Satur9In mijn Simplenote lijstje met bloginspiratie botste ik op dit lijstje van 10 dingen die Tiny niet kan. Ik heb dat toen bijgehouden om zelf ook eens te doen. Al lang geleden ondertussen, maar dat maakt niet uit. De tijd is rijp. En geen nood, volgende week doe ik een lijstje met dingen die ik wél kan!
1. met de auto rijden
Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen. Ik kan niet met de auto rijden. Ik heb geen rijbewijs. Soms word ik daarvoor bekeken alsof ik van Mars kom, maar hey, ik kom van Venus, weetjewel? In ieder geval, toen ik jong was, is het er nooit van gekomen. Ik zag dat niet zitten. En het gebeurde niet. En het is nooit gebeurd. En ondertussen zie ik zo slecht, dat ik het niet meer zou durven. En het is ook wel eens bevestigd door een controlearts van Securex. Mijn oogarts vond 15 jaar geleden of zo dat ik het nog nét kon, met 45% zicht. Uhu. Ik niet.
2. langlaufen
Ooit gedaan, ik vond het vré-se-lijk. En ik kon het echt niet goed. Ik zou het nooit opnieuw doen. Me laten kiezen tussen skiën en langlaufen zou iets zijn als me laten kiezen tussen de pest en de cholera, maar ik zou dan toch voor het eerste kiezen.
3. balsporten
Gelijk welke sport met een bal. Ik kan het niet. Zie hierboven van dat autorijden en zo. Geen dieptezicht. Ellende. Verschrikkelijk.
4. lang slapen
Vroeger kon ik dat. Vaak wel met hoofdpijn als gevolg. Nu ben ik vroeg wakker. Gelijk hoe. En weet je wat? Ik vind dat niet erg.
5. planten in leven houden
Mijn zoon sprak ooit de gezegende woorden: moeder, gij kunt zelfs geen cactus in leven houden. Nadien vertelde een vriendin met heel groene vingers me dat een cactus in leven houden niet zo gemakkelijk is als het lijkt. Oef. Maar in ieder geval: al wat groen is, gaat dood, bij mij.
6. spreken voor een publiek
Vreselijk. Ik klap dicht. Ik kan het niet. Punt.
7. op mijn vingers fluiten
Heb ik dus ook nooit gekunnen. Zal ik nooit kunnen. Geen drama, zeker? Op concerten had ik dat graag wel eens gekunnen, maar dat is no biggie.
8. acteren
Zoals hierboven met dat spreken in publiek. Ik kan dat niet, acteren. Van zodra er teveel ogen op mij gericht zijn, en/of een camera, bevries ik en ga ik heel houterig en gemaakt doen. Brrrrr.
9. macht uitoefenen met mijn armen/handen/vingers
Ik heb echt heel weinig macht in mijn armen, en vooral in mijn handen en vingers. Altijd zo geweest, zal nu niet meer veranderen.
10. flexibel zijn
Ik hou nogal van vastigheid zo. Van een vast schema. Als Meneertje Mertens weken heeft dat zijn uren veranderlijk zijn, word ik daar ambetant van. Ik weet graag hoe de dingen gaan verlopen, ik weet graag wat en wanneer en hoe.
Volgende week, het positieve lijstje!
Je kan niet alles kunnen. Je kan al zoveel. Dat van die groene vingers, weinig kracht in de armen, het vroeg wakker zijn… heb ik ook hoor.
Een beetje zelfrelativering kan nooit kwaad 🙂
Precies.
Dit zijn maar 10 dingen. De 30 andere die je wel kan, voldoen dus ruimschoots.
Daar zal ik dan volgende week eens ruimschoots over uitweiden 😀
Ik heb deze ook ooit eens gedaan en ik had nog veel meer dan 10 dingen kunnen opnoemen die ik niet kan. Maar we blijven positief en concentreren ons op de dingen die we wel kunnen. En jij kan héél véél!
Oja, ik had nog véél meer kunnen opnoemen, da’s een feit! En volgende week komt de tegenhanger 🙂
Zo herkenbaar, 1 en 3.
4 kan ik wel goed 😃.
Benieuwd naar de positieve lijst. Lijkt me leuker.
Ik dacht: ik begin met het negatieve, eindigen met het positieve is leuker 🙂
Leuk, haha, ik heb ook altijd moeite om planten in leven te houden maar ik steek het altijd op de spirits van ons huis 😉 Ik kijk uit naar het positieve lijstje!
Hahahaha, daar kan je het ook op steken hè 😀 Of dat je te weinig praat tegen je planten? 😀
En daartegenover staat een lijstje van minstens 100 zaken die je wel kan.
Met 4 heb ik totaal geen probleem. Wellicht hét grootste verschil tussen ons 🙂
Zeker weten, meer daarover volgende week 🙂
Nummer 4 is inderdaad een groot verschil tussen ons 😀
Wat is lang slapen hé? Voor mijn man is dat 8u. Voor mij is dat 11u. En dat kon ik vroeger zonder enig probleem, nu vind ik 9u een schoon uur om op te staan. En met zo’n mooi weer mag het ook vroeger. Maar niet om 5u zoals Anne!
Het is inderdaad relatief. Nu vind ik 9u al laat. Ik denk dat lang geleden mijn grootmoeder me liet slapen tot 9u, daarna koterde ze me mijn bed uit 🙂 Nu vind ik dat de dag al half gepasseerd is als ik tot 7u30 geslapen heb 😉
Als het een troost kan zijn: op dit lijstje zijn minstens vijf dingen die ik ook niet kan. Niks mee inzitten, dus.
alles kunnen zou een beetje vreemd zijn hè 🙂
Ik kan rijden met de wagen, maar doe het steeds minder graag. Ik was ook van de overtuiging dat mijn kinderen het moesten kunnen (job en zo). Oudste heb ik gepusht om dat rijbewijs te halen. Het kostte me uiteindelijk €1700 en toen besliste zij dat ze nooit meer zou rijden. Jongste laat ik dus maar gerust op dat vlak. Wil ze, dan zal ik het betalen. Ik heb duidelijk twee ecologisten gebaard en daar ben ik uiteindelijk wel trots op. Niet dat ze soms niet volslagen achterlijk bevonden worden om niet te leren rijden…
Door de jaren heen ben ik een kamerplanten-lover geworden. Regelmaat in verzorging zijn de kunst daarin denk ik.
Kracht kan je ook kweken blijkbaar. Mijn papspierkes hebben al wat uitdagingen aangegaan de laatste jaren. Om de zoveel tijd beland ik wel eens bij de kinesist om overbelasting te behandelen.
Voor de rest lijken wij erg op elkaar, maar dat bleek al eerder.
Ook al doet ze er niks mee, jouw oudste heeft een rijbewijs. Zoon 2 van 22 vertikt het hier ook om zijn rijbewijs te halen. Als moeder, die zelf niet rijdt, zou ik het fijn vinden dat ie het wel haalt. Het blijft niet fijn te weten dat jobs in het bezit van rijbewijs B of op afgelegen plekken niet aan jou besteed zijn, dat je niemand naar spoed kan voeren, dat je steeds afhankelijk bent van de goesting van anderen om wekelijkse boodschappen te doen voor 4, dat je verstoken blijft van cultuur omdat de laatste trein om pakweg 22u. of nog vroeger rijdt….En zo kan ik nog wel doorgaan. Ik heb daar leren mee leven, want een auto is in mijn handen een potentieel moordwapen, en ik wil geen doden of gewonden op mijn geweten.
Begrijp me niet verkeerd, ik pleit niet voor ongebreideld autoverkeer en we moeten blijven zoeken naar ecologische alternatieven, maar een rijbewijs hebben is wel handig.
Soms moet je inderdaad wel hé. Mijn zoon moest stage gaan doen bij een groot bouwbedrijf. Daarvoor moest hij van werf naar werf, zo ongeveer half België door. Geen rijbewijs, geen stage. Dat is dus heel snel moeten gaan, want hij zag er ook het nut niet van in om een rijbewijs te halen.
Ha, shocktherapie 😃.
Ik ben het daar ook wel mee eens. Ik zie het niet als een groot voordeel, dat ik geen rijbewijs heb. Ik heb mijn leven eraan moeten aanpassen. En mijn partner ook. Tegelijk vind ik het echt erg dat het zover gekomen is, op zo’n korte tijd, die afhankelijkheid van auto’s.
Mijn kinderen hebben allebei hun rijbewijs, en zijn goeie chauffeurs, en ik ben daar blij om. Soms kijk ik echt in opperste verbazing toe… ik ben een broekschijter en de Dampoort lijkt me een onneembare vesting.
Had ik wel een rijbewijs gehad, dan had ik wellicht wel een heel moeizaam en pijnlijk proces moeten doorlopen om toe te geven dat ik niet goed genoeg meer zie en beter niet meer zou rijden… ik ben blij dat ik daarvan gespaard gebleven ben.
Ik had een rijbewijs (het is samen met mijn handtas jaren geleden gepikt en nooit vervangen). En geloof me, eens je tot het besef komt dat een auto, omwille van een stel wiebelogen (nystagmus), in jouw handen een moordwapen is, neem je de verstandige beslissing om niet meer te rijden. En ja, de afhankelijkheid van koning auto is groot. En dat zoon 2 en meer jongeren die aan hun laars lappen, is misschien wel een teken dat ze het anders willen.
Voor alle duidelijkheid: ik had een paar keren blikschade toen ik nog reed. Er zijn godzijdank nooit slachtoffers gevallen door mij.
Gelukkig. Toch wel heftig, vind ik.
Het is inderdaad zo dat het voor jongeren minder belangrijk wordt, met de auto kunnen rijden. Mijn schoonzoon is 30 en moet ook nog zijn rijbewijs halen, de kinderen van Meneertje Mertens hebben ook hun rijbewijs nog niet (22 en 20). Het is wel een duidelijke trend. Zeker als je in een grotere stad woont, kan je zonder. Er zijn allerlei regelingen mogelijk zodat je van niemand afhankelijk hoeft te zijn. Maar op zich vind ik het wel een voordeel van het rijbewijs te hebben, je hoeft daarvoor niet regelmatig met de auto te rijden.
Je hoeft daarvoor ook geen auto te bezitten. Mijn nichtje woont met haar gezin midden in Aachen. Die kunnen daar met een auto niks doen, maar ze hebben wel een Cambio abonnement om eens in de zoveel tijd een auto te lenen om de grote boodschappen te doen.
Inderdaad, Cambio zou hier ook goed gaan.
Mijn kinderen hebben alletwee een rijbewijs. Zoon was altijd autofreak en bij hem lag het voor de hand, en ook dochter vond een rijbewijs een noodzaak vanwege haar opleiding en beroep. Het zijn beide erg goeie chauffeurs, vind ik.
Maar het is zo, soms word je volslagen achterlijk bevonden omdat je niet met de auto rijdt, en dat vind ik dan ook weer te ver gaan. Het kán, een leven zonder, en als je je aanpast aan je beperkingen, ben je niet altijd volslagen onafhankelijk.
Eigenlijk is het een drama, dat we op zo’n korte tijd zo afhankelijk geworden zijn van auto’s.
Ik weet waar het schort bij mij qua plantenverzorging: inderdaad die regelmaat. Die mis ik.
Ik vind mijn “gebrek aan kracht” niet echt een gemis. Ik heb ook wel al eens bij een kinesist gezeten door overbelasting…
We lijken erg op elkaar ja 🙂 Ben benieuwd hoe we gaan overeenkomen in het positieve lijstje volgende week 🙂
Een mens kan niet alles hé. Auto rijden doe ik al van mijn veertiende. Als ik dat niet mag, sterf ik. Gepensioneerd = lang slapen 😀. Planten in leven houden 0/10, skiën-langlaufen 0/10 – balsport 0/10 haha we kunnen nog door gaan. Lang leve wat we wel kunnen 👍
Ik zou het auto rijden ook niet kunnen missen. Ondanks het soms drukke verkeer vind ik rijden nog altijd ontspannend.
Ik ook 👍
Meneertje Mertens vond dat vroeger ook, maar nu toch veel minder. Wellicht door minder met de auto te rijden en door de heel drukke omgeving.
Met de camper rijden is zijn lust en zijn leven 🙂
Ik hoef natuurlijk niet in de file te staan en niet in de spits te rijden. Een groot verschil!
Daarvoor is dat vroege werken wel goed: geen files meer. Toen hij nog in Brussel werkte, was dat dus een tijdswinst van minstens een uur tot makkelijk anderhalf uur per dag.
Neemt niet weg dat het voor de rest overdag altijd en overal druk is.
De drukte en de files zijn de reden dat mijn man met de fiets ging werken (26 km enkel). Er waren daar wel voldoende faciliteiten om te douchen en zo.
Dat doet Meneertje Mertens ook, als de omstandigheden het wat toelaten. Niet alle dagen dus, maar toch regelmatig. Ongeveer 20km enkel, maar in het terugkeren maakt hij een ommetje. (’s Morgens vroeg – je wil niet weten om hoe laat, denk ik – vertrekt hij langs een goed verlichte steenweg, ’s middags is het daar te druk en rijdt hij rustig langs het water, waar je in het donker geen hand voor je ogen ziet)
Mijn man vertrok om 5u30, uurtje rijden, douchen, koffieke drinken en om 7u20 beginnen. Winter en zomer. En toen hij nog in shiften stond ook met de late en de nacht.
Meneertje Mertens vertrekt rond 3u15. Normaal begint hij te werken om 5u, als hij met de fiets gaat, meestal iets vroeger. Afgelopen winter is hij ook regelmatig met de fiets geweest, alhoewel een val toen het glad was (in het weekend, niet tijdens de woon-werkverplaatsing) niet echt veel goed gedaan heeft aan zijn vertrouwen om ’s nachts met de fiets te rijden.
Mijn man heeft al verschillende serieuze ongevallen gehad op weg naar/van het werk. Schouder + 6 ribben gebroken, heup gebroken en prothese gekregen, tanden uit, … Enfin, gelukkig allemaal goed ‘hersteld’.
Amai, toch wel straf. En daarna toch iedere keer weer zonder schrik de fiets op?
Ja jong, die luistert zelfs nog niet naar mijn bezorgd gezaag.
Hahahaha! Ferm karakter! Ik vind zo’n val mentaal toch ook altijd een klap, brrrr.
Ik heb er mentaal meer last van dan hij. Ben dan kwaad, hoewel hij geen enkele keer in fout was. En zijn fiets afpakken, dat lukt mij nooit. Ik heb er me bij neergelegd.
Ik denk dat dat uiteindelijk het beste is. Het enige wat je kan vragen, is dat hij voorzichtig is. Toch?
Hij is gelukkig geen waaghals, nooit geweest.
Zeker! Ik ben een positief mens hoor, alhoewel een beetje zelfrelativering op tijd moet 🙂
Al vanaf je veertiende… amai!
Ik zie de kans toch wel redelijk groot dat we ook na de pensioengerechtigde leeftijd vroeg gaan blijven opstaan. Het is geen last.
Goed! Bij mij is dat plots veranderd 😀
Haha, ik ben ook fan van structuur en duidelijkheid, ik snap je wel. Ook skiën is niet aan mij besteed, ik probeerde het tijdens de traditionele skireis in het zesde leerjaar en dat was geen succes. Sindsdien nooit meer op de latten gestaan.
Het is bij mij ook van toen ik nog op school zat, geleden dat ik ging skiën en langlaufen. Het zegt me niks.
Drie ,vier en zeven gaan ook voor mij op maar daar valt prima mee te leven. alle andere punten heb ik in meer of mindere maten wel onder controle zij het dan ik mijn beperkingen ken bij bijv auto rijden , op bekend terrein prima maar wat onzeker als ik de weg moet zoeken al bracht alle techniek uitkomst. Publiekelijk spreken altijd wél met vooraf uitgeschreven tekst voor me. Lang laufen was altijd heerlijk al was ik er niet geweldig in, en planten hou ik meestal wel goed maar ben niet echt iemand die de tuin even overhoop gooit.
Voor jou zou de Sanseveria , ook wel vrouwentong genoemd, een oplossing zijn, die zijn écht niet kapot te krijgen.
Da’s één van mijn problemen bijvoorbeeld: als ik verkeersborden moet lezen, dan kan ik niks anders dan dat. Dat is een beetje moeilijk hè 🙂
Ha ja, sanseveria’s, dát zou nog eens iets zijn voor mij 😀
Gewoon verstandig dat je dan niet rijdt.
Er staat teveel op het spel om dom te doen als je met de auto rijdt hè. Ik zie ver niet goed (is erg moeilijk op te lossen), ik heb geen dieptezicht, ik ben nachtblind…
Er zijn helaas mensen die het geen probleem vinden dat ze een gevaar op de weg zijn, hulde zoveel zelfkennis. Een beetje nachtblind ben ik ook wel en in het donker rijden doe ik dus ook niet, Kom sowieso nog nauwelijks buiten in het donker. Vroeger was het nooit een probleem omdat Henk een heel goede chauffeur was en er géén last van had.
Dankje 🙂 Idem geldt voor jou, je kent je beperkingen en houdt er rekening mee.
Gelukkig doet ieder weldenkend mens dat, maar er blijven helaas ook niét weldenkende mensen.
Jammer genoeg zijn er zo veel.
Die hoop ik dan niét tegen te komen.
Ik heb nu 40 jaar mijn rijbewijs, ik rij nog altijd en – vind ik – nog best goed, langlaufen ooit gedaan maar ik geef de voorkeur aan skiën, lang slapen lukt echt niet meer, ergens rond 8 uur ben ik wakker en uit bed. Spreken voor publiek vind ik dood eng, toch ging het goed tijdens de uitvaart van mijn vader. Ik kan niet op mijn vingers fluiten noch acteren en hou van een vast schema. C‘est tout.
We hebben toch wel wat overeenkomsten Inge 🙂
Zowat de helft kan ik wel, maar ‘k heb dan veel anderen dingen die ik niet kan, en jij misschien wel!
Lie(f)s.
Dat zal wellicht zo wel zijn 🙂
Ik lees je altijd via Bloglovin. Da’s echt heel anders dan ik dacht.
Hoe bedoel je?
hahaha die planten he!! Ik zie wel wat herkenning in dit lijstje 🤣 Maar toegegeven, het in leven houden van het groene spul gaat mij steeds beter af.
Ik heb ook een periode gehad dat het me wat beter afging, maar de laatste jaren mis ik de volharding om te blijven zorgen voor die planten.
2, 6, 7 & 8 kan ik ook niet.
En 9, met macht bedoel je kracht?
Planten in leven houden is voor mij ook een dingetje 🙂
Ja, met macht bedoel ik kracht 🙂
Die planten, het is toch wel iets 😀
Leuk blogje! Ik denk dat ik nog slechter presenteer/in het openbaar spreek dan jij. Heb mezelf jaren geleden ook beloofd dat niet meer te proberen, laat me niet overhalen door werkgever of wie ook. Het levert mij teveel stress op.
Dat besluit levert je wellicht meer rust in je hoofd op. Als het niet gaat, dan gaat het niet en dan kan je daar niet veel aan doen…
Wow, ik heb er veel ook: geen rijbewijs, niet skiën of langlaufen, geen balsporten, alle planten gaan dood en ik kan niet op mijn vingers fluiten. Spreken voor publiek ben ik geen fan van maar dat heb ik op de job wel geleerd intussen. Lang slapen kon ik heel goed voor er kinderen waren, nu is dat er wat uit. Maar ik merk wel dat in de vakanties mijn bio-ritme weer wat verschuift en ik langer slaap.
Ha, jij hebt ook geen rijbewijs 🙂
Ik denk dat het hier vooral door het vroege werken van Meneertje Mertens is dat we zo’n vroege vogels zijn. We blijven dan liever op dat ritme, dat is gezonder. Maar lang slapen zie ik me eigenlijk nooit meer doen, ik had er teveel last van (hoofdpijn en suf).
Hier wel een rijbewijs, maar geen auto. Soms huren we er eentje, maar we hebben het echt niet vaak genoeg nodig om een eigen auto nodig te hebben.
Lang slapen kan ik héél goed, zeker omdat ik ook héél goed lang kan opblijven 😉
Op mijn vingers fluiten kan ik ook niet. Erger nog: ik kan zelfs met mijn mond amper fluiten. Een paar losse schelle tonen lukt nog net, maar een melodietje krijg ik er echt niet uit 🙂
Ik ben wel goed in op tijd in mijn bed kruipen. Nu iets minder dan een tijd geleden, maar toch. Iets van kippen en stok.
Ik kan wel fluiten. Daarover morgen meer 🙂
Troost je, in de meeste van deze zaken ben ik ook niet goed… tenzij autorijden. Dat vind ik nog steeds geweldig 😃
Ik vind dat altijd tof als mensen graag met de auto rijden. Dat zijn vaak ook goede chauffeurs.
Nu zie ik dat ik hier al eens had gereageerd. Blijkbaar las ik het verkeerde logje vandaag… Straks lees ik jouw logje van vandaag! Verstrooid…
Da’s niet erg 🙂
Mijn jongste loopt momenteel heel gefrustreerd omdat het hem niet lukt om te fluiten en zijn broer wel. Ik kan het ook niet. ‘k zal hem beginnen dwarsfluit leren, dan kan hij wel fluiten 😀
Hahaha of misschien piccolo 😊