Ik doe mee aan #the100dayproject, en blies zo mijn slapende kruissteekprojecten wakker. Af en toe plaats ik er op mijn blog een bericht over for posterity, je kan me volgen op mijn Instagram.
Na de geboortemerklap voor Lili, was het tijd voor een gemakkelijker project om eventjes te bekomen. Dat werd de handwerkmerklap.
Ik was daar vorig jaar al mee gestart, maar was ermee gestopt toen het in de winter te donker werd om te borduren. Het was een project waarvoor ik niets moest of wilde aankopen: het patroon vond ik op het internet, ik vond nog doek in mijn voorraadje boven, en ik ging garen gebruiken dat ik liggen had. Plan was om alles in roze over bordeaux tot paarstinten te doen.
Dit is wat ik al gedaan had, van hieruit ging het verder.
Ik startte met de knopen. Niet te zien op de foto maar het verschil is er wel degelijk: ik vond niet meer welke tint rood ik nu exact gebruikt had. Het komt er dichtbij, maar is het niet helemaal.
En toen ging het verder met de ornamenten (of hoe moet ik dat noemen). Heerlijk gemakkelijk na het gepriegel met Beatrix Potter.
Ik bleef twijfelen over de omgekeerde a. Het past wel in het plaatje, maar het blijft me irriteren.
De naaigeriefjes zijn leuk om doen.
Meer ornamenten.
Ik blijf een zwak hebben voor het garen dat verloopt van tint.
Simpel. Mooi.
Zo ziet de achterkant eruit.
Ik heb ze toch maar verbeterd. En ik vind het zo beter.
Repetitieve elementen. En ook: the end.
Want hier heb ik het einde al bereikt. Ik heb niet het volledige patroon gemaakt, omdat mijn stof te kort was. En ik vind het zo wel mooi in evenwicht, veel groter dan dit moet het niet, het is al groot genoeg. Tevreden van het resultaat! Nu nog wat oppoetsen en inkaderen. Maar dat is voor na onze vakantie.
En nu zie ik dat ik nog een klein stukje vergeten ben. Wie ziet het ook?
To be continued, as per usual.
Mooi! En jup, beter met de a op de juiste manier. Niet moest het een quote zijn die heel duidelijk gaat over hoe je leert uit fouten ofzo, maar dit is toch maar vaag verwijzen naar “hulp als het lastig gaat” 🙂
Het was een fout die ik onbewust gemaakt had, en ze was wel grappig. Maar het bleef wringen, het klopte niet in mijn hoofd, dus heb ik ze maar verbeterd. En zo klopt het wel in mijn hoofd 🙂