Op naaipatronen.nl zag ik een patroontje voor een losse flodderbroek in tricot. Ik had daar wel zin in, in zo’n gemakkelijke broek om thuis te dragen.
Het patroon (Burda 7400) bleef een tijdje in de kast liggen, maar in december kocht ik op stoffen.net wat goedkope rekstoffen voor om het eens uit te proberen.
Dat viel een beetje tegen: eentje was na de voorwasbeurt meteen onherstelbaar beschadigd (ik kreeg er inmiddels wel een vergoeding voor), eentje is te mooi (als je dat tegenvallen kan noemen) en te zwaar voor een broek, idem voor een derde stofje (alhoewel het iets minder mooi en iets minder zwaar is), dus bleef er nog eentje over om te proberen.
Dat werd me nu toch een lijdensweg. Er zaten twee heel drukke weekends tussen waarin ik weinig kon voortdoen, en het liep mis vanaf de eerste stap. Ik begreep weinig van de uitleg voor de zakken in de broek. Ik zette die zakken er dan nog eens compleet verkeerd aan. Mijn eigen schuld, dat laatste. Nadat de zakken op de juiste plaats stonden, heb ik ze 2 keer volledig fout ingenaaid. Goed. Nog 2 keer uitgedaan. Dat werd een beetje zwaar voor de stof, dat wel.
Een uitleg gezocht en gevonden die ik wel begreep, ik zal het in het vervolg wel zo doen. Daarna een hele worsteling met de stof die ik wilde gebruiken als boordstof. En met de boorden onderaan de broek heb ik ook vreselijk geworsteld. Ik begreep weer eens niets van de uitleg, maar stilletjesaan sijpelde de wel in, en tegen de derde poging (aan de tweede broekspijp ondertussen) had ik door hoe het moest. Tegen dan had ik wel door dat mijn stof ook erg moeilijk was om mee te naaien, want ik begreep het wel, maar het lukte nog niet. Ik doe het niet vaak tijdens het naaien, maar deze keer heb ik echt wel keihard gevloekt.
Goed. Broek klaar, met plenty fouten. En het rekpercentage van de stof is te groot, het is dus een mega-lange broek. Na twee weken sukkelen en prutsen was ik het ding zo beu gezien, dat ik ze aan Lies gegeven heb. Ha.
Volgende poging. Ondertussen waren we naar In den beer geweest, en was ik zo verstandig geweest het patroon mee te nemen voor hulp bij de keuze van de stof. Twee leuke stofjes mee, eentje met strepen, en een zeer retro stofje. (Milan vindt het nogal in-your-face-really). Ook boordband heb ik mee van In den beer.
En deze broek ging stukken vlotter, alhoewel ik er als eerste naaifeit toch in geslaagd ben de zakken er op de verkeerde plaats aan te zetten. Zakken losgemaakt, en dan toch vlot tot het eind geraakt. Deze broek is perfect, de boordband is van goeie kwaliteit en zit er netjes aan, en de stof rekt net genoeg om comfortabel te zitten, maar toch niet teveel door te hangen.
Waarschuwing voor de volgende foto’s: ik heb paarse kousen aan. Oeps.
Daarna volgde nog een tweede broek, in de retro-stof. Ik slaagde erin geen fouten te maken, maar dan echt waar géén fouten, none at all. Wow. Opluchting. Maar: deze stof rekt dan weer meer, en de broek is te lang. But well, who cares. Het is wel goed als ik de boord omsla. Maar ik ben een beetje bang dat ze verder gaat uitzakken. We zien wel. Ik ben een hippe kip in deze broek!
Les geleerd uit deze saga: het rekpercentage van de stof voor deze broek mag niet te groot zijn.