Ik heb een nieuwe telefoon, die significant groter is dan de vorige. Die durf ik niet goed in het zakje dat ik al heb steken, bij de lader en stekker en een kaartlezertje en nog wat spullen. Mijn ma maakt mooie GSM-zakjes, dus dacht ik: ik kan dat ook.
En kijk, ik kan dat ook!
De wol kocht ik bij de Wibra, en die haakte zo mooi, zo gelijkmatig! Ik was er zo trots op 🙂 Ik zou het zakje weer aan elkaar haken, en daar ben ik uiteindelijk niet zo tevreden van. Het is niet echt netjes regelmatig, en het valt natuurlijk nogal op door de andere kleur. Maar goed, het is handwerk, niewaar.
En verder: dingen afwerken vind ik helemaal niet erg. Draadjes instoppen en zo, niks op tegen. Maar knoopjes aan een zakje als dit naaien? Dat vind ik niet leuk. Wat een gepeuter en gepruts. Maar, ’t is gelukt!
Zelfs meneertje Mertens, die eerst wat lacherig en vooral weigerachtig stond tegenover zo’n tasje voor zijn telefoon, wil er nu toch eentje. Hoera!
heel mooi tanteke!
zeg, dat is nu al de tweede keer dat ik ergens lees dat er in de wibra wol wordt gekocht. morgen ga ik toch ook eens gaan kijken of dit in mijn stad ook zo is.
dikke kus
Dankjewel nichteke 🙂
Bij de Wibra vind je inderdaad wol. Ben benieuwd of dat ook in jouw stad is, laat eens iets weten!
Dikke kus terug!