Satur9Donderdag 26 juli
Onze wekker staat vroeg, en we zijn vrij snel weg. Het is nog half donker. Het plan is om vandaag 350km te doen, en eventueel nog een stuk verder te rijden, zodat we morgen minder moeten. De planning was: 350 / 350 / 450 km (de laatste dag eventueel over snelwegen), maar als het lukt, maken we er 350 / 450 / 350 van.
We houden een eerste tussenstop in Lacelle, een gezellig ouderwets dorpje (of een ouderwets gezellig dorpje?), waar tot onze verbazing de leeskast geïntroduceerd is.
We drinken er een kop koffie en trekken dan weer verder. We rijden weer door de graanschuur van Frankrijk, de velden zijn grotendeels geoogst.
De schuren zijn gigantisch, en lijken soms de kerken van de streek. Stofwolken verraden waar boeren aan het werk zijn. Het is droog, heel droog. De volgende stop is op een parking aan een vijver, we eten er wat en rijden dan weer verder. We rijden door de Somme-vallei en zien veel oorlogsaandenkens.
We hebben bij momenten vreselijk veel lol met alles wat fout gaat. Zo gaat dat bij ons, we kunnen serieus op elkaars kop zitten, maar als het fout gaat op reis, dan blijven we lachen. Tot we soms de slappe lach hebben en niet meer bijkomen. En we zien er altijd het voordeel van in ook: als we fout gereden zijn, vinden we altijd wel dat we een mooi landschap zien dat we anders nooit gezien zouden hebben. We rijden naar de camperplaats van Camping Car Park in Lailly en Val, waar we beslissen nog een eind verder te rijden, naar Dreux. Dat ligt ten zuidwesten van Parijs en dus een goeie 100km dichter bij onze eindbestemming.
Eigenlijk is rijden het beste wat we kunnen doen: buiten is het loeiwarm, en in de cabine hebben we airco.
Dus dat eind verder rijden is niet zo erg. We herkennen namen, en ik ga een beetje opzoeken, we zitten namelijk in de buurt van 2 weken eerder tijdens onze reis. Alençon, Mur de Sologne, we waren er toen ook, en als ik op de Polarsteps app kijk, blijkt dat we de route van toen kruisen in de buurt van de Mur de Sologne.
We blijven op D-wegen rijden en genieten van het glooiende landschap. De tijd van de bergen ligt achter ons. In Dreux blijkt (wat we al vermoedden) dat de camperplaats niet veel soeps is: een parking op een industrieterrein. Maar we hebben elektriciteit en water, en niet veel zin om nog verder te rijden, dus we houden het hier maar bij. Het is toch maar om te overnachten en vroeg te vertrekken. We sproeien het asfalt nog wat nat, houden het heel erg rustig, kijken naar Vive le Vélo en proberen te slapen. Het is warm, het is te licht (vooral naar mijn goesting) en te lawaaierig. Maar we slapen.
Vrijdag 27 juli
We staan opnieuw vroeg op, en vertrekken vroeg.
Nog ongeveer 360 kilometer te rijden naar Gent. Normaal gingen we snelwegen nemen, maar omdat we 100 km minder afstand te rijden hebben, nemen we toch de kleine wegen.
Ik zie op een bepaald moment een naam die me bekend voorkomt van Parijs/Roubaix op de kaart, en realiseer me dat we het parcours van de rit naar Roubaix gaan kruisen. Ik ga opzoeken op de Tour-app, en zie dan dat Dreux, waar we overnacht hebben, de startplaats was van de rit van de dag daarvoor: Dreux – Amiens. Grappig. Hoe snel we dat toch allemaal vergeten zijn. Meneertje Mertens had op een rotonde fietsen zien staan, en zo legden we de link.
In het begin van onze rit verliezen we tijd met een omleiding waarvan we bordjes missen en dus een eind te ver rondrijden. Maar echt verloren rijden we nooit. Vanaf dan gaat het vlot. Wel vaak veel drukker dan we gewoon zijn. We zitten ook op een omleiding voor vrachtwagens naar Arras, en dat merken we goed. Enorm veel vrachtverkeer.
We willen niet te zot laat thuis zijn, dus zijn de stops vrij kort vandaag. We stoppen in een dorp op het 11 november plein, altijd leuk voor Meneertje Mertens.
We steken de grens over
(ik rateer het Belgische grensbord en neem genoegen met een bordje van Wallonië) en rijden naar Doornik, en van daar naar Ronse en via de N60 naar huis. Ik realiseer me dat we aan de andere kant van de Kluisberg passeren en zoek het even op: Heestert ligt op 10km van waar we passeren. Maar we moeten toch eerst naar huis om de mobilhome leeg te maken en te poetsen.
Rond 14u zijn we in Gent (hallo geliefde Dampoort),
we laden in de loden hitte onze spullen in bakken en zetten alles binnen. Opruimen is voor later. We rijden naar mijn ma en Herman om hun kampeerspullen terug te geven, naar de aankomst van de rit van vandaag te kijken en een beetje te babbelen. Daarna vertrekken we naar de camperplaats van Sint-Eloois-Vijve, waar we de laatste nacht van onze reis doorbrengen. Het is er lawaaierig wegens een zomer pop up bar, maar we zien wel, we zullen wel kunnen slapen waarschijnlijk. Het poetsen is voor morgenvroeg: de binnenkant van de camper doen we gewoon zelf, de buitenkant in een truck carwash.
Zaterdag 28 juli
Het slapen ging toch niet zo fantastisch: het lawaai ging door tot na 1u, en daarna ging het regenen en onweren.
We poetsen de binnenkant van de camper, en gaan daarna voor een wasbeurt naar Vroman Truckwash in Maldegem. Zo hebben we dat ook eens meegemaakt.
Daarna gaat het naar DD Mobilhomes in Heestert om de camper terug in te leveren bij Nikis en Sabine. *snif* Herman staat paraat om ons naar huis te brengen, waar het opruimen ons wacht.
We kunnen nog 2 dagen Tour en wat afleveringen Vive le Velo kijken, maar daarna is het echt gedaan.
We zijn nu 1 week later en ik ben het nog steeds niet echt gewend, heb mijn draai nog niet gevonden. De mobilhome voor volgend jaar is al gekozen, nu is het wachten tot 23 oktober op het parcours van de Tour 2019 om opnieuw te kunnen plannen.
