Vrijdag 10 juli
De wekker loopt af om 4u30, Meneertje Mertens staat 10 minuten later op. Ik heb redelijk veel geslapen maar ben niet uitgeslapen. Ik val zelfs nog in terug in slaap terwijl Meneertje Mertens koffie zet. We maken ons vlot klaar, en om 5u50 zijn we op weg voor een lange rit. Het regent een klein beetje, en we rijden niet bepaald naar het goede weer.
De rit begint erg saai: het slechte weer en een landschap dat we saai vinden, veroorzaken nogal wat gegeeuw. We stoppen om te ontbijten, en wat later stoppen we voor een kop koffie. Ik had thuis voor wat playlists gezorgd en we hebben een luidspreker mee, die we nog niet vaak gebruikt hebben. Muziek erbij tijdens het rijden is vaak gewoon teveel. Maar nu is het een reddingsboei: muziekje erbij, en we kunnen er weer beter tegen. Ik zet mijn 90’s playlist op, waar we veel plezier aan hebben. We rijden het Seine-bekken door en raken daar even aan de sukkel: op de weg staan borden dat er een maximum hoogte is van 2,7 meter, waar wij niet door kunnen. Omrijden lijkt niet echt simpel, veel bruggen zijn er hier niet. Wat geklooi met de GPS verder rijden we toch naar de brug, waar we zonder probleem over kunnen. Het probleem zat dus iets vroeger. Maar goed, we zijn de Seine over geraakt.
Wat later zie ik een kabouterhuisje genaamd Mairie. Niet elk gemeentehuis is groot en pompeus blijkbaar. Ik vond het zo grappig dat Meneertje Mertens het de moeite vond de kar te keren en eens terug te rijden op het kleine Mairietje van Herqueville te gaan bekijken. En het is echt grappig. Achteraan is een parking, met een pad tot aan de omheining van de Mairie. Maar een doorgang is er niet. Achter het muurtje loopt het pad gewoon verder. Heel vreemd. We maken wat foto’s van het Mairietje en vertrekken weer.
We stoppen bij een Lidl voor boodschappen, en wat later nog bij een Auchan. Een Auchannetje, eigenlijk, het is maar een kleine. We rijden weer door de graanschuur van Frankrijk, de schuren zijn de kerken van dit landschap.
We zien wolken, veel wolken, en vaak geeft dat een mooi schouwspel.
En windmolens. Veel windmolens.
Om 15u komen we aan bij de camperplaats in Cappy aan de Somme, een oude camping verbouwd tot camperplaats. we installeren ons, en maken nog een wandelingetje tot aan de Somme.
Het weer is wat uitgeklaard, maar ook hier waait het nu pokkehard. Eenvoudig avondmaal, nog wat rondlummelen en naar bed.
Zaterdag 11 juli
We slapen wat langer, en worden op het gemakje wakker. Koffie, ontbijt en klaarmaken voor een fietsritje langs de Somme. Het is wat warmer dan de vorige keer. Ik fiets niet graag bergop, en tijdens deze fietstocht is het een beetje teveel van dat naar mijn goesting. We zien gelukkig wel mooie dingen.
Maar zitten vaak toch ook op wegen met wat veel verkeer voor een Voie Verte.
Na een kleine 15 kilometer heb ik het gehad, en keren we terug. Het terugkeren gaat wat meer bergaf en dus wat vlotter.
Terug op de camperplaats kunnen we lekker buiten in het zonnetje zitten, nemen we een douche en maken middageten, en maken plannen voor later.
Ondertussen neemt het rumoer toe van een groep vrienden of familie, geen idee hoe of wat precies, maar er staat een groep camperaars samen op deze camperplaats, gisteravond met veel lawaai aangekomen. Vandaag wakker geworden met een steeds stijgend niveau aan lawaai, en een zeer laag niveau aan respect voor de mede-camperaars. Na de middag begint de drank rijkelijk te vloeien, en naarmate de drank is in de man/vrouw, neemt het geluidsniveau toe. Jammer. We vertikken het te moven want na 15u hebben we betaald voor een volgende dag. Uiteindelijk maken we het ons gemakkelijk in de camper met de muziek op (fijne playlist met muziek uit de jaren 2000 tot nu), zodat het lawaai wat verdrinkt in de muziek. Dat helpt. En dan maar hopen dat die bende marginalen niet al te laat gaat stilvallen vanavond. En eigenlijk hoop ik vooral dat de drank ervoor gaat zorgen dat ze ruzie krijgen, zodat we een beetje voorzien worden van kwaliteitsvol entertainment. Jammer dat onze laatste echte vakantiedag zo verprutst wordt.
Jammer genoeg wordt het alleen maar erger, rond 18u beginnen ze ook nog eens te zingen en te roepen voor de hele camperplaats, en uiteindelijk beslissen we toch maar onze biezen te pakken. Hier hebben we geen zin in. We pakken ons boeltje in, gaan nog lozen en watertank bijvullen, en rijden door. En passant zien we dat de lawaaierige meute afkomstig is uit departement 59… ik had het kunnen voorspellen. We rijden naar een camperplaats in Péronne voor 5 campers, maar die staat met 4 campers vol, 5 was toch wat optimistisch. We keren een eindje terug naar Rosières-en-Santerre, maar de camperplaats op het dorpsplein vinden we maar verlaten. Hup verder naar Chaulnes, waar we ons uiteindelijk toch maar posteren op de camperplaats op het dorpsplein aldaar. Het lijkt er rustig. Maar als we in bed liggen, komt er toch nog een bende hangjongeren de rust verstoren. Helemaal op ons gemak zijn we toch weer niet. Meneertje Mertens valt in slaap, ik lig nog een tijd te woelen maar uiteindelijk komt het mannetje met de hamer toch langs.
Rumoer, hangjongeren…, komt me bekend voor, ook ’thuis’…
Gelukkig bleef je gespaard van vandalisme…
Lie(f)s.
Ja, daar heb je gelijk in. Hout vasthouden, maar we hebben op dat vlak nog niks voorgehad. Geen vandalisme, geen diefstal. Gelukkig.
Ook hier soms rumoer des nachts van dronken jongeren/toeristen. Hadden we vroeger nooit, maar door de opkomst van de strandpaviljoens en toename toerisme… bah. Bij de buren (buitenverblijf) hebben ze zelfs ingebroken… zomaar, niks gestolen maar veel vernield😬 Sommige jongeren zijn losgeslagen na de coronaperiode.
Een paar prachtige beelden onderweg. Dat Mairietje is echt bevallig.
Vreselijk hè. Dat beschadigen om te beschadigen. Van die mensen op de camperplaats had ik het gevoel dat ze het leuk vonden dat ze andere mensen irriteerden. En dan kan je er weinig tegen zeggen natuurlijk.
Dat Mairietje was zo schattig 🙂
Soms sta je zo machteloos, zeker tegenover grote domheid gecombineerd met gemeenheid. Als je dat zelf niet in jou hebt (gelukkig maar!) dan kan je daar niet tegenop en is er weinig aan te doen. Negeren en weggaan lijkt me ook het slimste, maar diep vanbinnen …. grrrr…
Ja, het wringt en het trekt tegen en het piekt ook een beetje. Maar uiteindelijk wel de beste oplossing. En er achteraf mee lachen. Maar zoals je zegt: dom en gemeen samen, het is een dodelijke combo.
Wolkenpartijen zijn zo mooi. Veel spannender dan blauwe lucht.
Jammer dat jullie op de vlucht moesten voor het lawaai.
En nu lekker nagenieten
Dat is waar, wolkenpartijen zijn prachtig.
Vandaag opruimen, maar ook nog een fijne, rustige avond.
Dit is nu een streek waar we nog nooit zijn geweest. Trekt me bijzonder aan, behalve dat ‘camperen’ dan. Blijheid, vrijheid, maar als je pech hebt met de buren…
Geniet verder!
Het is een prachtige streek, echt een aanrader. En ja, je moet een beetje geluk hebben met wie je op je weg tegenkomt.
Jullie zijn vroeg uit de veren, zeg. En oo, aan dat burengeluid zou ik me zo hard ergeren.
Ik vond het na een tijd ook intimiderend. Ik hou niet van dronken mensen.
Voordeel van een camper is dat je weg kan indien nodig. Jammer dat er soms zo weinig respect naar de andere vakantiegangers is.
Nog geen Ebike overwogen voor het op? Ze zijn geweldig.
Het voordeel van dit weer zijn vaak de wolkenluchten.
Ik vond het een beetje vervelend omdat we betaald hadden voor die nacht, maar ja, uiteindelijk toch maar liever rust.
Ik heb een ebike nog niet echt overwogen, maar misschien moet ik dat toch maar eens doen. Ik denk er eens over na.
Mooi vakantieverslag weer.
Helaas zijn er overal wel mensen die het voor een ander weten te verpesten.
Dankjewel!
Sommige mensen denken alleen aan zichzelf.
Bah, mensen die zich niet weten te gedragen, verschrikkelijk.
En jammer dat ze zo andermans plezier vergallen.
Tot nu toe alles goed verlopen en toch mooie tijd gehad.
Over het geheel kunnen we zeker niet klagen, en we blikken terug met een goed gevoel 🙂
Fijn te horen!
Op de terugweg? Wij passeerden zaterdag ook aan Peronne en co. Ik moest erg hard lachen met die opmerking van dat departement, heb het even moeten opzoeken maar ik schrok er ook niet van welk departement dat nu is. Het lachen zou me wel vergaan zijn van daarnaast te moeten staan… Goed dat jullie toch nog vertrokken zijn…
Ja, thuis ondertussen. We zaten dan op dezelfde dag dicht bij elkaar in de buurt. Het is wel een mooie streek daar hè?
We zijn blij dat we uiteindelijk vertrokken zijn. Het is het niet waard, en met een camper kan je snel en makkelijk ergens anders heen.
Héél vervelend dat mensen geen rekening houden met de andere camping gasten.
Eigenlijk zou men in moeten grijpen vanuit de directie daar. Maar je hebt prachtige wolkenpartijen op de foto!
Dat is wel het probleem met die camperplaatsen: daar is zelden iemand aanwezig bij wie je kan melden dat het te gortig wordt. En dat weten die mensen ook, natuurlijk. Het heeft voor ons voordelen om op een camperplaats te staan, maar er zijn uiteraard ook nadelen.
Ja dat is zo natuurlijk, maar mensen blijken gewoon niet zonder toezicht te kunnen.
Dat is een waarheid als een koe!
sorry maar ‘k moet echt wel lachen met je titel.
ha dat lawaaierig, daar kunnen we van meespreken van de buurgite in de oostkantons waar groepen Nederlandse mannen graag vrijgezellen komen vieren. Maar het wordt niet meer gepikt na jaren overlast en om 22u01 wordt er bij minste geluidje vanuit meerdere buurhuizen naar politie gebeld. ‘k denk dat de flikken al met hun ogen toe naar de gite kunnen rijden. Het heeft wel effect.
Maar voor 22u horen we altijd geplons en gelach. Tja, overdag moet wel kunnen.
Goed, dat was eigenlijk ook de bedoeling 😀
Geplons en gelach en lawaai overdag, dat vind ik ook hoor, dat dat moet kunnen.
Probleem bij ons was dat de sfeer fout zat, het voelde niet goed aan, het was roepen en brullen en drinken en de sfeer werd grimmiger. De avond voordien was het al lang doorgegaan, en we wilden niet meer ter plekke afwachten wat het nu weer zou worden. Dus hebben we ervoor gekozen onze biezen te pakken.
jaja als er gezopen is, dan ga je ook best zelf al geen opmerking meer maken, dan heeft het geen zin om dingen vriendelijk te vragen.
Nee, dan weet je gewoon dat het miserie gaat zijn. Hadden we absoluut geen zin in, die mensen eens gaan aanspreken.