Satur9- We hebben reiswee. We zitten te kwijlen bij allerlei mooie bestemmingen in Frankrijk. We verlangen terug naar de zomerse hitte. We missen de mobilhome.
- Ik stel vast dat we wel eens naar de Giro of naar de Vuelta zouden willen, maar dat Frankrijk (en dus ook de Tour de France) toch nog een leven aan reizen kan vullen. Wat mij betreft.
- We kregen onze waarborg volledig teruggestort (zelfs dát was ons niet gegund vorig jaar). Waardoor deze reis volledig met een positief bilan afgesloten werd, met een collectief goed gevoel.
- Fysiek gaat het heel wat minder sedert we terug thuis zijn. Allerlei kwaaltjes, een hardnekkige schimmelinfectie, pijn aan mijn kniegewrichten, vapeurs XL. Tja, het moest er ooit eens van komen zeker.
- Slapen gaat gruwelijk slecht. Ik lig avonden na elkaar te woelen, te draaien en te keren. Te warm, te koud, te warm, te koud. Wakker van het minste lawaaitje op straat (en eerlijk gezegd, ze kunnen er hier wat van de laatste tijd, jeetje mina). Schokgolven door mijn lijf. Pfhah. Onder de morgen slaap ik wel vaak goed. En als de vermoeienis té groot wordt, word ik meestal beloond met 1 of 2 nachten dat het beter gaat.
- Maar goed: we hebben nieuwe matrassen, dat scheelt al, en de lattenbodems superdeluxe zijn besteld. Daar kijk ik echt naar uit. Nog 4 weken, normaal.
- De datum van 16 augustus ligt nu vast voor de operatie, pre-op bloedafname is al gebeurd. Na de onderzoeken van 2 weken geleden kan ik zeggen dat het er allemaal heel positief uitziet. Ik reageer zeer goed op de Nolvadex (vandaar dat ik de bijwerkingen er, euh, graag bijneem). Voor de rest behoud ik mijn gebruikelijke voorzichtigheid tot de operatie achter de rug is en we écht helemaal zeker weten waar we staan. Maar toch: alles komt goed.
- Ik lees regelmatig terug op mijn eigen blog. Daarvoor dient die dus ook. Om weg te dromen. Om terug te denken, met tekst en beeld erbij, aan de mooie weken die we hadden.
- Mijn naaimachines heb ik nog niet aangeraakt. Maar er groeien wel plannen in mijn hoofd.
- Gelukkig is er de komende weken véél koers op TV.
- En wil ik wel nog iets leuks doen dit weekend. Cap Blanc Nez, Cap Gris Nez, Wissant, Opaalkust… hopelijk laat het weer het toe om daar eens een dagje naartoe te trekken.
- Heb ik eigenlijk ook zin om eens bij Ankara te gaan eten. Nomnom.
- Ik ben trouwens nauwelijks bijgekomen tijdens onze vakantie, iets waar ik best wel tevreden mee ben. Ik weeg nu 400 gram meer dan mijn laagste gewicht voor de congé, dat is verwaarloosbaar.
- Ik ben nog altijd zo bruin als een bezeke.
(foto bij dit bericht door Meneertje Mertens)
Hey Anne met de reiswee. Ik begrijp je wel hoor. Had ik ook na onze reizen en vooral, het zal je misschien verbazen, na de Ijslandreis. Wat dat land met je doet is toch speciaal of hoe moet ik het noemen. Het is ook het land van elfen en andere natuurwezens. Ze hebben mij te pakken zeker?
Kan je je niet in slaap lezen? Ik heb me laatst toch mispakt aan een boek van A.F.Ter Heyden. Vééél te zwaar (letterlijk) als bedlektuur . Lees nu een minder “gewichtig” boek “Tussen zussen” van Rita Spijker. Eén van de zussen heet Anne. Ik geef het je wel door.
Geniet van je superdeluxe beduitrusting! Kan aardig wat kosten hé.
Dit week-end wordt beter weer voorspeld, dus Cap Blanc of Gris kan er in zitten. Maar het moet dan wel zeer helder weer zijn. Laatst heeft ons Ingrid nog de cliffs of Dover gezien. Als alternatief is een wandeling in Wissant (wit zand!) ook goed.
Voor je operatie wens ik je veel geluk, ik zal aan je denken.
Wij doen een boottocht op de Saône tot 25 augustus.
Tot eind augustus en hou je goed, sterke vrouw die je bent.
Dankjewel lieve Yo 🙂
Geniet van de boottocht, zal prachtig zijn!
Dat in slaap lezen, dat lukt me niet meer. Ik val in slaap, leg halfwakker bril en boek weg en hops, ik ben weer wakker. Verschillende keren per avond. Want in slaap lezen, dat was ook mijn ding. Lukt vreemd genoeg niet meer. Maar slapeloosheid is een gekend effect van de Nolvadex.
Het was toch niet Tonio, van A.F.T Vanderheyden? Ik heb dat moeten wegleggen, niet kunnen uitlezen. Inderdaad, heel zwaar.
We zien elkaar en de elfjes eind augustus 🙂