Satur9Zoals beloofd is het op zondag verhaaltjes-dag. Jij geeft mij 3 woorden of foto’s, ik geef je een verhaaltje terug. Fictie, non-fictie, magisch-realistisch, nihilistisch, defaitistisch, escapistisch, pointillistisch, stilistisch, helemaal niet statistiekistisch want daar ben ik niet goed in, leutig, uit de lucht gegrepen, op het lijf geschreven, geknipt voor mij en jou… zoveel mogelijkheden als er sterren in de Melkweg zijn.
Van Nadine, de schoonmama van Janna, kreeg ik de volgende 3 afbeeldingen:
en daar bouwde ik een verhaaltje rond. Here goes!
In het tuincentrum stond een tuinkabouter, een tuinkabouter met een hoekje af. De tuinkabouter had een trieste blik in zijn ogen, want hij stond daar al jaren, niemand wilde een tuinkabouter met een hoekje af.
De eigenaar van het tuincentrum was een oude, dikke man, die stilaan een beetje moeilijk te been was. Maar hij deed zijn best, liep alle dagen zo goed en zo kwaad als het ging tussen zijn planten door, verzorgde, bemestte, besproeide. Zijn vrouw werkte ook in het tuincentrum, een mollig, grijs vrouwtje met een schort aan. Ze zorgde dat de winkel in orde was, rekende de aankopen af, pakte cadeautjes in.
De tuinkabouter stond samen met een tiental andere tuinkabouters in de serre, en keek het allemaal aan. De andere tuinkabouters waren nieuw, blonken mooi, en waren helemaal onbeschadigd en keken een beetje hautain op hem neer. Regelmatig werd er eentje tussenuit geplukt, uitverkoren om een tuin te gaan opvrolijken. De tuinkabouter met een hoekje af, die bleef staan. Zijn kleuren verschraalden door de zonnestralen die genadeloos door de ramen van de serre schenen. Heel af en toe stofte de eigenaar zijn tuinkabouters wel eens af, zodat zich niet teveel stof op de arme tuinkabouter met een hoek af kon verzamelen. Het was allemaal al erg genoeg.
De tuinkabouter zag nieuwe tuinkabouters komen en gaan, en keek het met lede ogen aan. Hij wist dat er van hem een hoekje af was, en vreesde dat hij zijn dagen zou moeten slijten in het tuincentrum. Op zich niet het slechtste leven: het was er lekker warm, de eigenaar was een hartelijke en lieve man, zijn vrouw was ook een schat, en hij zag veel mensen langskomen. Maar toch, nooit uitverkoren worden om zijn ultieme levensdoel te mogen bereiken, dat was toch een beetje bitter. Want hij wilde het liefst van al staan blinken in een tuin. In een tuin met mals groen gras, een zoevende tuinsproeier en mooie bloemen in de borders. Hoe valer zijn kleuren werden, hoe meer de hoop in zijn schoentjes zakte.
Maar op een dag stond er een koppel voor de tuinkabouters, op zoek naar een exemplaar dat hen aansprak. Ze keken en beoordeelden, en vonden de tuinkabouters die er stonden te veel bling bling en te kitscherig. Tot ze helemaal achteraan onze lieve tuinkabouter zagen, met een hoekje af, vale kleuren en een trieste blik. En ze wisten meteen, dát is onze tuinkabouter! De vrouw nam hem in haar armen en bracht hem naar de kassa. Het vrouwtje keek eens van het koppel naar de tuinkabouter, en glimlachte.
De tuinkabouter kreeg een nog mooier leven dan hij zich voorgesteld had. Zijn nieuwe eigenaars wikkelden hem tot zijn verbazing in bubbelplastic, en hij werd ergens goed weggestopt. Van het gewiebel dat erop volgde, viel hij in slaap. Hij werd weer wakker toen hij opgepakt werd, en werd uit het bubbelplastic gerold. Hij werd neergezet in het gras, en keek zijn ogen uit. Hij stond naast een mobilhome, op een camperplaats die uitkeek op de zee. Hij keek zijn ogen uit, naar het groene gras, de blauwe lucht, de prachtige opaalkleurige zee.
Vanaf dan ging het zo verder, en bezocht de tuinkabouter met een hoekje af prachtige plaatsen met het koppel. Hij reisde goed beschermd en verpakt overal mee, en mocht op elk plekje op de foto, samen met zeeën, oceanen, bergen, bruggen, en het gras van dat tuintje waar hij van droomde in het tuincentrum? Dat miste hij helemaal niet. De trieste blik verdween uit de ogen van de tuinkabouter, en werd vervangen door een twinkeltje. Maar niemand die het opmerkte.
Maar zo een mooi en ontroerend verhaal 😘
Dankjewel Leslie 🙂
Hihi, wat een heerlijk verhaaltje 🙂 Mooi bedacht!
Dankjewel, ik vond het leuk om het te schrijven 🙂
mooi
tnx 🙂