Het begint nu echt wel naar herfst te ruiken buiten, maar ik heb nog wat zomerse foto’s achter de hand, goed om nog eens te zwelgen in dat zomerse gevoel, met weemoed terug te denken aan die lange, hete zomer.
Zoals eerder hou ik het bij kleurenthema’s, en vandaag zijn het de kleuren van de zee. Die elke dag veranderen, naargelang de weersomstandigheden, naargelang de stand van de zon, naargelang het humeur van moeder natuur.
We beginnen in Wimereux, waar de kust nog opaalblauw is.
Een eindje en twee dagen verder, le Havre de Rothéneuf, waar het zo onwaarschijnlijk mooi was.
En weer een paar dagen en een eind verder, op het Île de Noirmoutier.
Bij de Passage du Gois.
Op de brug naar het vasteland, waar het onwaarschijnlijk opviel hoe de zee kleurde en verkleurde.
Ik houd van de zee en strand. Zo mooi! Helaas kom ik er, zeker tegenwoordig, te weinig.
Wij gaan tussendoor soms wel eens naar de Opaalkust, dat is niet zo ver van hier. De zee en het strand zijn rustgevend voor de geest!