Breng verslag uit van a day in the life van je idool, een andere blogger, de groenteboer. (pagina 202, opdracht 1)
Het einde van september nadert, tijd om het #projectblogboek weer eens op gang te fietsen. Mijn constante inspiratiebron voor als het wat minder is. Hoewel ik nu al een paar keer gelijk een uil op een kluit naar het lijstje heb zitten kijken, me afvragend wat ik er in godsnaam mee aan moet. In dit lijstje vind ik namelijk weinig inspiratie. Maar toen las ik bij lilith, de madam van het blogboek ergo de lijstjes, dat ze haar doodgewone gewoonten deelde, en toen wist ik eindelijk hoe ik vooruit kon. Ik benader deze “opdrachten” (zoals ik ze zelf noem) namelijk met de nodige creativiteit.
Want god ja, weet ik veel hoe de dag van mijn idool (heb ik ook niet), een andere blogger of de groenteboer eruit ziet. En mijn eigen dagen zijn dezer dagen nu ook niet echt om zoveel over te kunnen schrijven. Maar mijn gewoonten delen, daar kan ik wel iets mee. Want ik ben een gewoontemens. Ik hou van gewoonten, routine. Ik heb mijn kinders opgevoed met routine en gewoonten. Ik denk dat de meeste mensen aan elkaar hangen van gewoonten. Here goes.
- Meneertje Mertens gaat vroeg werken, en ik sta ook vroeg op. Over het algemeen een kwartiertje voor hij vertrekt. De meeste mensen verklaren mij zot, al helemaal nu ik thuis ben, maar ik heb hem graag nog eens gezien voor hij vertrekt. Dan is mijn dag beter.
- Ik eet elke ochtend hetzelfde. 4 scheppen havermout, 4 scheppen muesli, melk, en een tas koffie. En een glas water met mijn pillen. Onlangs dacht ik eens overnight oats te proberen, maar dat beviel me niet. Ik had daarvoor ook chiazaad gekocht, en daarvan doe ik nu ook een schep bij mijn ontbijt, maar ik zal blij zijn als het op is, want eigenlijk vind ik het niet lekker en vind ik mijn gewoonlijke ontbijt nog altijd het lekkerst.
- ’s Ochtends in de vroegte ruim ik de keuken op. En dat doe ik graag systematisch, van links naar rechts bijvoorbeeld, om zo de rommel beetje per beetje te zien verdwijnen. Soms vertoon ik autistische trekjes in mijn routines, ik weet het.
- ’s Ochtends doe ik ook de was. 1 machine per dag (en regelmatig eens geen was, nu we met minder in huis zijn), machine van de dag ervoor van de waslijn halen, nieuwe machine ophangen en/of in droogkast steken, en de was opvouwen en eventueel iets strijken.
- De wasmachine opzetten en koffie maken doe ik niet. Het is de gewoonte dat Meneertje Mertens dat doet. En hij doet dat ook.
- Mijn ochtend is mijn avond: als ik al naar iets kijk, doe ik dat ’s ochtends. Gewone TV kijk ik weinig, de reclame werkt teveel op mijn zenuwen. Ik kijk alleen naar de koers.
- Gewoonlijk maak ik blogberichten op voorhand en plan ik in om ze op een bepaald moment te publiceren. Dat is meestal op een weekdag tussen 8 en 10u. Ik heb al gemerkt dat er dan het meeste respons komt.
- (ik denk dat veel mensen dus de gewoonte hebben Facebook te checken op hun werk)
- Qua middageten en avondeten zit er mometeel weinig routine in. Ik eet als ik honger heb, op dagen dat er ’s middags niemand thuis is, eten we ’s avonds warm, op woensdag en in het weekend durven we al eens ’s middags warm eten.
- Ik ga meestal vroeg naar bed. 19u zo ongeveer. De laatste weken durft het al eens wat later worden. Een half uurtje of zo. Maar meestal kunt ge een wekker gelijk zetten op mij. Vroeg opstaan is vroeg gaan slapen, ja. Als ge niet meer 3×7 zijt, kunt ge u niet meer permitteren om permanent te weinig te slapen, en slaap haal je niet in, maak jezelf maar niks wijs. Ik doe mee met het bioritme van Meneertje Mertens, omdat ik vind dat we anders héél weinig aan elkaar zouden hebben. En het werkt, want we zijn ondertussen toch al 10 jaar getrouwd hè.
Voila, dat zijn zo’n beetje mijn routines. Heb jij ook routines? Deel ze met mij!
(kijk, zo heb ik dat ook eens gedaan zie, zo een zinnetje om mijn blogbericht af te sluiten met de vraag om te participeren. Ik doe dat 1 keer per jaar of zo, want het is niet mijn gewoonte want ik vind het vervelend en opdringerig klinken)