Zeswoordverhaal. Een tweewekelijkse zeswoordverhaal-met-beeld-schrijfuitdaging van Doldriest.
Het nieuwe woord: volwassen.
En dit was écht een uitdaging, want ik vond het enorm moeilijk. Vond niks geschikt bij de term “volwassen”. Ja, foto’s van de kinderen waarop ze gekke bekken trekken om dan te zeggen dat volwassen zijn niet altijd leuk is. Tja. Flauw, en een negatieve boodschap. Trok me niet aan. Ik zocht en bleef zoeken. Zocht synoniemen. Hoopte dat ik zo bij één of andere gemeente zou terechtkomen. Vertaalde het woord. Niks, noppes, nada.
Tot ik nog eens de synoniemen overliep, en ha: RIJP! Rijp. Rijp is volwassen. Ik dacht aan fruit. En opeens kwam ik bij rijp, dat mooie laagje aangevroren dauw dat je in de winter wel eens ziet. En daar dacht ik wel foto’s van te hebben. Het is misschien geen rijp die volwassen is, maar rijp is toch gelijk aan volwassen. Ha!
Ik koos een mooie, onbewerkte telefoonfoto van een wei met schaapjes in de Rozebroeken. Stadsnatuur. Foto gemaakt op 27 december 2018, met de fiets onderweg naar Janna en Lili en een heel klein Piepje.
Een laagje rijp maakt stadsnatuur poëtisch.
Als je geen uitleg had gegeven had ik er wel even over moeten nadenken.
Maar hij is mooi, een flinke doordenker.
Ik ben blij dat je hem mooi vindt, want ik was erg aan het twijfelen of het niet te flauw was eigenlijk.
De uitleg verhelderde veel anders had ik hem niet zo snel door gehad.
Out the box denken levert zulk resultaat 👍
Wat een heerlijke omschrijving van je zoektocht. Helaas herken ik het soms totaal niet vinden van een idee. Mooi omgezet!
Dankjewel! Soms loont het een paar nachtjes te slapen over zo’n uitdaging 🙂
Hoewel “opdrachten” niet mijn ding zijn om aan mee te doen kom ik ze natuurlijk wél overal tegen. spreekwoorden en gezegden zijn dan weer veel meer mijn ding en bij dit”rijp” kan ik denk ik meteen aan “rijp en groen” ook aardig alle ladingen dekt;-)
Ik kies mijn ‘opdrachten’ heel zorgvuldig, want soms zijn ze eerder verlammend dan motiverend. Maar deze vind ik leuk 🙂
En daar gaat het om, vooral doen wat je graag doet. is bij het bloggen belangrijk.
Daar heb je gelijk in! Als je het niet graag doet, komt er maar weinig inspiratie.
Voor mij is er zóveel logwaardig dat ik nooit om inspiratie verlegen zit, maar ja, ik schrijf ook héél makkelijk onzin;-)
Hahaha zalig 🙂 Ik heb zo wel mijn momenten gehad dat ik minder blogde, maar de laatste jaren zit het hier ook wel goed qua inspiratie. En da’s altijd een fijn gevoel.
Bloggen is op dit moment voor mij een belangrijk lijntje met de buitenwereld en houdt de eenzaamheid buiten de deur.Met een zwaar dementeren man ben je nooit alleen maar wél gauw eenzaam als je niet oppast. Het haalt me ook altijd weer uit de put mocht ik daar per ongeluk in gezakt zijn;-)
Ik kan je daarin helemaal volgen. Mijn blog is voor mij toch ook al een instrument geweest om te communiceren op een moment dat het niet goed ging. En het is fijn dat we dat hebben. Ik neem aan dat je met een dementerende partner ook niet zo gemakkelijk de deur uit raakt, en dan is het internet toch altijd fijn om contact te houden of nieuwe contacten op te bouwen.
Omdat ik gelukkig zelf auto rijdt komen we wél de deur uit, ook met de rolstoel wat goed voor mijn conditie is. Maar contact met anderen blijft lastig omdat hij gewoon veel aandacht nodig heeft, gebrek aan aandacht wreekt zich later. Ik schrijf er ook af en toe wel over maar juist de gewone logjes trekken me door de reacties het gewone leven in . Maar ik héb dan ook een fijne groep lezers die me steunen als dat nodig is en volkomen méé gaan in mijn kolder als bijvoorbeeld de krankzinnige kerstfilmpjes. De gewone contacten onder houden is inderdaad erg lastig dus ik ben erg gelukkig met mijn blogwereldje.
Ik vind dat je veel moed hebt, om erop uit te trekken. Het zal ook wel deugd doen, maar ik vermoed dat je dan ’s avonds uitgeput je bed inrolt.
Ik vind dat mooi, dat je zo je trouwe en fijne lezers hebt die je erdoor kunnen sleuren en die je leven opfleuren 🙂 Er wordt dikwijls geklaagd over het internet, maar het heeft ongelooflijk mooie kanten ook! Het internet kan echt wel verbinden!
Helemaal mee eens, héél mooie kanten, wat ik alleen al begin december meemaakte;-)
Ik krijg zo het gevoel dat ik eens moet gaan teruglezen 🙂
Niets moet, ik moet nodig m’n “over mij”eens aanpassen want dat is al een jaar of tien oud;-)
Heb net even bij jou h=gelezen, ik ken graag een beetje “de mens achter de log” als er enthousiast gereageerd wordt.We delen de liefde voor de taal al ben ik er geen ster in,maar rommel er op mijn manier leuk mee.
Te lezen is er genoeg, ik blog zelfs nog iets langer dan jij
Nee, niets moet, maar ik krijg er ook wel zin in 🙂 Ga ik morgen eens rustig doen. Het is fijn jou te “ontmoeten” 🙂
Van hetzelfde, we kletsen wat af hé! Logjes die écht alleen over dementie gaan staan in de categorie persoonlijk. Gekke kerstfilmpjes uiteraard op eerste kerstdag en een onwijs overdonderen log vrienden actie op 5 december van het afgelopen jaar.
Hehe, kreeg jij een mooie verrassing zeg! De materiële cadeau’s zijn leuk, maar toch vooral het immateriële aspect is echt hartverwarmend. Daar kan je wel even op teren! En dat heb je nodig ook. Ik heb een beetje gelezen… wat moet dat allemaal zwaar zijn. Ik moet het even laten bezinken. Ik wens je in ieder geval heel veel moed toe, en je hebt er nog een lezertje bij 🙂
Klopt, ik was best een beetje verlegen met al die cadeaus maar het gebaar was zó geweldig omdat de teloorgang van het 5 dec feest me zo aan het hart gaat was juist déze manier zo geweldig. Van de bijna 59 jaar huwelijk is zijn het laatste 2 jaar inderdaad niet het beste jaar, de voorgaande jaren was de dementie nog goed te behappen. Maar tel m’n zegeningen, schatten van (klein)kinderen die doen wat ze kunnen, een (niet helemaal) voormalige werkgever kring waar we heel lang een soort dagopvang , mijn lezers en mijn eigen autootje waardoor ik niet voor ieder wissewasje iemand hoef lastig te vallen. Nog steeds lang niet altijd makkelijk maar wél gelukkig in het gewone leven meedraaiend.
Welkom hoor, ik hoop dat je niet té veel verwacht;-)
Ik denk dat je dat cadeau dubbel en dik verdiend had 🙂
Ik verwacht niet veel hoor, ik ben al blij als ik regelmatig eens kan giechelen of lachen, en daarvoor zit ik bij jou wel goed, denk ik 🙂
Daar doe ik altijd wel m’n best voor, een dag niet gelachen…… enz.
Zonder de introductie was ik niet op ‘volwassen’ gekomen. Maar met je uitleg erbij, vind ik dat je je er toch knap uit hebt weten te redden. 🙂
Dankjewel 🙂 Ik was niet zeker of het niet te flauw was, maar blijkbaar niet toch.
Een doordenker, maar wel een hele mooie!
Fijn compliment, dankjewel!
Heel origineel bedacht. Met dank aan de uitleg begrijp ik de link met volwassen. Maar je zes woorden op zichzelf met de witte rijp vind ik ook al heel mooi!!
Mooie uitwerking op deze manier! Leuk om iets van je zoektocht te lezen.
Dankjewel! 🙂
Een originele invulling van het thema ‘volwassen’. En wat schets je een prachtig beeld met foto en woorden, Anne. Je laat ons even opgaan in de natuur, er met een nieuwe blik naar kijken.
Dankjewel 🙂