Het Corona-virus zorgt ervoor dat we wellicht nog wel wat tijd in ons kot zullen moeten doorbrengen. En daarna misschien nog behoorlijk wat tijd in eigen land. Geen reis en geen reisverslagen, dus dacht ik: ik vraag aan mijn lezers en medebloggers om een gastblog te schrijven over hun woonplaats, om zo virtueel te kunnen rondreizen in België en eventueel ook het buitenland. Een oproep die gretig aanvaard werd, ondertussen hebben zich al 20 gastbloggers aangemeld! Wie dit nu pas leest en ook nog wil aansluiten, laat maar weten hè. Iedereen is welkom.
Vandaag aan zet: Matroos Beek. Watermens uit Zeeland. Want ja, we mogen de grens weer eens over, naar het prachtige Zeeland in Nederland. Geniet je mee?
**********
Sneukeltoer door Waterdunen (Breskens)
Wij wonen aan de rand van Waterdunen, een nieuw gecreëerd natuurgebied in de Oud-Breskenspolder. De landbouwers werden er onteigend en zagen hun vruchtbare grond verzuipen in zilte plassen, verbonden met de Noordzee.
Een pijnlijke en lange geschiedenis ging dus vooraf aan de aanleg van deze nieuwe natuur die meetelt als natuurcompensatie voor de verdieping van de Westerschelde. Een rare compensatie waarvoor niemand een duidelijke en transparante uitleg kan geven.
Onlangs wandelde ik mee met een groep en een gids door het nieuwe natuur- en recreatiegebied dat nog steeds NIET toegankelijk is voor publiek. Wij zien het wel liggen vanuit ons huis, maar we mogen er niet in, op straffe van een serieuze geldboete.
Waterdunen moet een plek worden waar de ontmoeting tussen mens en vogel centraal staat. Om die reden komen er nog driehonderd vakantiewoningen en een gigantische camping in en rond Waterdunen.
Het gebied wordt een wegrestaurant vol delicatessen voor trekvogels die in Waterdunen zullen foerageren. Het hele jaar zullen in het gebied honderden meeuwen verblijven. De flying five die er nu al huizen, zijn: de grote stern, de scholekster, de kleine zilverreiger, de bergeend en de bruine kiekendief. Tijdens de rondleiding lieten ze zich helaas niet zien. Vogels houden niet van een groep drukteschoppers. Het zal straks toch even wennen worden aan de vele toeristen.
Die bewuste ochtend startte ik met een stevig ontbijt boordevol fruit, yoghurt en granola om gewapend te zijn tegen een hongerklap tijdens de wandeling. Onderweg zag ik op de reling van een wandelbrug een stuk geklonterde granola liggen. Zo’n klonter honing waarin extra noten en zaden zitten geplakt, de klomp die ik altijd laat liggen tot op het laatst omdat hij zo heerlijk zoet en krokant is. De gids kon mij er op de valreep van weerhouden om het snoepje in mijn mond te duwen. Het bleek een braakbal van een meeuw te zijn. Ik had altijd gedacht dat enkel uilen ballen braakten, maar meeuwen dus ook. Te herkennen aan kleine stukjes schelp in de braakbal.
Er is al veel voedsel voor de vogels te vinden in de zoute plassen. Het wemelt van de garnalen en kleine visjes.
De schorrenplanten beginnen welig te tieren. De opgedroogde pluizen van de zeeaster zullen zich weldra verspreiden. Nu bollen ze mooi op aan de randen van het water. Een schitterend uitzicht.
Volgend jaar staat het vol met deze voedzame delicatesse, bloeiend naast de pas aangelegde oesterbanken. Niet alleen de vogels zullen culinair worden verwend. Op het menubord in het strandpaviljoen zie ik het al geschreven staan ‘hier dagverse Waterduunse oesters met garnalen op een bedje van zeeaster.’
Mag ik als toetje de meeuwengranola aanbevelen?
We mogen nog meer dan een jaar genieten op deze heerlijke plek, maar kijken al uit naar onze nieuwe stek met zicht op de Westerschelde, gelegen naast een ander natuurgebied. Een natuurgebied waar gelukkig geen bebouwing, vakantiehuizen of camping op de planning staan.
Nu zie je ons huisje nog staan vanuit Waterdunen. Als de recreatiewoningen er komen te staan, zal dit vermoedelijk niet meer zo zijn.
Het zal met een traantje zijn dat we deze prachtige plek verlaten, maar de herinneringen en unieke belevingen kan niemand ons nog afnemen.
*Een sneukeltoer is meestal een fietstocht – maar kan ook een wandeling zijn – door een gebied of streek met meerdere stopplaatsen onderweg waar je wordt verrast met een lekker hapje en/of drankje. In Vlaanderen is de sneukeltoer al jaren heel populair. Sneukelen is een ander woord voor snoepen.
Een heel bijzondere plek. 😍
❤️
Prachtig, wat jammer van die huisjes die er komen, maar goed dat jullie een nieuwe rustige plek gevonden hebben!!!
Dat is zo. Ondertussen genieten we hier nog van de stilte voor de storm.
Ik kijk ernaar uit om dit gebied eens te mogen ontdekken.
Mooie bijdrage van Matroos – ik had ook niets anders verwacht 🙂 !!
Dank je. Ik vraag me af wanneer men publiek zal toelaten… Het is weer verdacht stil. Er zou iets niet goed werken bij de getijdenduiker. Daar heeft men al ettelijke bedragen aan verspild… En dat vertraagt ook het hele gebeuren.
Geen probleem, dan zie ik die getijdenduiker eens na. Zal een joint de culasse zijn, in een wip opgelost!
😁👍
Wat een bijzondere vlakte is dit! Mijn adem stokte, toen ik las welke snode plannen men smeedt om zoveel natuurlijk moois te grabbel te gooien. Fijn voor je, dat je een plek zal hebben waar jij van deze toeristische overrompeling bespaard zal blijven.
Eigenlijk komt dit hele plan oorspronkelijk uit de koker van de grote recreatieondernemer ‘Molecaten.’ Uiteraard heeft deze op de eerste plaats aan zichzelf gedacht en de natuur als zoethouder gebruikt. Zo zie ik het.
Hemelsmooi wonen!
Schoon artikel, tof geïllustreerd.
Lie(f)s.
Dank je Lies. We hebben het hier twintig jaar enorm naar onze zin gehad, maar we zien ons straks niet wonen in een recreatiepark. We vertrekken voor de invasie en nemen de mooie herinneringen mee.
Voor één keer ga ik toch passen voor het dessert bij jouw menu, en eigenlijk moet ik geen oesters ook. Ben ik nu moeilijk? 🙂
Wie krijgt het nu in godsnaam in z’n hoofd om een nieuw natuurgebied aan te leggen, en het vervolgens vol met mensen te steken? Zou je daar hard moeten voor gestudeerd hebben voor zo’n beslissing?
Nu vind ik het nog beeldschoon, dus ik hoop er eens te geraken vooraleer al de bebouwing er staat.
Is er trouwens een reden waarom de site officieel nog niet open is?
Er werken 5 partijen aan mee: recreatieondernemer Molecaten, Het Zeeuwse landschap, de provincie Zeeland, het Waterschap en de gemeente Sluis. Blijkbaar is de communicatie onderling niet al te best. Ze zijn met teveel en ieder heeft zijn eigen belangen. Bovendien hapert het aan de getijdenduiker. Zolang die niet optimaal werkt, durft men niet verder te gaan met aanleg van wandelpaden en blijft het gebied hermetisch gesloten. De huisjes is men al aan het prefabriceren in een bedrijf. Die worden als modules in elkaar geklikt en staan er zo. Met de aanleg van de camping wil men volgende zomer starten. Die komt pal achter onze tuin 🥺 Ik zoek straks het plan op en probeer het hier nog bij de reacties te plaatsen.
Ik kan heel goed begrijpen dat je daardoor wil verhuizen. Zo jammer toch.
https://beekblogdotcom.files.wordpress.com/2020/06/img_4105.jpg
De paarse pijl wijst waar ons huisje staat. Ons doodlopend straatje wordt uiteraard ook de in- en/of uitrit van het grote park en de camping. Achter de tuinen zullen ook parkeerplaatsen en toiletblokken komen voor de camping, en de tenten zelf en de mobilhomes natuurlijk.
De mensen die ons huis kochten, weten dit, maar voor hen primeert het wonen aan zee. Niet iedereen denkt gelukkig als ons. Uiteindelijk kan het nog meevallen, maar wij hebben het wel gehad. Na aanleg van de duinen, wat ook drie jaar overlast gaf, krijgen we straks weer die bouwwerken. Neen, blij dat we het hebben verkocht en volgend jaar verkassen. Nieuwe avonturen tegemoet. We zien het helemaal zitten. Net als jij deed.
Oef, jullie hebben het huis al kunnen verkopen. Niet te doen hoe groot ze het daar zien.
Het was héél snel verkocht. Eigenlijk al na twee dagen… maar eerst moesten we natuurlijk zeker zijn. Je weet hoe dat gaat eer alles is geregeld. Alles is vlot en keurig afgehandeld. Daar zijn we wel blij mee. Zeker omdat we hier nog kunnen blijven tot de zomer van 2021. De kopers hebben gelukkig geen haast. Dat ze er maar in kunnen in de zomer van 2021 werd opgenomen en aanvaard in het koopcontract.
Heel mooi gebied. 300 vakantiewoningen en een camping in een natuurgebied lijkt me moeilijk verenigbaar.
De plannen voor de woningen en camping waren er eerst… maar hoe moesten ze dat verkopen en verpakken? Ah ja… koppel er nieuwe natuur aan… Sluw zijn ze zeker. De eerste jaren wisten wij ook niet beter. Men vertelde enkel dat we hier in een prachtig natuurgebied gingen wonen. Over de huizen en camping hebben ze heel lang gezwegen, terwijl ze dat maar al te goed wisten. Het is allemaal op een smerige manier gegaan.
Zo gaat het op veel plaatsen. Bij ons stond er in de hoofdstraat een oude villa in een prachtig groen domein. En toen kwam er een projectontwikkelaar die appartementen in het groen beloofde. Ondanks protestacties, handtekeningenacties enz. kreeg hij toch een bouwtoelating. Appartementen zijn er gekomen maar groen is er niet meer te zien.
Wat erg toch…
Het begint intussen echt een mooi gebied te worden nu de natuur het werk van de mens langzaam maar zeker tot zich neemt met nieuwe begroeiing. Ik vind de combinatie van natuur als compensatie voor de verdieping van de Westerschelde moeilijk rijmen met 300 vakantiewoningen en een gigantische camping.
Vanuit dat perspectief gezien, kan ik jullie besluit om te verhuizen wel begrijpen, matroos.
Dat mooi verharde en egale vlonderpad zou zich eigenlijk best lenen voor een sneukeltoertje op mijn loopfiets. 😉
Het is niet te rijmen Jan.
Je moet ook weten dat wij hier jaren in grote stilte hebben gewoond. Het is heel lastig als je plots zoveel gewemel rond je krijgt.
Het natuurgebied op zich ziet er prachtig uit, maar wat er nu nog bijkomt, dat vinden we toch wel heel jammer.
Ja, triest dat er zulke tegenstrijdige plannen tot uitvoer komen. Zoals ik al schreef, ik begin langzaam maar zeker beter te begrijpen waarom het welletjes is geweest voor jullie.
Een heerlijke plek en daar moet je weg omwille van die compensaties…
Gelukkig een nieuwe plek zonder verstoring…
Wij moesten niet weg. In 2006 was er sprake van eventuele onteigening, maar uiteindelijk hebben ze dat niet gedaan. Na 15 jaar onzekerheid hebben we het nu wel gehad en trekken we zelf weg. Gesandwicht worden tussen vakantiehuizen, tenten en mobilhomes is ook dat niet.
Och neen zolang onzekerheid! Gelijk heb je als je de mogelijkheid hebt. Succes.
Mooie blog, maar dat ben ik wel van je gewend 🙂
Dank voor het mooie compliment 😃
Breskens.
Loods 10
Kwam gelijk in mij op.
Ik was met mijn zus een paar dagen in Waterlandkerkje geweest.
Het is daar zo mooi.
Loods 10, dat is hier vlakbij. Het is zeker mooi Aukje. Waterlandkerkje is ook lieflijk. Er zijn hier zoveel prachtige plekjes in de Zeeuwse polder. Jammer dat ze de dit stukje kust om zeep helpen. Alles moet vol.
Heel fijn om lezen, ik ruik in je schrijven de natuur, ook omdat ik de buurt toch wel wat ken. Wij fietsen er heel graag.
Ik lees dat jullie vele jaren onzekerheid kenden, ik begrijp dat je nu hebt gekozen voor meer zekerheid met prachtig zicht. Ook in een natuurgebied, dat rustiger belooft te blijven.
Wij pleiten schuldig, logeren soms ook in een vakantiepark met mooie omgeving😦
Dat begrijp ik helemaal Omabaard, daar is ook niks op tegen. Het probleem is dat we hier kwamen wonen in ongerepte natuur. Het is niet fijn als je dan plots in een recreatiepark komt te wonen. Voor ons voelt het in ieder geval niet fijn. Er zijn uiteraard ook mensen hier in de buurt die dat niet erg vinden.
Ik zou dat ook erg vinden hoor.
De fout ligt bij de parken voor wie enkel de economie telt.
En ondertussen verharden we alles rondom, en krijgen we steeds meer waternood. Ik hoop dat Corona ook de andere problemen in kaart brengt.
Dat hoop ik ook!
Hoe laag-bij-de-gronds is dat niet: landbouwers onteigenen voor de natuur en die daarna vol zetten met vakantiehuisjes? Niet te begrijpen. Ik wil gerust dat getijdending komen saboteren als dat helpt 😃.
Hahahaha… Als dat je lukt.. Het zit in een soort bunker onder de dijk. Echt moeilijk toegankelijk…
De boer van wie het meeste grond werd onteigend is vertrokken naar Groningen. Hij is nog geen enkele keer komen kijken omdat hij het niet kan aanzien. Akelig detail: zijn boerderij wordt nu bewoond door de opzichter van Waterdunen en op zijn erf werd een groot infocentrum gebouwd. Uiteraard is hij royaal vergoed voor de onteigening, maar hij heeft zich toch verzet tot het uiterste.
En hoe men dan kan stellen dat er nieuwe natuur gemaakt wordt in een gebied dát al uitsluitend natuur was, andere natuur maar er is dus dus geen sprake van meer natuur maar minder zodra de vakantie kolonie is gerealiseerd. De heren projectontwikkelaars zijn sluwe vossen met meestal vriendjes in ter zak doende kringen. Maar práchtig is het gebied natuurlijk wel zoals het er nu uit ziet,maar waarschijnlijk was heg daarvoor óók prachtig.
Helemaal waar Riet. Wat je zegt klopt als een bus.
Hiervoor hadden we zelfs veel meer vogels die in grote groepen landden op de velden. Nu het water zout is en de grond verzilt, mijden ze het gebied. Eerlijk gezegd valt het aantal vogels toch wel tegen. Het kan nog komen… maar het duurt allemaal verdomd lang.
En je hoort vaker dat er boerenland “aan de natuur terug gegeven wordt, alsof boerenland niet óók natuur is met een eigen ecosysteem.
Goh, wat een dubbel bericht dit. Prachtige foto’s, maar als je dan de plannen leest… zo zo jammer! Wat is dat toch met mensen en elk mooi hoekje volbouwen?
Zeeland is wel prachtig…Ondanks die bouwplannen daar, vind ik er toch nog steeds meer respect voor natuur en ruimte dan in België.