Eindconclusies zijn geestig, dus: hier gaan we!
De Fransen rijden nog altijd gelijk zotten. Correctie: de helft (of misschien wat meer, 60 tot 70%) scheurt gelijk een achterlijke idioot over de wegen (met gewone wagens, camionettes, caddies, campers, vrachtwagens, brommers, scooters, moto’s, you name it, ze doen allemaal wel achterlijk), de andere helft rijdt zo traag dat het ook gevaarlijk wordt.
We vinden altijd dat de wegen er in België slecht bij liggen. En dat het elders beter is. It is not. Man man man, wat hebben die Fransen slechte wegen. OK, geen betonwegen, maar alle mogelijke variaties op vreselijk slecht asfalt.
Rotondes en verkeersremmers: ongelooflijk veel. Die verkeersremmers zijn niet consequent aangelegd, en het is met een camper dus altijd enorm opletten. Er geldt dan een snelheidsbeperking van 30km/u, maar dat moet je je met een camper niet riskeren. Gemiddeld 15km/u, zoiets. De korte bulten zijn de venijnigste.
De Peugeot 205 is de nieuwe R4. Schattig wagentje, dat wel, maar de meeste zijn nu toch wel rijdende wrakken.
We hebben ons gefocust op bloemen deze vakantie. We reden door diverse regio’s, en daar staan allemaal verschillende bloemen. Meneertje Mertens noemde alles wat geel was en in de berm groeide brem. In het mediterrane gebied waren er vooral oleanders.
Veel lupines in de Pyreneeën.
De regio van de eilanden en vooral Île d’Oléron: stokrozen. Overal. Meneertje Mertens heeft er véél aangewezen. Bretagne, Normandië: hortensia’s. Ik had wat moeite met op de naam komen. En de naam onthouden. Maar dan heb ik eens een hortensialiedje bedacht, en legden we de link met de meisjesnaam Hortense, en vanaf dan is het geen probleem meer. (ik vond dat erg, want die bloemen ken ik wel, ik had er geen app voor nodig) (en tussen haakjes: neen, Meneertje Mertens, rozenbottel zijn geen stokrozen. tsssss). Deze exotische bomen vond ik ook schitterend.
Op camperplaatsen is het over het algemeen stil en rustig rond 21u30, hoe groot de camperplaats ook is. Daar is weinig toezicht voor nodig, het is zelfregulerend. Een uitzondering hier en daar niet te na gesproken, natuurlijk.
Voor het tweede jaar op rij hebben we slechte ervaringen met de camper in het noorden van Frankrijk. Hoe zeer ik ook van de regio hou, ik denk dat we die in het vervolg links gaan laten liggen. Behalve de Opaalkust, misschien.
We hebben een oplossing voor ons probleem met Frans brood, en die oplossing is simpel: neem een broodmes mee. Dan kan je het lekkerste brood kopen en zelf snijden. Wel erg dat we daar niet eerder op kwamen.
Dit jaar hebben we heel veel gekookt in de camper. We hadden (in tegenstelling tot andere jaren, en dit had te maken met corona) veel voorraad mee, en hebben daar ook veel van gebruikt. Gebeurde nooit eerder. (ik heb het wel eventjes compléét gehad met couscous)
We hadden geen van beiden zin in terrasjes, restaurant en andere mensen. Maar één keer een pannenkoek/ijsje gaan eten. Gewoon geen zin in. Blame corona. Oh, ‘t is juist, één keer zijn we pizza gaan halen ook.
Desondanks hebben we misschien wel wat teveel pain & boursin gegeten, ik durf niet echt op de weegschaal gaan staan. Edit: sinds ik dit schreef, ben ik wél op de weegschaal gaan staan. Er is 2 kilo af. Haha!
Er was op de meer gekende plaatsen wel vaak veel verkeer, maar de terrasjes waren vaak leeg en veel restaurants en cafés bleven gewoon gesloten.
We zagen ook veel echt lege dorpen. Kleine dorpen die normaal niet druk zijn, maar waar je wel bewoners zag. Oudere mensen, kinderen. Mensen die op straat zaten. Mensen op terrasjes met hun koffie en croissant ‘s morgens. Nu: niks. Leeg. Echt een griezelig gevoel soms. Ik heb het al een paar keer gezegd en zeg het nog eens: Covid 19 zorgt voor een ravage.
Mont Louis, 24 juni. Onwaarschijnlijk, toch?
Vreemd leeg voor een kustgemeente eind juni, toch? (Labenne Océan, 28 juni)
We hebben genoten van onze camperbubbel. Gewoon met z’n tweetjes, dat vonden we genoeg. Als introvert vind ik het fijn dat ik nu een excuus heb voor mijn solitair gedrag.
Ik ga daar nog eens meer over schrijven maar al in het kort: in Oost-Vlaanderen is een schrijnend gebrek aan kwalitatieve camperplaatsen. Omliggende provincies eigenlijk ook. Enkel West-Vlaanderen en Limburg zijn goed voorzien. Maar zoals gezegd: later meer daarover.
We hebben een kleine 6000 kilometer gereden. We deden een grote toer door Frankrijk, van het ene eind naar het andere. En daarbij deden we toch behoorlijk wat uitstappen met de camper, waarvan een paar ook lang waren.
Er stonden veel cijfertjes op het dashboard, en dat vonden we leuk. Alleen de buitentemperatuur misten we.
Zoals elk jaar, rijdt Meneertje Mertens met dat zeilschip van een camper als een pro. De kleinste gaatjes geraakte hij in en uit. Af en toe was het wel eens van: oei, dat ziet er smal uit. Maar het viel altijd mee. We kunnen nu ook echt wel goed inschatten wat we kunnen doen en wat niet, en hebben het bijvoorbeeld afgeleerd om ergens onverwacht in te slaan om een stopplaats te zoeken. Te vaak resulteert dat in bottlenecks waar we moeilijk uitraken, dus dat doen we niet meer.
We zijn een goed op elkaar ingesteld team, wij twee in de camper. Piloot en co-piloot. Dat werkt heel goed.
Na al die jaren zijn we ook tijdens het dagelijks leven goed op elkaar afgestemd. Een camper is nu eenmaal een kleine ruimte waarin je samen leeft, waarin je nog meer dan anders met elkaar rekening moet houden.
Stopplaatsen vinden is niet altijd evident. Op veel wegen zijn geen parkings, ofwel zo van die inhammetjes waar je vlak naast de weg staat. Of de parkings zijn niet aangegeven zodat je ze pas ziet als je er voorbij rijdt.
We hebben alle mogelijke soorten weer gehad: zeer hete hoogzomer, maar ook herfstig regenweer. Een constante was wind. Véél wind.
Als het slecht weer te gortig werd, of als de omgeving te gortig werd, hebben we de camper gebruikt waarvoor hij kan dienen: opkrassen en een beter plekje zoeken. Er is mijn planning, maar daarvan kan altijd afgeweken worden, en dat doen we ook zonder morren. Met de camper op reis gaan is nu eenmaal vrijheid, blijheid.
De planning van deze reis was opgesteld met een vertrek eind april in gedachten. Dat hebben we soms wel gemerkt: aan het weer, aan de drukte. Hoewel we van drukte nooit écht hebben mogen klagen. Het was vooral het verkeer dat drukker was, zoals in Saint-Jean de Luz.
Het was weer van us you and me, river sea ocean.
We zagen veel prachtige bruggen, en namen nu zelfs 2 keer een veer met de camper. Les Bacs de Barcarin zitten in ons geheugen gebeiteld.
Ik had een bescheiden hoeveelheid handwerkgerief mee. Dat ik niet uitgehaald heb. Daaruit vallen lessen te trekken.
We hebben echte postkaartjes verstuurd. Very old skool!
Ik heb deze keer niet zo goed geslapen als de vorige jaren op reis.
De muggen hebben me niet zo enthousiast opgevreten als sommige voorgaande jaren. Ik had minder beten, maar de beten die ik had waren echt wel over the top. Geen muggenbeten wellicht. Onwaarschijnlijk hard jeuken, grote boebel, erg persistent, en weken later nog zichtbaar. Zucht.
We hadden (weer eens) teveel kleren mee. We zouden beter moeten weten. We vertrekken altijd met het gevoel: we zijn zo lang op reis, we moeten veel kleren mee hebben. Dat is niet zo. In Frankrijk hebben ze namelijk ook wasserettes. En zelfs veel Super U’s waar je wasmachines vindt op de parking. Idem bij benzinestations en zo. Lessen trekken. Niet vergeten.
Fietsen was deze keer echt niet evident, we hebben minder gefietst dan gehoopt. Vooral de wind heeft ons daar parten gespeeld.
Over vervoer ter plekke gaan we toch ook eens diep moeten nadenken. We willen onze koersfietsen mee hebben, maar die laten we liever niet onbeheerd achter, dus doen we er geen uitstappen of boodschappen mee. Daarop gaan we iets moeten vinden.
We weten nu al dat we over de vakantie van volgend jaar ook diep gaan moeten nadenken. Hebben we tegen dan een eigen mobilhome? Misschien en hopelijk wel. Gaan we naar de Tour? Misschien. We hebben het wel wat gemist dit jaar. Niet in die mate dat we er last van hadden, maar toch, we misten het een beetje. 2 maren: de startdatum van de Tour ligt nog niet vast doordat het WK en de Olympische Spelen uitgesteld zijn dit jaar. En de Tour start in Denemarken. (als als als, ik weet het). Of misschien willen we wel naar het zuiden van Frankrijk en daar langer blijven, want we hebben het goede weer van het zuiden ook wel wat gemist dit jaar. De Alpen en de Provence trekken aan. Veel om over na te denken dus, maar dat is leuk. Vult mijn zwart gat een beetje.
Weer veel moois mee mogen beleven
En zo veel herkenbare feiten
Welkom terug en geniet nog maar lang na
Jullie caravan en die bulten op de Franse wegen, soms ook wel spannend zeker?
Blij dat je ’t mooi vond. We gaan zeker nog lang nagenieten!
Klinkt grotendeels positief. Vrijheid, blijheid, rust, spannende momenten, veel rijvaardigheid, veel couscous.
Voor mij geen optie wegens claustrofobie, maar verder vind ik het wel een fijne manier van reizen.
De eindbalans is positief, zeker weten
Ik hou absoluut niet van slapen in zo’n alkoof, of in een klein tentje, maar een camper is voor mij toch wel ruim genoeg.
Welkom terug, ik hoop dat wij deze zomer nog zullen kunnen vertrekken nu corona weer meer komt opzetten
Fransen rijden inderdaad zot snel op kleine baantjes (maar Belgen kunnen dat ook wel), op snelwegen vind ik ze dan weer gedisciplineerder (wellicht gewoon door hoge aantal flitspalen) en de snelwegen zijn ook wel een pak beter van kwaliteit dan bij ons (dat we ervoor moeten betalen nemen we er graag bij, autoroute du soleil is prijzig maar de rest valt doorgaans nog redelijk mee).
Ja, het is toch weer allemaal onzekerder hè.
Fransen rijden vooral arroganter, vind ik, dan Belgen. Of de arrogante chauffeurs zijn wat talrijker. Ze gaan vaak geen beetje opzij als ze ons zien aankomen.
We hebben maar weinig kilometers autosnelweg gedaan. We kiezen voor kleine wegen, de slechte wegen nemen we er maar bij. Maar soms is het wel erg gortig
De eindconclusie is overwegend positief. Maar wat hebben jullie veel kilometers gereden! Wij rijden ook graag en veel maar 6000 km halen wij niet. Wij blijven ook wel altijd een aantal dagen ergens op een en dezelfde plaats. Ik wil altijd meer zien dan de oppervlakte.
En nu dromen van al het goeds dat de toekomst zal brengen.
De eindconclusie is zeker positief!
Anticipation is half of the fun!
We lassen ook regelmatig dagen in dat we ergens wat langer blijven, maar dit jaar hebben we ook veel uitstappen met de camper gedaan. Zo komen de kilometers er ook snel bij.
Het is één van de dingen waar we ook over gaan nadenken. Willen we eens wat langer blijven op sommige plekken (tot een week), of rijden we liever? Wordt moeilijk afwegen.
Dromen en plannen en uitkijken naar
Zoals gezegd, wij rijden ook heel graag hoor. Maar wij lopen ook eens graag een dag (of twee) door een stad, terrasje doen, op ’t gemakske een streek ontdekken. Ik zou bv. geen goeie zijn voor een cruise waarbij je tien verschillende steden aandoet en overal een uur of vier, vijf van boord mag. Ik zou super gefrustreerd zijn dat ik zo weinig tijd had om van alles te zien.
Ik moet zeggen: ik ben niet echt iemand om in steden rond te lopen, al helemaal als het warm is. Doe mij maar natuur, stranden, vuurtorens, rivieren, bruggen, kapelletjes, dorpen… da’s meer mijn ding. En ik geniet enorm van wat ik zie als we rijden. Een cruise zegt me ook niks, want ook daar word je gedropt in steden… Een cruise lijkt me saai ook.
Cruisen zegt mij ook niks. Mijn schoonzus is er zot van en wil mij al heel lang eens meekrijgen maar ik houd de boot af (pun intended).
Ik heb altijd wel behoefte aan een portie cultuur. Toen we in de Landes waren zijn we bv. een dag naar Bordeaux geweest. Bloedheet was het en ik was niet 100% maar heb wel enorm genoten.
Ieder zijn ding hé, en al goed dat we niet allemaal hetzelfde zijn.
Leuk, dat je de boot afhoudt
Als het bloedheet is, geef ik het al op voor het begonnen is.
Maar helemaal waar: goed dat we allemaal graag andere dingen doen. Houdt het een beetje spannend
Je kan al beginnen plannen voor volgend jaar! Leuk reisverslag en al helemaal top dat je zowaar afgevallen bent :-). Ik denk dat ontspannen op reis gewoon goed is voor het hele lichaam!
We zijn al diep aan het nadenken
Ik was echt verbaasd dat ik afgevallen ben. Ik denk dat je gelijk hebt met je stelling!
Leuk overzichtje! Ik verlang zelf al om naar Frankrijk te gaan, bijna! Ik zie eerlijk gezegd nog het meest uit om gewoon naar de bakker te gaan en wat baguettes te bestellen en wat kaas te gaan kopen, haha! Ik rij zelf ook wel niet zo heel graag in Frankrijk door die zotte chauffeurs, inderdaad..
Ik kan me voorstellen dat je er al naar verlangt! En ja, haha, dat simpele… brood en kaas halen… zalig
Fijn reisverslag, ’t was heel leuk zo te mogen meereizen
Fijn dit te lezen! Dankjewel Luce
Oh Die lupines! (ik ben keijaloers want de mijn zijn allemaal opgevreten door slakken). En ik vergeet Hortensia’s nooit want mijn moemoe heette Hortence! En daarom ga jij dat vanaf nu ook nooit meer vergeten want jij gaat dan telkens aan mijn moemoe denken
.
Lupines zijn schitterend hè. Jammer dat de jouwe opgevreten zijn!
Nu ga ik inderdaad altijd aan jouw moemoe denken, moemoe Hortence!
En tot ieders tevredenheid een welgevulde en – vooral – veilige reis. Verder plannen en duimen voor een eigen mobilhome is nu het nieuwe doel voor 2021. Toi toi voor jullie!
Veilig, inderdaad heel belangrijk.
Dankjewel! Je leest er nog wel over, denk ik
Betere wegen vind je helaas meestal alleen in de omgeving van grote steden. Zodra je meer de natuur intrekt houden de goede wegen meteen op. Dat zal overal wel zo zijn.
Maar tijd genoeg om alles te overdenken en oplossingen te vinden voor dingen die liever anders moeten gaan.
Tja, en wij rijden natuurlijk vaak door onherbergzame en dun bevolkte streken
Inderdaad. We hebben weer stof tot nadenken, en tijd genoeg.
Precies, en daar zijn zelden goed geasfalteerde wegen;-)
Tot een jaar of 12 geleden trokken we met onze caravan door (meestal) Frankrijk. Ik denk dat kamperen toen (caravan) en nu (camper) wel heel erg verschillend zijn gezien jouw verslag.
We zijn nu 2 keer naar de caravan beurs in Düsseldorf geweest, kijken naar campers ….. maar hebben de knoop nog altijd niet doorgehakt. Misschien toch eens een huren.
Ik denk dat vooral met de camper reizen veel veranderd is, ik vermoed dat kamperen met de caravan of tent wel hetzelfde kan zijn, als je dat wil.
Volgens mij is het sowieso beter om een paar keer te huren, voor je koopt. Al helemaal als je twijfelt, maar zelfs ook als je zeker bent dat dit je manier van reizen is. Er zijn zoveel verschillende soorten campers, best eens huren om te kijken wat je wil. Want uiteindelijk is het toch wel een grote aankoop hè.
’t Was fijn om virtueel mee te reizen!
Lie(f)s.
Dat lees ik graag!
Een mooie nabeschouwing. Ik duim dat die camper er komt volgend jaar. Ga dus maar op zoek… en geniet van alle voorbereidingen voor het volgende avontuur! Ik reis in ieder geval graag weer mee de volgende keer!
Dankjewel! Binnenkort, als we wat bekomen zijn, schieten we in actie. Eens we een eigen camper hebben, denk ik dat we véél op pad gaan zijn. Ook voor weekends en lange weekends!
Dat is jullie van harte gegund!
Je hebt duidelijk heel veel deugd gehad van die reis! Blij voor jullie…
Ja, het heeft enorm veel deugd gedaan
Joh, ben je 2½ maand weg geweest?
Is omgevlogen dan, voor mij, voor jullie helemaal denk!
Nee hoor, we waren een maand weg. Wat lang was, en tegelijk ook kort
geen buitentemperatuur op dashboard. Moh
Ja jong mijn cijferkesnood werd niet helemaal voldaan