Satur9Na de aankoop in de kringloopwinkel van onze mooi kast, viel Meneertje Mertens zijn frank: bij mijn ouders, daar staat nog een kast van mijn grootouders. En die kast is van mij, die staat daar te wachten tot ik plaats heb om ze te zetten.
Aha. Oh ja. We zijn helemaal in de stemming voor het compleet ombouwen van onze woonkamer, dus waarom doen we niet op dat elan verder. Dus. Gevraagd aan ma en pa Mertens of het hen schikte dat we die kast ophaalden. Ja graag, geen probleem.
Zetels uit de auto, kast in de auto, rekken uit elkaar gehaald, kast geplaatst met behulp van een paar kinders (grote kinders, een gemak dat dat is jong, niet te geloven) (meestal toch) en voila!
Of de kast daar zal blijven staan, zijn we nog niet helemaal zeker. Misschien in het andere deel van de woonkamer, daar is meer plaats maar staat ze meer uit het zicht. En ondertussen kwam ik er ook achter dat, als ik niet teveel brol op het blad zet, ze ook een beetje ideaal is als (kleine) werkruimte. Dus, nog even verder over nadenken.
