Vorige week was de week in beeld een dag korter, vandaag een dag langer. We beginnen dus bij vrijdag. We gingen een weekendje naar Kamperland, niet ver over de grens in Nederland. De foto’s van de mooie landschappen hield ik voor een andere blogpost, hier de meer illustrerende prentjes
De fietsen worden op de auto geladen.
De bungalows van dit RCN vakantiepark (De Schotsman) werden vernieuwd, en zijn een pak moderner dan vroeger. En best wel comfortabel.
Zaterdag. Ontbijt. Ik had precies honger. En ja, mijn ma heeft altijd en overal een tafelkleed mee.
We hadden bezoek.
1968 is hier nog niet vergeten.
Bevreemdend afval.
Huiselijk tafereeltje.
Nog meer bezoek.
Oei, telefoons aan tafel, dat mag niet! Ik was ook bezig met de mijne, tiens. De enige die er zich ver vanaf houdt, is mijn moeder. Maar ze houdt zich in om commentaar te leveren.
Zondag. Tijdens mijn fietstochtje. In de open vlakte een bosje met een huis, en een waarschuwing.
Snap!
Fietstochtje van dinsdag. Laarne, alweer. Ik maak vaak op dezelfde plekken foto’s. In de buurt van het Prullenbos. Euh, da’s Wetteren, blijkbaar.
Op de terugweg, aan kasteel Crabbenburg.
Woensdagochtend. Bloemenpracht hier ergens in de buurt.
Woensdag. Fietstocht voorzien voor het weekend al afgewerkt, want de voorspellingen zien er slecht uit. Maar ook nu was het nevelig en bepaald fris. Kalken.
Fietssnelweg. Beervelde station.
Ja, hier wordt nog steeds genaaid hoor, en redelijk vlijtig zelfs. Volgende week toon ik wellicht eens wat dingen. Dit is een shirtje dat ik maakte uit een restje stof dat ik gebruikte voor een kleedje voor Janna.
Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. Soms eens een foto met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
Een tafelkleed meenemen op vakantie…’k ga nog een beetje verbaasd zitten kijken.
Op zich is dat zo vreemd niet hoor 🙂 Als je een hoofdpijnmens bent die niet goed tegen lawaai kan, en je verblijft ergens voor een tijdje, dan neem je een tafelkleed mee. Dan is er weer veel minder lawaai. Ik vind dat zelf ook vreselijk, borden en bestek rechtstreeks op tafel. Toen ze met de rugzak op trektocht gingen, namen ze geen tafelkleed mee, lijkt me zo 🙂