Satur9Vandaag 22 april 2020 ben ik bezig met een mooi stofje en een gekleurde locknaad waar ik vrolijk van word, en wordt dit hopelijk een mooi kleedje.
Een jaar geleden op 22 april 2019 werkte ik aan een geboortemerklap voor Lili.
22 april 2018. Schort, koksmuts, ovenwanten en onderleggertjes. Verkleedkledij voor Lili. Op de groei gemaakt, en een behoorlijk succesnummer, want ik zie deze dingen ook nu nog regelmatig voorbijkomen op foto’s.
Kijk, hier kan ik wel om wenen. Op 22 april 2017 gingen we wandelen in het Brakelbos en omgeving. Prachtige wandeling was dat. Boshyacinten! Fantastisch mooi! En het zotte is ook: daar was geen kat. Maar echt, we kwamen nauwelijks een levende ziel tegen. Je hoeft echt niet naar het Hallerbos waar je bijna over elkaar struikelt. En dit is dus wat ik zo hard mis nu. Zo eens kunnen gaan wandelen in die streek.
Hallo! (zelfde dag, zelfde wandeling)
En heel efkes vals spelen. Een dag later, 23 april 2017. Blijkbaar het moment waarop verjaardagscadeautjes voor Lili gefabriceerd worden. Kleedjes voor haar eerste verjaardag. Nog niet helemaal afgewerkt. Die stofjes! (de overschot van eentje ervan gebruikte ik onlangs voor mondmaskertjes)
22 april 2016. Ik bekleedde een oud kapstokje met washi-tape. Leuk om foto’s te maken van zelfgemaakte kleertjes. Het vervelende is: ik heb geen idéé waar het ding naartoe is. Het is weg. Pfhuh.
Op 22 april 2015 was er deze foto waarvan het me niet duidelijk is waarom hij in mijn fotoarchief zit. Dit zijn boompjes. Kleine boompjes. De meeste vers, de grotere een jaar oud. Nakomelingen van de boom in de tuin achter ons. Elk jaar, elk jaar moet ik honderden boompjes uittrekken. Als ik dat een jaar niet doe, dan zie je zo van die grotere exemplaren. Ook nu ben ik er weer mee bezig. Elk jaar. Elk jaar!
Op 22 april 2011 bloeide de blauwe regen weer uitbundig. Ik heb zowat elk jaar een foto van onze blauwe regen. Alleen: dit jaar niet. Er staan misschien 5 trosjes bloemen op. Gevolgen van een zeer droge zomer en ook de moeite niet genomen hem te gieten, en wellicht ook van een zware winter waarin hij een paar keer tegen de grond gegaan is, en te veel/op een verkeerd moment snoeien? Dat laatste denk ik eigenlijk niet zo. Vooral de droge zomer. Hij komt er wel weer door.
Ja, het Hallerbos … We zijn er ooit eens geweest met een kennis die daar in de buurt woonde, minstens 20 jaar geleden toen het nog onbekend was. Wel héél mooi! Nu hebben we zelf boshyacintjes in de tuin.
Onze blauwe regen hebben we van armoe weggedaan Er kwamen nog nauwelijks bloemen aan. De passiflora en clematis die er nu staan zijn al goed hun best aan ’t doen.
Prachtig hè. Ik kan je de verschillende bossen in de Vlaamse Ardennen echt aanraden voor een wandeling, het is daar heel rustig. Niet alleen nu 😉
De blauwe regen staat hier al van voor ik in dit huis woonde. Ik merk steeds opnieuw dat hij het na een hete zomer lastig heeft, maar hij komt er altijd opnieuw door. Nu is het écht triestig. Ik ben benieuwd. Passiflora en clematis zijn ook mooi hè 🙂
Die stofjes van de jurkjes zijn echt prachtig! En goede tip om (volgend jaar misschien) eens naar Brakelbos te gaan (samen met vrienden die we al veel te lang niet meer zagen).
Binnenkort kan Pipa de kleedjes dragen! Het voordeel van 2 meisjes te hebben, haha 🙂
De bossen daar zijn echte aanraders. Er is ook nog het muziekbos, en ook bij de Koppenberg vind je boshyacinten, als ik het goed voor heb. En echt heel rustig. Hopelijk mag het volgend jaar weer hè 🙂
Een bezige bij!
Prachtige fotos van het Hallerbos; ook ik droom ervan nu…
En o wat zijn die jurkjes ontzettend mooi. Knap hoor.
Wij hebben een blauwe regen geplant drie jaar geleden… tot nu toe geen bloem gezien… jammer…
Neenee, niet het Hallerbos, het Brakelbos! Veel minder druk! Maar ik mag niet teveel reclame maken 😉 Er zijn er zo nog… het Muziekbos in Ronse bijvoorbeeld. Prachtig deze periode van het jaar.
Dankjewel!
Ik ben absoluut geen specialist, integendeel. Maar in blauwe regen heb ik me wel verdiept. Je investeert best in een al iets oudere plant, die al gebloeid heeft. Zo hebben we dat gedaan voor mijn moeder: vóór moederdag (op het moment dat ze bloeien) een bloeiende plant gaan kopen. Is al een aantal jaar geleden, en nu heeft ze een uitbundig bloeiende blauwe regen. (ze verzorgt ‘m ietsje beter als ik de mijne, en heeft vorig jaar dus de hele zomer door gesproeid – niet met leidingwater, trouwens. Hij bloeit ook nu overvloedig).
O het Muziekbos, daar ben ik als kind nog geweest met mijn ouders. Ja dat begrijp ik dat je geen reclame wil maken… dan wordt het het Hallerbos…
De blauwe regen was een miskoop, dat is nu wel duidelijk…
Laat ons het maar stilletjes houden, ginder in de Vlaamse Ardennen.
Volgend jaar in de nieuwe tuin een nieuwe poging? 🙂
Ik zie her en der blauwe regen (en ook witte trouwens) in de stad en ik mis die van mijn oude tuin. Die is ook verschillende keren naar beneden gedonderd en teruggesnoeid, maar altijd kwam hij er weer mooier door.
Maar muren genoeg hier rond mijn tuintje, ik zet er wel nieuwe.
Wellicht weet je er veel meer van dan ik, maar toch voor de zekerheid, zelfde tip als aan Matroos Beek: koop een blauwe regen die bloeit. Als hij nog niet gebloeid heeft, heb je kans dat hij nooit gaat bloeien.
Wat ben jij een tovenares zeg!
Hihi dankje 🙂
Mijn oudste woont op ruikafstand van het Hallerbos. Hij gaat er regelmatig, maar wij zelf hebben nog nooit de hyacinten kunnen bewonderen. Veel te druk, altijd.
Als het weer mag, zijn de andere bossen wel een optie. Die zijn veel minder druk. Echt de moeite waard, het is fascinerend.
Als rasechte Ronsenaar wandelde ik vroeger vaak in het Muziekbos. Voor volgend jaar staat het terug op het programma.
Je naaisels zijn prachtig. Zo dankbaar om kleertjes te maken voor kleine meisjes.
Ik hoop dat we volgend jaar mogen wandelen! En dan zoeken we weer zo’n bos op.
Het leuke is ook: 2 kleine meisjes. De kleinste heeft ook nog geniet van wat ik voor de oudste maak 🙂
Wat een leuke stofjes!!
Zalig hè.
Leuk al die genaaide spulletjes, ik zou er bijna weer zin in krijgen de naaimachine naar beneden te halen. Herkenbaar die snel groeiende boompjes die uit het niets tevoorschijn lijken te komen. De blauwe regen is vroeg bij jullie, dochterlief heeft er ook een maar die is nog niet verder dan dik in de knop. Staat niet helemaal op de volle zon dus dat zal het dan wel zijn.
Doen, zou ik zeggen, die naaimachine. Zelf dingen maken geeft zo’n goed gevoel 🙂 Maar je moet er tijd voor hebben, natuurlijk.
Onze blauwe regen staat beschut in een stadstuin, en die bloeit dus altijd vrij vroeg. Het verschil zit hem inderdaad meestal in dat soort dingen. Zon, warm, beschut.
Mwah…. toch maar niet, teveel gedoe met een machine die op leeftijd is en wat mankementjes heeft en de oogjes die die een ander oog niet zo goed kunnen vinden.
Hahaha, dat van die oogjes, dat heb ik ook. Gelukkig zijn er nu al veel machines met degelijke inrijgsystemen. Maar voor de rest is het ook wel inventief zijn, geduld hebben en véél inhouden om niet knetterend te vloeken 😀
Wat ben jij creatief zeg ! Je kleinkinderen lopen altijd met iets unieks 👍
Prachtig die blauwe regen 😍
Dankje! 🙂