Satur9Voorlopig maak ik geen babykleertjes meer tot het kleinkind geboren is (nog een maand! spannend!), en we weten of het een jongen of meisje is, en hoe groot het kindje is. Daarna zie ik wel weer. Het laatste op de babyplanning was een verversmatje. Zo’n dingetje om mee te nemen.
We vonden een leuk én gratis patroontje op So Sew Easy, waarbij Janna opteerde voor de “clutch” versie.
Ik had nog allerlei stofjes in mijn voorraad die een leuke combinatie vormden: een half metertje katoen voor de buitenkant dat ik eerder kocht bij Modecoupon, de overschot van het ribfluweel van het One to Hug jasje (een coupon die ik kocht bij In den beer), en ik had nog plenty badstof liggen.
Die badstof deed me wat twijfelen over de tussenvoering: het zou zo al wat dikker worden, zou het hele ding dan niet te dik worden? Ging dat wel lukken met het biaisband? Uiteindelijk opteerde ik voor wat dunne versteviging.
Bij Veritas had ik 3 meter donkerblauwe biaisband gekocht, zonder eerst in de werkbeschrijving te kijken! Fout! 4 yards waren er nodig, ofte 3,6 meter. Ach ja. Leek me wel leuk om zelf biais te maken voor rond de zakken, dat zou het geheel wat fleuriger maken.
Ik ben behoorlijk tevreden van het resultaat, alhoewel mijn skills om biaisband te verwerken nog wel wat aangescherpt mogen worden. Maar oefening baart kunst. (dat lijkt me alvast minder pijnlijk dan een baby baren) (nee wacht, ik wéet dat. Dat ís minder pijnlijk).
Terwijl ik bezig was, viel mijn frank: hoe naai je biaisband in een rechte hoek? Het internet en een Japans filmpje to the rescue!
Nifty detail is het plooitje in de zijzakjes, zodat je daar zonder veel moeite spullen in kwijt kan. En hoera, de luiers passen er perfect in!
Als extraatje maakte ik een bijpassend knuffeldoekje in de vorm van een beertje. Geen patroon daarvoor, gewoon een kleurplaat overgenomen van op kleurplaten.nl, etiketje en lusje ertussen, en hoppa, we hebben een schattig knuffel / tutdoekje. Ik had het al eens eerder gedaan, er is ook een bijpassend doekje bij het gele slaapzakje. Waarvan ik nooit een foto postte. Maar kijk, bij deze:
Afspraak met Janna is dat ze het verversmatje een tijdje gebruikt, opmerkingen en verbeteringen bezorgt, en dan maak ik nog eens een nieuw matje. Wat groter denk ik alvast, want ik vind dit toch wel een beetje kleintjes. Goed voor een boreling, maar lang zal het toch niet meegaan.
