Satur9… veel. Veel gerief om technologisch verbonden te blijven, en veel eten ook. Waarvan we de helft weer mee naar huis namen.
Anyways.
De Tour startte dit jaar in België, dus vond ik dat we maar eens moesten gaan. Ah ja. Het plan om naar de proloog in Liège te gaan werd afgevoerd wegens dat het er te druk zou zijn. Maandag 2 juli was er een rit die aankwam in Doornik, ideaal. Niet te ver.
We vertrokken vroeg, zochten ons een mooi plaatsje, en wachtten. Zagen de publiciteitscaravaan aan een gezwind tempo voorbijtrekken, een dik uur later de vluchters, krap 5 minuten later het peloton en wat nakomertjes, een rist auto’s, en dat was het. We pakten ons boeltje in en reden weer naar huis.
En, zot genoeg, het was echt wel een leuke dag! Lijkt op wachten en dan roef in the blink of an eye die koereurs zien passeren, maar het was veel leuker dan dat. Mensjes kijken, autootjes kijken, zonnetje zitten, koekje eten, beetje haken, beetje telefoon prutsen, beetje zeveren… plezant.
Fotoverslagje alhier.
