Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. Soms eens een foto met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
Zaterdag gingen we, door de wind, door de regen, dwars door alles heen, wandelen in Oostende. Het was koud, maar het deed deugd.
Waarna we ons in het Wiener Kaffeehaus gingen opwarmen. Sissi reed niet uit die dag. (foto Meneertje Mertens)
Popelen tussen de kitsch.
Popelen hiervoor dus. Kaiserschmarrn en Apfelstrudel.
Ik ging bij onze meisjes deze week, maar er werden weinig foto’s gemaakt wegens ziek. Deze vind ik wel zalig.
Ik had het in mijn koffie-blogpost over het spiraaltje waarmee ik in mijn tienerjaren water voor koffie opwarmde en waarmee ik bijna brand stichtte. Het kastje in kwestie, dat al meegaat zo lang ik weet:
Ik zette het onderste deurtje open, dat rustte tegen een zetel, en zo kon ik er het spiraaltje overhangen om af te koelen. Als je vergeet de pries uit te trekken, en het blijft verhitten, dan krijg je na een tijd een schroeivlek. (gelukkig begon dat ook te stinken zodat ik doorhad dat er iets fout was vóór het rampzalig werd)
Eten van deze week. Graantjes, tomaat, courgette, gehakt. Lekker.
Het breiwerk waar ik momenteel niet aan voortdoe.
Ik moest nog het woord “traan” in mijn blogpost zien te verwerken, maar dat is niet gelukt. Nu wel, natuurlijk.
De appelstrudel ziet er lekker uit maar de omgeving is voor mij te druk en vol kitsch.
ai ai bij jullie ook al zieken, waar niet. Wij hebben officieel nu geen zieken meer in huis maar er wordt nog steeds gehoest, gesnotterd, geklaagd en energiepeil blijft heel laag.
Daar waar het over the top gaat qua kitsch, daar ga ik graag eens heen. Zeker als het eten lekker is.
Ze stapelen hier het ene op het andere. Voorlopig blijft het beperkt tot de kinderen. De windpokken van Lili gingen naar Pipa, hopelijk gaat de griep van Lili nu niet naar Pipa. Behoudens snot en vermoeidheid blijven de grote mensen gespaard, hout vasthouden. Het is zo lastig. Dat aanmodderen door hoest en snot en klaag en laag energiepeil is ook lastig.
Hoera, dan toch kaiserschmarren! 🙂
En waarom het woord traan?
En ze waren heel erg lekker. En vandaag is de laatste dag dat je er daar kan eten, want ze gaan met pensioen.
Een spelletje, op bepaalde dagen probeer ik een opgegeven woord in mijn tekst te verwerken. Soms lukt dat, soms niet, soms vergeet ik het ook.