We leven in lijstjes. To do lijstjes. Nog te lezen boekenlijstjes. Zoveel boeken wil ik dit jaar lezen lijstjes. Wenslijstjes. Aanvinken en afvinken. Bucket lijsten. Vergeet de melk niet lijstjes. Boodschappenlijstjes. Ideeënlijstjes. Lievelingslijstjes. To do lijstjes opgesplitst in korte, middellange en langetermijn to do dingen. Lijstjes om onze efficiëntie te verhogen. Lijstjes om onze productiviteit te verhogen. Lijstjes om alles in een dag gestouwd te krijgen. Lijstjes voor vandaag, lijstjes voor morgen, lijstjes voor volgende week, lijstjes voor volgende maand, lijstjes voor volgend jaar. Lijstjes met goede voornemens. Lijstjes met doelen. Lijstjes met afspraken. Lijstjes met verjaardagen. Lijstjes met ingrediënten. Lijstjes met dingen die we leuk vinden. Lijstjes met dingen waar we een afkeer van hebben. Lijstjes met landen die we willen bezoeken. Lijstjes met landen waar we al geweest zijn. Huwelijkslijsten. Babylijsten. Babynamenlijsten. Voor- en nadelenlijsten. Stappenplannen. Klusjeslijsten. Adreslijsten.
Nog lijsten en lijstjes? Wellicht wel, maar dit is het wel voorlopig.
Ik was ook een lijstjes-mens. Maar ik ben geen lijstjes-mens meer. Ik word er zenuwachtig van. Ik ben niet efficiënt, ik ben niet productief. Ik hoef dus niet persé een to-do lijstje. Ik denk dat ik mijn leeshonger ga verpesten door een “in 2018 wil ik 52 boeken lezen” lijstje. Ik doe geen lijstjes meer. Ik modder maar wat aan. En daar voel ik me steeds beter bij.
Eén lijst heb ik nog. Een uitgebreide. Een lijst van wat er mee moet op vakantie. Dat is een heel belangrijke. Voor de rest laat ik de lijstjes links liggen.