Het idee zat al een tijdje in mijn hoofd: zelf een onderjurkje maken. Ik draag dat graag, in de winter, geeft een extra laagje warmte en mijn rok/kleed plakt dan wat minder aan mijn legging.
Na lang twijfelen bestelde ik bij naaipatronen.nl een patroon van Colette voor een onderjurk: Cinnamon. Lang twijfelen, en lang niet zeker of het wel goed zou zijn.
En mijn twijfels waren gerechtvaardigd. Eigenlijk door iets wat niet voor de hand ligt: voor de fun of it wordt er niet met de draad mee gewerkt, maar biais gesneden. En dat is bij mij niet goed gelukt, waarom weet ik niet, leende de stof er zich niet echt voor? Het jurkje trekt tegen, en als je het goed probeert te trekken, lukt dat niet, wegens niet met de draad mee.
Wat de maat betreft, zit het kleedje zelf zit perfect, maar de buste is te groot (voor de foto’s heb ik die een beetje ‘ondergestopt’ in het lijfje). Ik vond het ook vreemd hoe er gefronst moest worden, niet over de volledige lengte van de buste, maar enkel tot halverwege in het midden. Dat geeft een vreemd effect. Net onder de buste is het kleedje ook iets te wijd en gaat het lubberen, en dat krijg ik niet gecorrigeerd.
De stof blinkt nogal (understatement) en lijkt glibberig, maar het viel uiteindelijk enorm mee om ermee te werken, sommige rekbare stoffen zijn gladder dan deze.
De spaghettibandjes waren ook makkelijker om te maken dan verwacht, en ik heb eindelijk een trucje geleerd om zo van die smalle buisjes te keren.
Soit. Het is op zich wel draagbaar, we zullen zien of ik het uiteindelijk echt zal dragen.
