Satur9Ik doe mee aan #ouderzonden. Uitleg vind je hier, deelnemers vind je hier.
De meeste deelnemers zijn ouders van kleine kindjes. Hier ligt de focus anders: ik heb volwassen kinderen, en kan terugkijken op hoe ik hen heb opgevoed, en hoe het leven met kinderen was.
- Superbia (hoogmoed – hovaardigheid – ijdelheid) – 1 februari
Waarom ben jij een goede ouder? Waar blink jij in uit?
Ik beschouw mezelf als een goeie mama, ja. Ik heb dat goed gedaan. Ik vind dat ik dat zonder valse bescheidenheid gewoon mag zeggen zoals het is. Ik heb kinderen opgevoed die stevig in hun schoenen staan. Die heel nuchter in het leven staan.
Waar ik heel trots op ben, is dat ze opgegroeid zijn tot onafhankelijke volwassenen. Tot mensen die durven gaan voor iets, met veel goesting en overtuiging.
Als ze klein zijn, zie je dat zo gemakkelijk niet. Ze zijn bij jou, je zorgt voor hen, je bent er voor hen. Er is me wel eens verweten dat ik overbezorgd was (zeker wat betreft Milan), maar ik ben ervan overtuigd dat dit nooit zo was. Milan had wat meer zorg nodig, wat meer hulp om in de juiste richting te gaan. Voor sommige dingen, voor andere dingen was hij zo zelfstandig als iets en had hij zijn pad al snel uitgestippeld.
Het feit dat we in de stad wonen en dat ik geen rijbewijs heb, zorgde ervoor dat ze als kleine kinderen niet erg makkelijk van onder mijn vleugels konden komen. Maar van zodra ze over de nodige zelfstandigheid en tools beschikten (een fiets, openbaar vervoer, de nodige maturiteit, inzicht in het verkeer) konden ze erop uit trekken, liet ik hen zelfstandig uitvliegen. En dat heeft opgebracht.
En zo werden ze al snel jonge mensen met een open blik op de wereld, die vroeg het nest verlieten om op eigen benen te staan. Maar met altijd in het achterhoofd: mama en Meneertje Mertens staan achter ons, en zijn er als we hen nodig hebben.
De laatste die nu nog bij ons woont, is ook meerderjarig, en ontwikkelt zich rustig en zonder het zelf goed te beseffen tot een even zelfstandige, onafhankelijke jonge vrouw.
Ze doen dat goed, die kinders van ons!
