Mijn allerliefste collega vroeg of ik een muts voor haar wou maken. Ja graag. Ik mocht er helemaal mee doen wat ik zelf wilde, alleen de kleuren bruin en roze waren uit den boze.
Samen met de dochter wol gekozen in de Veritas: Boston in antracietgrijs en petroleumblauw-groen-of-hoe-noem-je-dat.
Uiteindelijk ben ik voor dezelfde simpele muts gegaan die ik al een paar keer gemaakt heb, je kan wel zeggen dat dit een favoriet patroontje aan het worden is. Simpel om maken, en nog mooi ook. De kleurovergangen vergden wat oefening, maar lukten uiteindelijk ook heel mooi.
Tevreden met het resultaat…
Van diezelfde allerliefste collega kreeg ik innaailabels om in mijn maaksels te naaien:
(via Nominette)
En dat geeft dan dit:
Ik had nog wat wol over, zag op Pinterest af en toe polsverwarmers langskomen, en heb er dan ook maar zo’n paar gemaakt voor de fietsende collega, dat komt altijd van pas. Met een patroontje van een al even lieve Facebookster. Facebook to the rescue, dat werkt altijd!
(klik op de foto’s voor groot, en de kleuren zijn niet al te waarheidsgetrouw, op foto ziet het er veel blauwer uit dan het in werkelijkheid is)