Satur9Donderdag 11 juli
We zijn al voor de wekker wakker, en zijn dus vroeg op. We vertrekken nog voor 6u, na een klein akkefietje met de bareel van de camperplaats. We hebben ze niet moeten losvijzen, maar het scheelde niet veel. Oef. We rijden richting Vogezen. De bergen blijven voorlopig rechts van ons, maar een 15-tal kilometer voor onze voorziene stopplaats begint de weg stilaan op te lopen, en wordt het ook groener. We rijden een eerste klein oefenbergje, bergaf is opvallender dan bergop, met een paar haarspeldbochten. Na Masevaux beginnen we uit te kijken naar een geschikt plekje, en die plekjes blijken hier talrijk te zijn. Zonder veel zoeken en aarzelen gaan we achter een andere camper staan.
De weg is druk, maar straks wordt die toch afgesloten. Ook hier zijn het grootouders op stap met hun kleinzoons, maar deze jongens zijn veel minder irritant dan de vorige kleinzoon die ons pad kruiste.
We zien vanuit onze mobilhome een kerkje, en gaan eens op stap in Niederbruck.
Een gezellig klein dorpje, waar we ook een stukje de berg op stappen.
Jammer genoeg is er geen winkel te bekennen. Alleen de magasin rural, maar die is dicht wegens de tour. Maar koeieneten interesseert ons niet zo, eerder brood en fruit en groente, dus maakt het niet zoveel uit. We zullen de komende dagen wel iets tegenkomen. We keren terug naar de camper, en potteren op het gemakje wat rond. We maken een vreemd samenraapsel van middageten (onze voorraden slinken een beetje), en wachten op het circus. De publiciteitskaravaan passeert grotendeels aan een rotvaart, er zitten grote gaten tussen die terug dichtgereden moeten worden. Het miezert al de hele dag wat, afgewisseld met lichte regen. We blijven het grootste deel van de namiddag binnen zitten, kijken naar de koers, ik brei, we drinken een tas koffie. De kopgroep met de Belgen passeert, dan is het ongeveer 8 minuten wachten op het peloton. Daarna blijft het een hele tijd muisstil, tot een eenzame renner van Cofidis nog passeert. Blijkt achteraf Edet te zijn, die opgeeft wegens ziekte.
We kijken op ons gemak de rit uit (goed gedaan Teuns), terwijl Meneertje Mertens rustig opruimt. Na de aankomst vertrekken we, we zijn de enigen die er nog achtergebleven waren. We snappen dat niet goed, waarom zoveel mensen op schok zijn met een mobilhome met satelliet TV, maar dan toch wegrijden voor de koers gedaan is. Soit, zijn ons zaken niet. In Masevaux houden we nog halt bij een Super U voor wat brood, groenten en fruit, en dan vertrekken we richting Seurre. Een kleine 200 kilometer, dat is nog een flink eind. Het begin rijdt niet makkelijk, we vlotten maar traagjes wegens veel dorpen en tractors en wat heb je daar nog allemaal. Bergen, bijvoorbeeld, want we zitten nog in de Vogezen. Op een bepaald moment zie ik iets van “Plancher” (*) staan, en denk nog: ze gaat ons toch niet over de Planche des Belles Filles sturen? Awel, euh, eigenlijk, niet erover maar toch dichtbij, en opeens staan we klem in een file van de Tour. In de andere richting rijden teamwagens, wij staan stil.
(*) achteraf opgezocht: het was Plancher-Bas.
Een camperaar stopt en raadt ons aan terug te keren naar Belfort, maar daar denken we niet eens over, ik weet dat Belfort de startstad van morgen is, en dat de hele tourkaravaan dus richting Belfort trekt. Mooi niet dus. We zitten de file uit (en vinden het zoals altijd leuk om teamwagens te spotten) en een klein halfuurtje later zijn we weer onderweg. Het blijft langs kleine wegen om doen, en we gaan maar traag vooruit. Op het moment dat Meneertje Mertens oppert eens te stoppen voor een tas koffie, belanden we op een mooie, grote weg en gaat het ineens wel vlot vooruit. Dus blijven we maar rijden, en dat doen we tot onze aankomst in Seurre, al flink na zonsondergang. We zien heel mooie avondluchten.
Ondanks het late uur gaan we nog lozen en water bijvullen, we bekijken de plannen voor morgen, en duiken ons bed in. Want ook al waren we laat ter plaatse, morgen gaan we toch weer vroeg vertrekken.
Vrijdag 12 juli
Om 5u staan we op, we maken ons klaar, en gaan daarna nog even naar de Saône. Want de camperplaats bevindt zich aan de jachthaven van Seurre. We genieten van de mooie uitzichten en de zonsopgang.
Daarna trekken we weer naar de camper.
We hebben besloten vandaag weer te gaan supporteren, op een plek op ongeveer 30km van onze camperplaats, Bellevesvre. Goed te doen om er vroeg te arriveren, ons ter plekke te douchen en eventueel zelfs nog een dutje te doen. De plekjes langs de weg om halt te houden blijken heel dun gezaaid, en we moeten een serieus eind doorrijden om iets te vinden. Alles wordt afgekeurd, vooral omdat het toegangswegen tot velden van boeren zijn en we daar echt niet graag gaan staan. We stoppen eens op een eenzaam plaatsje op een grote weg, maar rijden toch weer verder, ze gaan daar te snel rijden en we staan daar ook niet aangenaam. Hup, weer verder. Tot we langs een iets kleinere weg 2 campers op een gemaaid veld zien staan, en daar is nog plaats naast. Kom, we zetten ons daar, er staan er al 2, waarom zouden we er dan niet gaan bij staan. En eigenlijk is het best wel een leuk plekje. In de velden, mooie uitzichten. We hebben uiteindelijk nog ongeveer 25 kilometer extra gereden en staan bij Saint-Martin-en-Bresse. Meneertje Mertens gaat een eind fietsen, ik kijk wat er vanavond en morgen op de planning staat en schrijf het verslag.
Als Meneertje Mertens terug is, douchen we. Een zot idee vind ik het, een douche nemen ergens middenin een wei. Maar goed. Het doet deugd. Koken doen we niet, we hebben niet veel zin en het hoeft ook niet persé. Je merkt dat het warmer wordt, onze ijver neemt toch wel een beetje af. We eten brood met kaas en met sla en tomaatjes erbij. Er is ook meloen die ik in de voormiddag gesneden heb.
De rest van de namiddag brengen we op ons gemakje in de zetel door. Lezen, rondkijken, foto’s maken, op het gemakje zitten. Heerlijk. We zwaaien naar de publiciteitskaravaan en geven de spulletjes aan kinderen de naast ons staan. Kort voor de passage van de renners landen de 5 VIP-helikopters vlakbij. Altijd goed voor een kleine volkstoeloop. Maar het blijft een spectaculair beeld natuurlijk, 5 helikopters die dalen en landen. En een kwartier later weer opstijgen om te verdwijnen.
De renners passeren aan een redelijk tempo zodat we vrij veel kunnen zien. Na de passage van de koers ruimen we op, kijken naar de aankomst, en vertrekken naar Villefranche-sur-Saône, waar onze volgende camperplaats gelegen is. Een rit van een 100-tal kilometer, die vlot en rustig verloopt. Veel dorpen, veel verkeersdrempels, maar het gaat vrij goed vooruit en rond 20u zijn we op onze bestemming. De camperplaats is heel erg groot, en ook heel erg lawaaierig. We zitten vlak naast de Saône, maar kunnen er door een afsluiting niet meteen bij. We lozen en vullen tanks, zoeken een plaatsje, waar de elektriciteitsaansluiting nogal bejaard en vooral heel erg niet werkt. Op naar een ander plaatsje, waar de elektriciteit wel werkt. Maar waar het wel lawaaieriger is. De bluts en de buil. Ik ben blij dat we hier maar één nacht staan, ik vrees dat het hier lang lawaaierig gaat blijven.
jullie staan echt wel midden in de nacht op eh
Prototype van ochtendmensen, wij 😉 Meneertje Mertens start op het werk om 5u, dan ben je eerder gewoon om vroeg op te staan dan om laat op te zitten.