Lieve Pipa,
Een week geleden (12 september 2018) kwam jij ter wereld, in omstandigheden die we helemaal niet verwacht hadden. Moeder natuur besloot jouw mama eens goed pootje te lappen, en na 2 onrustwekkende weken werd jij 2 maanden te vroeg geboren in het Universitair Ziekenhuis van Gent. Een perfect, gaaf en mooi baby’tje dat in een schoendoos past. Een schoendoos van Lili, zoals je mama opmerkte.
Moeder natuur besloot jouw mama nóg eens pootje te lappen (was één keer echt niet genoeg?), ze moest nog een tweede operatie ondergaan en het duurde enkele dagen voor ze jou kon knuffelen.
We gaan hier eerlijk zijn: we hebben ons zorgen gemaakt. Veel zorgen gemaakt. En we zijn nog altijd niet helemaal gerust.
Maar tegelijkertijd zijn we er ook zeker van dat alles goed komt. Je bent een pittige tante, een kwikske (tiens, waar heeft oma dat nog gehoord), een levendig kindje dat met armpjes en beentjes zwaait en de oogjes opent.
Mama zal wat tijd en boterhammen nodig hebben om weer te worden zoals ze was, maar alles komt goed. Jullie zijn straffe madammen. Omringd door een lieve papa, een lieve zus, en een grote, warme familie die jullie met veel liefde ondersteunt.
De eerste kleertjes gemaakt door oma en tante Tine zijn een feit, het eerste prematuren-mutsje is al in gebruik genomen.
Lieve Pipa, we kijken ernaar uit om jou beter te leren kennen, en jou in onze armen te mogen nemen!
Veel liefs van jouw oma!
Welkom Pipa! Klinkt als een behoorlijk dramatische entrée… Hopelijk is iedereen snel bekomen en aangesterkt zodat het knuffelen kan beginnen…
Het was inderdaad een entrée voorzien van de nodige dramatiek. Niet voor herhaling vatbaar!