Gastblog: Oudenaarde/Leupegem

Het Corona-virus zorgde ervoor dat we veel tijd in ons kot moesten doorbrengen. Daar kwam onlangs verandering in, en tegen ons moest je dat geen twee keer zeggen, wij gaan de hort op! Wel een reis en reisverslagen dus, maar mijn idee om lezers en medebloggers te vragen om een gastblog te schrijven over hun woonplaats, om zo virtueel te kunnen rondreizen in België en eventueel ook het buitenland, blijft nog altijd even waardevol. We zitten ondertussen aan gastblog 16, en we doen verder tot de allerlaatste!

Vandaag aan zet: Leslie van MimaMaakt. Vriendin, Madame Bakster, Madame Stof, Madame Vélo, Madame Roosje, Madame Couleur, Madame Geef Me Een IJsje!, Madame Very Grote Schat.

En wat wil het toeval? Dat wij vanavond met onze mobilhome de nacht gaan doorbrengen bij Leslie en haar Roosje, op “hun erf” in Oudenaarde, in de schaduw van de Koppenberg. Om daar morgenochtend heel vroeg te vertrekken, via de N60 richting Frankrijk.

**********

Als ik goed kan tellen heb ik 14 keer tussen de kartonnen dozen, tape en krantenpapier gezeten.

1967 geboren in het moederhuis in Opbrakel.  Verhuisd naar den auershoek  (lees haeyershoek).  Uitgeweken naar Eine in de Broekstroate.  Omdat mijn moekezoete verliefd was geworden op de Koppenberg omdat deze haar deed denken “oan den toep” in Broakel verhuisden we in 1969 naar de boederij in de Schoapndries.   Een paar huizen verder werd de ouderlijke woonst gebouwd.  In 1971 trokken we naar daar met pak en zak in een huis zonder ramen.  In 1990 verhuisde ik naar Gent, de Goudstraat, de Mouije, vervolgens de Moestuinstraat. Het verste dat ik gewoond heb was Wommelgem (Oemelegoem) in de nabijheid van het Wijnegem Shoppingcenter.  Mijnen tweeden thuis zou je kunnen stellen om dan uiteindelijk weer naar Gent terug te keren.  Na mijn scheiding koos ik ervoor om terug naar mijn roots te keren waarna ik nog 1 keer verhuisd ben.

Waarom Leupegem/Oudenaarde?

Wel… Ik ben teruggekeerd naar daar waar ik een geborgen gevoel had in de dichte nabijheid van mijn familie.   Ondanks het feit dat Oudenaarde tijdens mijn jeugd een minder bruisende stad was dan nu blijft het toch mijn veilige thuishaven. Ik woonde graag in Gent en krijg nog steeds een warm gevoel als ik daar rond loop. Maar Oudenaarde heeft iets aparts.

Roosje en ik kochten mijn ouderlijk huis in Leupegem die we verbouwden tot nest om er samen met onze 4 kinderen te vertoeven. 

We leven hier in een straat waar de buren nog klaar staan voor elkaar in goede en kwade tijden.  Waar er sociale controle is wat de dag van vandaag een grote luxe is.

In de dichte nabijheid hebben we een frituur en eethuis De Meersbloem waar ze de lekkerste frieten, huisgemaakte burgers en balletjes in de tomatensaus hebben.

La Petite Rooze is ook gevestigd in onze straat.  Een winkeltje met handgemaakte juweeltjes en babykleertjes hebben.   Enig, uniek en met liefde gemaakt door Rita.

Een B&B Hof ter Kammen  waar menig buitenlandse wielerploegen geslapen hebben om te trainen in de Vlaamse Ardennen ter voorbereiding van een wielerklassieker of cross. Ook als toerist kan je daar bij Hilde en Chris terecht.  Een leuke vertrekbasis om de heuvels en bergen in de buurt te verkennen te voet of met de fiets.

In onze achtertuin kijken we uit op de Koppenberg.  Voor de wielerfanaten geen onbekende berg.  Het mekka van de fietsliefhebbers maar ook zalig om te wandelen want ook te voet is dit een echte kuitenbijter.  In de buurt van de Koppenberg is de grot waar we als kind naartoe gingen.  Deze is makkelijk te bereiken via Onderbos of via de fietsweg – oude spoorbedding naar Ruien toe.

We wonen op ongeveer 2 km van het centrum.  Praktische wandelafstand.  Ideaal  na een avond/weekend Adriaan Brouwer Bierfeesten, RetroRonde of Ronde van Vlaanderen en je niet niet goed meer in staat bent om je evenwicht op de fiets te houden. Voor alle duidelijkheid… Ik ben altijd BOB.  Ook als we te voet naar evenementen gaan in de buurt. 

Om naar Oudenaarde city te gaan wandelen wij via het wegelingske, over het brugske met de eenden naar de fietsstunnel onder de N60 door.

De fietstunnel, veilig en snel, die door menig wielertoeristen en wielerterroristen letter en figuurlijk links blijft liggen.  De rotonde van Leupegem is veel makkelijker te vinden en zo veel gevaarlijker om over te steken.  Iets wat je niet meer mag doen lijkt o zo spannend nietwaar.  Ze fietsen gezwind over de oversteekplaats waar ze eigenlijk feitelijk moeten afstappen.   Dit terzijde.

Eens je die tunnel door bent kom je aan het kerkhof van Leupegem en de achterkant van het dorpsschooltje uit.

Daar heb je direct zicht op de prachtige kerk van Leupegem met daarnaast/achter de heilige Ritakapel.  Wij hadden vroeger ook een gemeentehuis.  Dit gebouw dient nu o.a. als pop-up café tijdens de Vlaamse klassiekers of voor als de Sint in Leupegem langskomt.

Via het Schipperskerkje kom je in het Spei terecht.  Een prachtig stukje natuurgebied waar menig vogels fluiten bij het ontwaken van de dag.  Geloof me,  ik heb ze al meerdere malen gehoord tijdens het naar huis gaan na een nachtje door te steken.

Op het einde van dat wegje kan je twee kanten uit.  Via een voetgangerstunnel of het Spei verder volgend.   If trees could talk… De voetgangerstunnel kan soms ook dienst doen om na de bierfeesten recht op je fiets te blijven … of flipperkast te spelen.  “Flipperkast spelen”:  wanneer je toestand zo ver gevorderd is dat je eigenlijk best te voet gaat om te vermijden dat je tegen de ene kant van de muur fietst om dan tegen de andere te botsen en om vervolgens weer de andere kant te raken… Dit is een waargebeurd verhaal.  En nee, ik was het zelf niet maar zag het voor mijn ogen gebeuren.  Het is een waargebeurd verhaal.

Eens boven kom je op de kleine ring van Oudenaarde moet je links over de Schelde.  Aan de rechterkant zie je Pamele kerk. Over de brug rechts heb je de De Ham en eens de brug beneden kan je verder doorlopen naar het Centrum Ronde Van Vlaanderen waar je ons wielermuseum met shop kan bezoeken.  Naast dit Centrum bevindt zich het Pelotoncafé waar je als wielrenner kan genieten van een chocomelk, een frisse pint, een taartje of Spaghetti.

De Sint-Walburgakerk ligt links van het CRVV.  Als je richting markt ga eens het eerste straatje naar rechts.  Op de hoek van die straat, Burgschelde, is onze bibliotheek, het voormalige vleeshuis met het bronzen standbeeld “Universus”.  Menig Oudenaardisten hebben hier een andere naam voor. Over smaak en kleuren …

Rechtdoor tot aan de eerste splitsing zie je de Burgschelde. Een waterpartij die op een schilderijtje lijkt.  Persoonlijk vind ik dit één van de mooiste plekjes in Oudenaarde.    Als je daar nog wat verder rechtdoor gaat kom je aan ons Begijnhof.  Ga je de straat volledig door kom je aan de Schelde uit waar je de Pamelekerk ziet.  Het gebouw links is de abdij Maagdendale.  Een mooi gebouw en de moeite om eens tot daar te wandelen. Over de ophaalbrug aan de rechterkant bevindt zich het huis van Lalaing, het gerechtsgebouw en daarachter de gevangenis van Oudenaarde.  Het dak van het controlehuisje van de ophaalbrug rechts heeft mijn pa nog gedekt. 

Een wandeling is ons prachtige Liedtspark waar menig studenten hun eerste kus aan elkaar gaven is ook een aanrader.  Het Vrijzinnig Centrum Liedts is daar gevestigd.

Op donderdag is het marktdag.  Op het Tacambaroplein met 2 van meerdere gedenkmonumenten is het dan telkens bloemenmarkt. 

Op en rond de markt van Oudenaarde zijn er tal van leuke café’s en eethuizen.  Je moet zeker eens naar de Carillon gaan.  Een café waar de tijd is stil blijven staan. Er zijn zoveel leuke cafeetjes en eethuizen dat ik ze hier onmogelijk  kan opnoemen.

Bovenaan ons stadhuis prijkt Hanske De Krijger. Daarvoor staat de Koninklijke fontein. 

Een bekend figuur en kunstschilder was Adriaan Brouwer. Het standbeeld had vroeger een penseel maar dit is verdwenen.  

Een ander mooi standbeeld “Portret van José Sol Soledad” staat op de Krekelput. 

Oudenaarde is ook gekend door zijn bieren.  We hebben 4 brouwerijen.  Roman, Liefmans, Cnudde en Smisje.  Ook hebben we een jeneverdistilleerderij Braeckman. 

Links van het stadhuis is de toeristische dienst gevestigd. Daar kan je meer info bekomen over onze toch wel mooie stad met een geschiedenis om U tegen te zeggen.

Deze blog was toch wel een uitdaging.  Vertellen over mijn dorp en stad die ik eigenlijk niet zo goed kende.  Het heeft mij ook doen stilstaan bij het feit dat het hier mooi wonen en vertoeven is.  Omringd door veel natuur.  Ik ben intussen veel wijzer geworden en best trots op ons plekje onder de zon.

Dank je Anne dat ik te gast mocht zijn op jouw blogpagina.  

Verwante Berichten:

• 37 vriendenboekjes: de afsluiter
• Gastblog: Anna’s vriendenboekje
• Gastblog: Corines vriendenboekje
• Gastblog: Anne-Mie’s vriendenboekje
• Gastblog: Pharaildes vriendenboekje