De laatste tijd beperken mijn fietstoerkes zich over het algemeen richting Lochristi, Beervelde en Lokeren. Omdat ik uitgekeken ben op fietsen langs de oude Scheldearm, en omdat ik heel graag via de Rozebroeken vertrek. Rustig en zonder al te veel stress. Verder doorrijden via de Voordestraat en zo naar Lochristi en verder naar Lokeren. Terugkeren via Destelbergen, de kleinere wegen parallel met de Dendermondsesteenweg.
Ter afwisseling wilde ik toch maar eens naar de haven fietsen. Daar fiets ik ook graag, en Meneertje Mertens zei dat het op zondag heel ok is qua verkeer, en dat er dan minder vrachtwagens rijden. Dus stippelde ik een route uit. Ik had ervoor een slechte ervaring gehad met de Antwerpsesteenweg kruisen, en had het deze keer anders aangepakt. Ik zou naar de Achtenkouterstraat rijden, en daar via de lichten rechtdoor de Antwerpsesteenweg oversteken en zo verder rijden richting haven. Strak plan. Behalve dat ik in mijn route nog wat dingen gewijzigd had, en Komoot dan heel eigenwijs andere dingen ligt te veranderen. En ik had er niet aan gedacht mijn volledige route na te kijken. Dom.
Dus. Ik kom via de Achtenkouterstraat aan de Antwerpsesteenweg en wat zegt mijn Wahoo? Dat ik naar rechts moet, de Antwerpsesteenweg (N70) op. Mijn route rechtdoor is verdwenen. Nu ken ik het daar zó slecht, dat ik niet goed durf rechtdoor rijden, omdat ik bang ben dat ik mijn originele route moeilijk ga terugvinden. Dus, mijn hart zinkt in mijn maag, en ik sla rechtsaf. Goed wetende welke ellende op me afkomt. Deze weg, dus:
Een eindje verder passeer je de Orchideestraat, behoorlijk confronterend want daar staat de herdenkingsfiets van Nikita.
(deze foto mocht ik overnemen van Fietsbult)
dan fiets je onder de R4 door, en kom je aan het volgende kruispunt. Dit kruispunt dus. (waar nu geen auto op te zien is, maar dat is dus compleet onrealistisch)
Ik fiets dus op het fietspad voor de Sleeplife, en ik wil naar links de Drieselstraat in. Want ik wil richting haven.
Hoe doe ik dat? Géén idee. Geen flauw idee.
Op de voorsorteerstrook naar links gaan staan, dat durf ik dus niet, met mijn velootje tussen al dat vierwielig geweld.
Wat ik de eerste keer probeerde, was wachten tot het groen werd, rechtdoor rijden tot aan het zebrapad, daar dan wachten tot het groen was om over te steken. Maar dat liep redelijk falikant af. Je kan daar op een redelijk aftandse voorsorteerstrook voor fietsers gaan staan, hoewel het daarvoor niet voorzien is eigenlijk. Maar goed. Deze voorsorteerstrook.
Maar wat heb je daar? Je staat vóór de verkeerslichten, en je moet op het gevoel afgaan wanneer het tijd is om over te steken. En je staat daar dus echt geprangd tussen het gemotoriseerd verkeer. Héél onveilig gevoel. Wachten voor het zebrapad is met de fiets ook niet zo handig, want die borduur is daar ferm hoog. Eén groot ongemakkelijk gedoe dus. En onveilig. Zei ik dat al?
Dus, toen ik onverhoopt nog eens op datzelfde ellendige kruispunt belandde, met de fiets, dacht ik het anders aan te pakken. Ik steek over op het zebrapad. Hierzo. Vanuit de andere richting gezien, want Google Street View heeft ook moeite om deze weg goed in beeld te brengen. Ik kom dus van de Sleeplife en steek over op het zebrapad.
Daar mag met de fiets overgestoken worden, maar enkel in de andere richting. Tof. Dus te voet oversteken, en hopen dat de chauffeurs die uit de Drieselstraat komen, mij opmerken. En dan sta je daar aan de verkeerde kant van de weg, op een fietspad waar je niet meer weggeraakt, er is geen zebrapad om naar de juiste kant te geraken. Zucht.
Goed. Bij deze dus. Iemand, leg mij uit hoe ik op de Antwerpsesteenweg, als ik van Gent kom en de Drieselstraat in wil fietsen, hoe ik daar VEILIG kan oversteken. Iemand?
En ik weet dat dat daar ooit wel eens aangepakt gaat worden. Ooit eens. Het kruispunt N70/Orchideestraat zit in de planning voor heraanleg, en ik hoop dat dit kruispunt dan ook aangepakt gaat worden. Maar eerlijk hè, ik vind het erg dat dat allemaal zo lang moet duren. Wanneer zou dat zijn? 2020? Wanneer is Nikita verongelukt? 2018? Over het kruispunt Evergemsesteenweg/R4 komt nu ook stilletjesaan het nieuws doorsijpelen dat er een tunnel komt en al. Maar het gaat nog jaren duren voor ze daar zelfs nog maar beginnen. En ik ben dat zo stinkende beu. Alle excuses ten spijt. Wij vinden het beangstigend normaal dat wij en onze kinderen doodgereden worden. We schuiven dan zelfs nog met veel liefde de schuld in de schoenen van de slachtoffers. Hoe lang gaan we dat nog blijven verdragen?
Oh en ik ben er zeker van: mijn plaatselijk verhaaltje kan je ongetwijfeld extrapoleren naar tig andere kruispunten in andere steden en provincies.