Tijdens de Tour de France passeert voor de koers altijd de publiciteitskaravaan. Daar wordt een hoop brol uitgedeeld, sleutelhangers en bonnetjes voor vanalles en boekjes en wat weet ik allemaal. Ook dingen die we wel gebruiken: madeleinekes (mmmm), worstjes, flesjes water, snoepjes, wasverzachter. En ook: buffs, van Cofidis. Die we de jaren voordien altijd weggooiden, maar afgelopen zomer dacht ik: tiens, we gaan die dingen bewaren en eens uitproberen. And lo and behold: dat zijn goeie dingen. Zitten aangenaam, zijn niet te dik, zijn flexibel. Dus, tijdens koude ritjes worden die dingen hier nu gebruikt. Ze zijn wel lelijk, heel lelijk. Maar soit.
Nu zat er in mijn kast met te recyclen kleren een shirtje dat ik eens kocht bij de Decathlon. Een baselayer die ik eens miskocht bij de Decathlon: in maat small gekocht. Mij mispakt. En de small van de Decathlon, die is écht small. Ik geraakte daar dus niet in. Bij mijn inspectietocht van het kastje met te recyclen kleren kwam dat ineens weer boven en toen zag ik het: ik maak daar een buff van.
Dat was nu eens een heel simpel recycling projectje. Je legt een voorbeeld-buff op het shirt, langs een zijkant van het lijf. Je knipt de buff uit.
Je naait de zijkant dicht en werkt de zoom af (bij voorkeur met een overlock en/of coverlock), et voilà, daar is een nieuwe buff. (ik had geen goesting om mijn garen te wisselen voor 1 zoom, dus het originele stiksel is rood en het nieuwe blauw. maakt niet uit)
Een tweede upcycling-project was het volgende: ik neem een short van Meneertje Mertens die te groot is (in dikke sweater-stof), en maak daar een rokje voor mezelf van. Dat is grandioos mislukt. Dus eindigt het hier.
Dit is mijn twaalfde bericht in de de 40 dagen bloggen challenge. Uitleg alhier. Deelnemerslijst alhier.
exemplaar van Cofidis was inderdaad echt lelijk, de nieuwe is veeel beter 🙂
Hehe ja hè 😀