Het Corona-virus zorgt ervoor dat we wellicht nog wel wat tijd in ons kot zullen moeten doorbrengen. En daarna misschien nog behoorlijk wat tijd in eigen land. Geen reis en geen reisverslagen, dus dacht ik: ik vraag aan mijn lezers en medebloggers om een gastblog te schrijven over hun woonplaats, om zo virtueel te kunnen rondreizen in België en eventueel ook het buitenland. Een oproep die gretig aanvaard werd, ondertussen hebben zich al 20 gastbloggers aangemeld! Wie dit nu pas leest en ook nog wil aansluiten, laat maar weten hè. Iedereen is welkom.
Vandaag aan zet in een internationale week: Le Petit Requin. Belgische, woont in Zwitserland. Houdt van fietsen, gebouwen, boeken, lijstjes, stationary, reizen, Zwitserland, uitstapjes naar België, eten, de natuur… iemand met een breed scala aan interesses en een open geest. Ze neemt ons mee naar Winterthur!
**********
Winterthur, het is een stad die bij de lezer vermoedelijk geen belletje doet rinkelen (hoewel, wie in de verzekeringssector actief is, kent misschien wel de Winterthur Group, die jaren geleden door AXA werd overgenomen). Zelf kende ik de stad alleszins helemaal niet, toen ik zes jaar geleden naar Zwitserland verhuisde. Oorspronkelijk woonde ik in Thalwil, 10km ten zuiden van Zürich, maar praktische redenen zorgden ervoor dat ik in 2017 in de zesde grootste stad van Zwitserland belandde (wat overigens niet wil zeggen dat het een grote stad is, want met 112000 inwoners is ze nog steeds bescheiden te noemen). Klein, maar fijn, dat is wel een goede noemer om Winterthur in onder te brengen, want er is hier heel veel moois te zien. Zal ik jullie eens rondleiden?
Laten we beginnen in het stadscentrum, want Winterthur heeft een mooi, historisch én verkeersvrij centrum (de grootste verkeersvrije zone in een stad in Zwitserland zelfs). Anders dan in België hebben de meeste steden hier geen typische “grote markt”, al zijn er wel verschillende gezellige pleintjes, zoals de bomenrijke Unterer en Oberer Graben. Zelf hou ik minder van de typische winkelwandelstraat – de zogenaamde Untertor (vanwege de typische ketens die je in elke stad vindt…) -, geef mij maar de smallere straatjes rondom de kerk, de Obergasse (met mijn favoriete stationarywinkel) of de duurzame winkels bij Obertor.
Blik op het centrum: linksboven de Steinberggasse, links midden het Türmlihuus (vroeger deel van de stadsmuur, vandaag studentenwoning), links onder het stadshuis met rechts op de foto de Axa-toren. Midden boven de Oberer Graben, midden onder de Metzggasse (een Metzger is een slager; dit was in vroegere tijden de enige straat in de stad waar geslacht mocht worden), rechts boven de gotische stadskerk, waarvan de oudste delen teruggaan op de 13e eeuw, rechts midden de Rathausdurchgang en rechts onder het Technikum, een technische hogeschool.
Qua cultuur is er ook meer dan genoeg te vinden: rondom de stad zijn nog een paar oude kastelen bewaard (zoals het mooie Schloss Hegi, bovenaan dit bericht), waar meestal wel een of ander event of tentoonstelling georganiseerd wordt, er zijn een hele hoop interessante musea (gaande van Technopolisbroertje Technorama tot de Sammlung Oskar Reinhart, waar o.a. een Rubens te zien is), in de zomer vindt er een stadsmuziekfestival plaats, in het voorjaar is er de carnavalsstoet, in het najaar het grootste kortfilmfestival van Zwitserland…
Niet dat Winterthur altijd zo gefocust was op cultuur, in de 19e eeuw had de industrialisatie hier een heel grote impact: er werden verschillende fabrieken en arbeiderswijken opgericht. Dit gebeurde vooral in het stadsdeel Töss waar de gelijknamige rivier stroomt, die voor watertoevoer voor o.a. de verschillende textielfabrieken kon zorgen (in de stad, maar ook in het hele Tösstal zijn er resten van die industrialisatieperiode overgebleven). Vandaag zijn de meeste van die bedrijven verdwenen of verhuisd en worden nieuwe functies voor de oude industriële gebouwen gezocht. Iets waar de stad, al zeg ik het zelf, best wel goed in slaagt (wat niet wegneemt dat er hier ook wel wat mottige gebouwen staan hoor…). Zo is het Sulzerareal, dat zich vanaf het station uitstrekt, heel mooi herbestemd en een nieuwe, hippe buurt geworden met o.a. een cinema in het vroegere ketelhuis, een hogeschool waar je in de biliotheek onder een vroegere goederenlift zit te werken, een restaurant in een oude treinwagon…
Hoewel alles wat ik hierboven beschreef al voldoende reden zou zijn om graag in Winterthur te wonen en ik het ook echt fantastisch vind om alle voordelen van een stad (goed openbaar vervoer, alles dichtbij, keuze uit verschillende winkels, ook bio en/of zero waste) te hebben, is dé reden dat ik hier zo graag woon de natuur. Zwitserland slaagt er algemeen heel goed in om die twee woorden geen tegenstelling te laten zijn, maar hier is dat zeker het geval. Enerzijds helpt de geografie daar bij, want de stad strekt zich tussen zeven heuvels uit, maar anderzijds werd al in de periode tussen beide wereldoorlogen in de stadsplanning ingezet op groen, iets wat tot vandaag zo gebleven is. Doe daar nog de gigantische oppervlaktes aan gemeenschapstuinen, in “Winti” een Pünt genoemd, bij en dan heb je best wel wat groen bij elkaar. Kijk maar:
Alsof al dat natuurlijk groen en de toegang tot de Töss al niet fantastisch genoeg zijn, heeft Winterthur ook nog eens vijf (5!) openluchtzwembaden, die de ideale combinatie van sport (de meesten hebben een 50m bad) en ontspanning bieden. Echt, hoe Brussel zijn enige openluchtzwembad zonder vervanging afbreekt voor een zoveelste winkelcentrum, ik zou daar toen ik nog in België woonde al niet met mijn hoofd bijgekund hebben, maar wetende wat hier aan mogelijkheden bestaat, nog veel minder. Grappige anekdote: blijkbaar is al dat water voor sommigen desondanks nog niet genoeg, want in 2000 werd er een – uiteindelijk verworpen – referendum gehouden om Winterthur zijn eigen kunstmatig aangelegde meer te geven (ah ja, al die andere grote steden hebben ofwel een meer, ofwel Alpen en hier hebben ze “niks”, tsss).
Ik vond al dat groen altijd al fantastisch, maar zeker tijdens de lockdown was het een ongelooflijke luxe om zoveel groen dichtbij te hebben. Naar buiten stappen voor een wandeling en kunnen kiezen tussen wandelen langs het water, op een beboste heuvel, een heuvel met wijngaarden… dat is hier de normaalste zaak ter wereld en meer dan wat anders, is dat waarom ik hier heel graag woon.
Als uitsmijtertje, voor degenen die Winterthur op hun citytriplijstje zouden willen zetten (enkel Winterthur zou ik vanuit België of Nederland niet doen, in combinatie met Zürich – bezoeken! – of Sankt Gallen – met een werelderfgoedabdij – is het wel een stop waard), een kleine tip voor wie in de stad iets wil gaan drinken: in de kerstperiode is Paddy’s een absolute must. Check die compleet over the top, maar net daardoor fantastische kerstversiering!
Bedankt voor het lezen! Bedankt Anne om mij “mijn stukje” Zwitserland te laten voorstellen!
Wist niet dat het daar zo mooi was We zijn er gepasseerd vorig jaar, onderweg van Luzern naar Schaffhausen/Stein am Rhein, maar niet gestopt.
Ah, dan ben je inderdaad vlakbij gepasseerd! Luzern en Schaffhausen / Stein am Rhein zijn wel veel bekender; wat dat betreft kan de toeristische dienst van Winterthur nog wel wat leren (al ben ik er op zich niet rouwig om dat de stad niet, zoals in Luzern of aan de Rheinfall al wel eens het geval kan zijn, overspoeld wordt door toeristen
). Moesten jullie nog eens passeren, altijd welkom 
Dank je. Ja, het was inderdaad druk en heel toeristisch aan de Rheinfall!
Dat moet inderdaad geen straf zijn om daar te wonen. Weer bijgeleerd zie. Bedankt.
Tof dat te lezen, merci! Er zijn ook dingen lastig aan hier wonen (werk vinden is in het verleden een echte struggle geweest), maar de omgeving is daar absoluut geen van
Dankuwel, doet dromen….
Altijd welkom
Ziet er een prachtige omgeving uit!
Bedankt, is het inderdaad. Ik blijf het absurd vinden dat ik officieel in een stad woon, want zo voelt het zelden aan
Winterthur, de naam van de verzekeringsmaatschappij. Een behapbare stad waar je voldoende groen hebt om te ademen lijkt me.
Dat vat het inderdaad perfect samen. De voordelen van een stad, maar op een zo behapbare schaal dat het heel aangenaam wonen is.
Wat een leuke stad en omgeving! Er is duidelijk geen moeite bespaard om de inwoners en bezoekers zowat alles aan te bieden wat duurzaam en aangenaam is. Een mooiere natuur kunnen wij ons niet voorstellen, nettere straten ook niet
Dank, Petit Requin, voor deze allesomvattende reis doorheen je stad en de vele weetjes die ons ooit van pas zullen komen!
Haha, grappig dat je dat opmerkt, van die nette straten. Ondertussen vind ik dat “normaal”, maar in het begin (komende uit Brussel, waar het niet supervuil is, maar toch ook niet zo netjes als hier) vond ik dat ook heel opvallend.
En bedankt, zo fijn te horen dat je het graag las!
Weer helemaal anders dan bij ons.
Lie(f)s.
Ja, dat is zo leuk aan deze serie he: al die plekjes ontdekken waar het telkens weer wat anders is
Zwitserland is een fantastisch mooi land. Daar zou ik ook wel willen wonen. Je boft maar!
Het is hier fantastisch wonen. Er zijn ook wel moeilijkheden aan hier wonen (werk vinden is in het verleden een echte struggle geweest, zodanig zelfs dat terugkeren naar België ter sprake kwam), maar die dingen worden met de jaren wel beter. Gelukkig maakt al die natuur (want dan toonde ik natuurlijk nog niet de Alpen in dit bericht) dat meer dan goed, zodanig dat we ons ondertussen niet meer zien terugkeren
Zwitserland staat nog steeds op mijn verlanglijstje. Tot mijn 40 kwam ik er geregeld, nu weer al even geleden.
Bedankt voor dit schrijven, nu vergeet ik dat mooie plaatsje nooit meer!
Bedankt, zo leuk om te horen!
Fijn dat je hier vaak op reis geweest bent! En ja, zo’n reisbestemmingen, dat gaat soms in fases he, dan jaren naar het ene land, dan weer jaren andere oorden opzoeken… Altijd welkom alleszins als je deze kanten nog eens zou uitkomen
Wie weet
!? Ik krijg er wel terug zin in nu!
Wij zijn lang geleden eens door Zwitserland gereden toen we uit Kroatië kwamen.
Ergens een nacht geslapen, ik zou mijn foto’s er op na moeten slaan om te zien waar.
Ah Kroatië, dat staat hier dan weer al even op het reisverlanglijstje! Ik kende Zwitserland voor ik naar hier verhuisde ook enkel maar van een tussenstop, op weg naar Italië was dat toen
Zwitserland is inderdaad een prachtig land, Maar dat leer je natuurlijk niet écht kennen van een weekje kamperen aan een meer in de buurt van Bern. In ieder geval leer ik hier weer een stukje Zwitserland kennen.
Oh, welk meer was dat? (altijd benieuwd naar plekjes hier, want er is nog véél te ontdekken)
Eén week volstaat inderdaad niet om een land te leren kennen, maar een mens kan natuurlijk ook niet in elk land jaren gaan wonen he; dan is een weekje wel al leuk om van de sfeer te proeven. En kan je eventuele praktische nadelen, zoals werk vinden e.d., ook gewoon negeren, dat is ook best wel handig
De naam van het meer wéét ik niet meer, ik ben geografisch “zwak begaafd” zal ‘k maar zeggen. Het meeste indruk maakte nog dat het zo verleidelijke water véél kouder bleek te zijn dat de zee aan de Nederlandse kust. bbbrrr…..
Haha, dat kan ik mij wel voorstellen
Wat een uitgebreide en mooie beschrijving van een stad waar ik nog nooit was.
Oh bedankt, dat is fijn om te horen! En: altijd welkom om “mijn stad” te komen ontdekken
toch wel een paar dingen over de top daar blijkbaar :D.
bij die openluchtzwembaden vraag ik me toch altijd af hoeveel dagen per jaar het warm genoeg is om er in te zwemmen. Ik slaag erin om zelfs op vakantie in Gran Canaria het water vaak te warm te vinden.
Te warm zelfs? Hoeveel graden is dat water dan?
(wat ik zelf om baantjes te trekken ook altijd vind; gewoon wat plonzen doe ik enkel op de warmere zomerdagen)
Hier zijn die openluchtzwembaden normaalgezien open van midden mei tot midden september, op eentje na, waar het water verwarmd wordt (dat is dan van midden april tot midden oktober, als ik het juist voorheb, want dit jaar zijn al die data anders natuurlijk). Ze hebben toch altijd veel succes, dus blijkbaar valt het met de juiste temperatuur wel mee