Nog iets wat ik meehad naar Frankrijk, maar onaangeraakt terug mee is gekomen: katoen, een dikke haaknaald en een uitgeprinte werkbeschrijving om een “big head baby doll” te maken. Een allerschattigst popje.
Met wat vertraging begon ik er thuis aan. Knuffels maken is niet mijn favoriete bezigheid, teveel geprul en gepriegel. Maar dit viel best wel mee. De beentjes, het lijf en het hoofd worden aan één stuk door gehaakt, alleen de armpjes moeten er achteraf aangezet worden.
Maar het is en blijft soms prutsen: de rondjes worden op sommige plaatsen wel heel erg klein, en tussendoor de benen en het lijf vullen zorgt ook wel voor ongemakkelijk gestuntel.
Het mutsje moest eigenlijk gebreid worden, gelijk welk patroon voor een babymutsje zou goed zijn. Daar had ik niet veel zin in, want dan moest ik andere (dunnere) wol zoeken, dus haakte ik het hoofdje gewoon een tweede maal, alleen iets losser. Uiteindelijk is het mutsje iets of wat te groot, maar dat is misschien net makkelijker voor een klein prutske om het mutsje aan en uit te doen. En anders naai ik het wel vast met een paar steken.
Tijdens het maken heb ik lang getwijfeld of het wel op iets zou trekken, maar toen het af was, bleek het popje best wel schattig te zijn.