Satur9
Zowat een jaar of twee geleden kochten we een kastje voor in de keuken. Om het rek te vervangen dat eigenlijk wel in de weg stond, waar we keer op keer tegen liepen. Een kastje met schuifjes, om toch wat ruimte te hebben.
Maar toen de keuken eind vorig jaar vervangen werd, opteerden we toch om op de plaats van dat kastje een grote keukenkast te zetten.
Dus moest dat kastje verhuizen. Maar naar waar? We wonen best wel in een groot huis, maar dat huis is ook best wel gevuld met zes mensen. Het zit van de kelder tot de nok van het dak vol. Normaal, vind ik, als je twee volwassenen en 4 tieners huisvest. Wat bleek? Er was nergens, maar dan ook nergens plaats voor dat kastje. Behalve…
Op een ochtend, toen ik alleen was, heb ik het kastje verhuisd naar de eerste overloop. Het staat daar lichtjes lomp en een beetje in de weg, maar na een maand of vier is iedereen het wel gewoon, en wordt er niet meer tegengelopen. Want af en toe hoorde je wel een luide bonk en gemompeld gevloek. Ik ben wellicht een paar keer verwenst geweest…
Tot nu toe zat er ook niks meer in dat kastje. Vroeger zat er keukengerief in, allemaal kleine spullen want het is een kastje met allemaal schuifjes. Schotelvodden, schuifjes met rommel, servetten, doosje met rekkertjes, rolmeter, enzovoort. Daarvoor wil je niet iedere keer een trap voor naar omhoog. Ik kon echt niet bedenken wat er in dat kastje moest. Lies had al eens geopperd dat zij het wel wou, maar nee, het is mijn kastje, ik heb het zo lang nog niet, het is zo mooi… het wordt niet doorgegeven aan één van de kinderen.
Maar nu, nu weet ik het, ha! Haha! Het wordt gevuld met mijn haakspullen. Bolletjes wol, naalden… op onze slaapkamer ligt ook nog allerlei handwerkgerief in verschillende (wel mooie) dozen, dat zal ook wel een plaatse vinden.
Het kastje heeft terug een doel gevonden, en het zal daar netjes in de weg blijven staan. Yup!
(en ja, ik heb nogal serieus geprutst aan de foto’s om een heel klein beetje weg te steken dat er nog een heel veel beetje werk is aan onze gang, maar het is zo erg dat het niet helemaal weg te steken valt)
