We kochten een stofje bij een Turk in de Sleepstraat. Goedkoop (3€ de meter of zo), zeer synthetisch (stinkt als je er het strijkijzer opzet!), nogal brol (we zullen eens zien hoeveel keer het gewassen kan worden), maar wel wijs, kitscherig maar wijs.
We hadden er al sinds de aankoop een patroon voor in gedachten. La Printanière, dat ik eerder al maakte. Doet denken aan de lente, maar dit is dus voor de winter. Primeur, trouwens, primeur! Oosterlinck maakt winterkleedjes! Oosterlinck haat de winter en trekt zich meestal niet veel aan van zomer- of wintergeschikte kledij, maar kijk, Oosterlinck heeft een paar warmere stofjes in de schuif liggen dus Oosterlinck plooit. Voor winterkleedjes. Meh. Lach niet, Kristal.
We dachten dat het snel gepiept ging zijn, maar toen zette Oosterlinck de zakken er verkeerd in en mocht het tornmesje uitgehaald worden. So far for snel gepiept.
En dan duurde het nog een paar dagen voor de zomen gedaan waren. Maar kijk, tegen zondagavond was er toch een kleedje. Een Printanière in winterstof, en ik vind het ferm schoon. Zwarte legging en zwarte T-shirt met lange mouwen onder, en we zijn gezet. En gij nu.
Voor zo’n schone bijpassende collier moet ge bij deBATjes zijn!