Satur9
Ook hier op mijn blog wil ik iedereen die meeleest, het beste wensen voor het nieuwe jaar. Zoals ik elders al schreef:
een goede gezondheid, armen vol liefde, een hoofd vol dromen, wilde plannen, en ook de energie om een paar van die mooie dromen en wilde plannen uit te voeren
dat wens ik jullie allemaal.
En na de afgelopen emotionele periode, wil ik niet terugblikken, maar wil ik jullie allemaal uit de grond van mijn hart bedanken voor alle steun die ik al heb gekregen.
Meneertje Mertens (zoals ik hem hier graag noem), een meer trouwe en loyale compagnon kan ik me niet voorstellen, altijd aan mijn zijde.
Mijn kinderen en schoonkinderen, voor hun steun op alle mogelijke manieren: praktisch, moreel, eten maken, hartjes sturen, berichtjes sturen, aan mij denken, mij bezoeken en voederen in het ziekenhuis… Jullie zijn de beste kinderen die ik ooit kon hebben.
Mijn allerliefste kleindochter (nu mag ik dat nog zeggen hè, ik heb er maar eentje) Lili, die mij onbewust positief beïnvloedt met haar prachtige ogen, de lieve kuiltjes in haar wangen, haar gewriemel en gewrikkel, en haar knuffels (want die geeft ze terug, haha!), haar zalige lach, haar heerlijke totje, haar warme lijfje.
(foto met dank aan Janna)
Mijn ma en Herman, voor hun bezorgdheid en goede zorgen.
Mijn zus, mijn schoonouders, mijn schoonzus en -broer, de schoonfamilie van mijn kinderen, de rest van mijn familie, vrienden en kennissen, voor hun vele blijken van steun en liefde, voor hun warmte, hun aanwezigheid. Ik voel me nooit alleen, echt waar.
Mijn allerliefste collega’s en oud-collega’s, die mij graag zien, en die ik graag zie. You are the best! Allemaal!
En ook de mensen aan de zijlijn, die me zijdelings kennen of zelfs niet kennen, maar die toch via via laten merken dat ze meelezen, dat ze steunen, dat ze aan ons denken. Ik vind dat zo fijn!
Ik hou jullie op de hoogte hoe het verder gaat. Ik ben anderhalve week ver met de hormoonpillen, en merk weinig van bijwerkingen voorlopig. Alleen dat ik niet erg goed slaap, maar ik weet niet of dat er iets mee te maken heeft. Ik heb bij momenten vreselijk veel pijn in mijn rug gehad, het komt en gaat, maar dat lijkt nu weer even wat beter. Beweging is belangrijk, en we proberen dus regelmatig eens te gaan wandelen.
De volgende controle is halverwege maart, en in juni wordt de hele molen wellicht weer in gang gezet, waarna operatie en bestraling zou volgen. Maar nu dus even: windstilte.
En vanavond luiden we op het gemak het nieuwe jaar in, rustig en met weinig fanfare. Het jaar van behandeling en genezing!
Dag Anne,
Voor het nieuwe jaar wens ik je veel kracht en sterkte om te doorstaan waar je door moet, hoop op de goede afloop, en vooral goed nieuws bij je controles. Maar jou kennende is die sterkte, hoop en positivisme meestal geen probleem… Ik lees van hier mee hoe het met je gaat en probeer je in gedachten wat extra energie te sturen.
En gezien je graag op de hoogte wil gehouden worden: ik ben ondertussen gestopt met werken en geniet thuis van mijn dikke buik.
Groetjes
Liesbeth
Je hebt alvast het nieuwe jaar gehaald met je dikke buik, dat is goed nieuws hè. En nu verder geduldig afwachten. Ik ben benieuwd! Ik vind het fijn om te kunnen uitkijken naar zoiets moois, dat helpt bij het positief blijven 🙂 Dankjewel voor je steun Liesbeth!