bewust genomen, denk ik. Waarom, dat weet ik dan weer niet meer.
Deze daarentegen, is een perongelukje. Hij heeft nogal bruine benen hè, die held aan het stuur?
Carwash. Lelijk. The end.
Misschien volgende week nog een reeksje panoramafoto’s, om het af te leren en in schoonheid te eindigen en kan ik zo nog wat clichés bedenken?
Leuk, toch!? Weinigen tonen…
Lie(f)s.
Inderdaad, ik vind dat ook leuk 🙂
Die typische mooie lelijkheid van Frankrijk fotografeer ik ook graag als ik er ben.
Ik kan het ook zelden laten. Een heerlijk aspect van Frankrijk!
Mooie bloemlezing van ‘bloopers’ en toestanden.
Hoort er zeker bij!
Dankjewel! The good, the bad and the ugly, niewaar 🙂
Haha, bloopers vind ik altijd de max! het leven zoals het zo vaak gebeurt, en zo zelden getoond wordt.
Jij en je steentje, SUPER!
Hahaha, blij dat je het zo leuk vindt 🙂
Prachtige zichten brengen ons in vervoering, maar bloopers brengen een lach op ons gezicht. Misschien moeten wij elke dag zo’n “mislukking” plaatsen. Iets in de aard van “Pluk De Lach Uit Mijn Kutdag” 😂😂
Ha Darling, ik ga je idee bijhouden. Lijkt me een leuke voor eens een reeksje! Ik pik dan zeker je woorden als titel! Als je me de toestemming geeft 😀
Natuurlijk! 😘
Dankjewel! Het is opgeslagen in mijn lijstje met blog-ideeën. Fijn idee voor een reeksje, na de zomer!
Ik heb ook soms foto’s van prachtige landschappen die de realiteit totaal niet overbrengen, al ligt dat waarschijnlijk ook aan het ontbreken van de nodige technische kennis. Ik doe maar wat :-). En inderdaad, schone bruine benen zeg!
Ja, daar zeg je zoiets… dat zal het bij mij ook wel zijn. Hier was er nogal een scherp contrast tussen donker en fel licht, en dat wilde niet netjes op de foto. Wat meer kennis van techniek had me daar waarschijnlijk bij geholpen.
Ik heb het compliment doorgegeven 😀
Ik heb ook veel foto’s van voeten de laatste tijd. Dat komt doordat de knop om naar het startscherm van mijn telefoon te gaan na het nemen van een foto anders is op mijn nieuwe telefoon, en dan neem ik nog een niet bedoelde foto.
Die van mij neemt ook graag foto’s van mij op rare momenten: over een hek klimmend voor een al te dringende ‘wildplas’, op de grond zitten en op mijn adem trappend na een beklimming met de fiets, ‘vies’ kijkend (ik ben daar een krak in!)
Zijn benen mogen er zeker zijn, ze lijken op die van Bruno. Ik knijp daar graag eens in. Maar wees gerust, ik blijf van je man hoor.
Hahaha, dat is OK! Geen idee hoe hij zou reageren moest er in zijn benen geknepen worden 🙂
Zolang de foto’s van rare momenten niet tegen je gebruikt worden, niks mis mee 🙂
Ik weet eigenlijk niet goed hoe ik aan die “extra foto’s” kom. Tussen het ontgrendelen en het openen van de camera iets verkeerd doen, denk ik. Maar het gebeurt me ook vrij regelmatig.
Bloopers hebben hun eigen charme. Maar deels zijn ze natuurlijk wel te redden door er het gewraakte deel af te snijden. Gelukkig is het sinds de digitale fotografie kunnen we gelukkig maar raak knippen en alles dat mislukt mag weg, kost niets.
Ja, dat is het fijne aan digitale fotografie, je maakt zoveel foto’s als je wil, maakt niet uit. En vaak komt er dan toch die ene foto waar je blij mee bent 😊
Dat was een dure grap in het pre digitale tijdperk.
Zeg wel! Blij dat het nu zo kan
Of kun je van een deels verprutste foto nog wél iets maken.
Yep, dat stuk met die stomme wijsvinger die er weer eens opstaat, kan je er gewoon afknippen en hoppa, geslaagde foto 😀
Schitterend 🤣
“Bloopers” mogen niet ontbreken, die horen erbij.
Ja hè, dat vind ik ook. Ben niet zo aan schone schijn. Het leven zoals het is!
de typische lelijkheid van Frankrijk. Ja dat heb ik me ook bedacht op reis. Frankrijk kan zo schoon zijn maar ook och zo lelijk/ smerig / vervallen. (en vervallen kan weer mooi worden).
die steentjes uit je schoen foto’s zijnt och nog tof
Ik zeg het wel vaker: soms is het zo lelijk, dat het mooi wordt. En ik hou ook wel van vervallen en een beetje morsig.
Die schoenenfoto’s zijn grappig, jazeker 🙂