Kleine kantjes genoeg hoor, alhier. Maar dit is er eentje waar een mooie term voor bestaat in het Engels: procrastination. Procrastination is my middle name. Uitstelgedrag. Velen onder u bekend, daar ben ik zeker van.
Kapster bellen? OK, zal ik eens doen. En dan denk ik daar op alle mogelijke verkeerde momenten aan. Als ik in bad zit. Als ik in bed lig. Als ik op de fiets zit. Op maandag, want dan werkt ze niet. Ik zal het wel eens doen. Meestal duurt het zo’n 2 à 4 weken tot ik ertoe kom. En ondertussen heb ik wel een stel zagers en klagers aan mijn been. Maar ja.Dat helpt toch niet echt.
Betalingen? Mmm ja, zal ik woensdag doen. Pffff ik heb geen zin om te zien hoeveel er op de rekening staat.
Eigenlijk, serieus, is het toch al wat beter dan vroeger. Ik stel ietsje minder uit. Maar daar staat tegenover dat ik veel meer vergeet. Mja. En ondertussen ben ik getrouwd met nog zo’n procratinator. We kunnen er wat van, samen.
Een gebrek aan geduld is nog zo’n klein kantje. Maar daar ga ik het nu niet over hebben. Alleen dat het erger wordt met ouder worden, en dat valt me vies tegen, want ik had gedacht dat met de leeftijd ook het zen-gehalte in mij zou stijgen. Niet dus. Zeer jammer.
Kribbigheid, nog een klein kantje. Dat soms wel groot is. Kribbigheid, snibbigheid, pinnigheid, you name it. Want pas op, als mijn zenuwen werken, dan ben ik nogal goed van de tongriem gesneden. Vroeger had ik het nog veel erger dan nu. Als ik aan het PMS’en was, was het niet normaal. Ik kon toen dingen zeggen, en terwijl ik ze zei, wist ik: ge zegt dat beter niet Oosterlinck, zwijgt nu nekeer. Maar toch lag het eruit. Bweurk. Maar ik kan het nog altijd hoor. Ambetant lopen en dan een ander den duvel aandoen met sarcastische opmerkingen. Met pinnige opmerkingen. Tssss.
Dat een bloedhekel heb aan sommige zingende wijven, ik twijfel of dat een klein kantje is dan wel een guilty pleasure. Want je kan er mensen zo fijn mee op de kast jagen, en dan is het een guilty pleasure, toch?
En nu moet ik aanzetten naar het werk, want het is hoog tijd en ik ben dat ook weer aan het uitstellen! Aaaargh!
Ps: zingende wijven, ZINGENDE wijven! Het moest weer rap gaan, want ik ben nog rap van onderwerp veranderd, er stond hier al 2 dagen een ander berichtje klaar, maar 10 minuten voor ik naar het werk moet, besluit ik nog van gedacht te veranderen, moet het rap gaan, rap gaan, en vergeet ik een woord. ZINGENDE wijven dus.
ja, dat ‘procrastineren’… Dat heb ik dus heeeeeeeeeelemaal niet… 😉
[…] onder:wijvenweek Tagged: guilty pleasures, kleine kantjes » Satur9's World […]
Denial is dan ook een klein kantje van jou? 😉 😀
tandarts, gyneacoloog, kapper: die mensen zien mij volgens de normen niet vaak genoeg 🙁 stout van mij, op mijne leeftijd ! ‘ k zou nu beter eens direct een afspraak maken zeker, nu ik eraan denk….
Oogarts, nog zo eentje. Morgen ga ik bellen, echt serieus, dat is het plan, dat was het plan al van dit weekeinde. Morgen ga ik bellen 😀
Allee hop Hilde, je moest al aan het bellen zijn 😉
Hey leuk om hier es te lezen, probeer elke dag een deel blogjes van de wijvenweek te lezen, maar er zijn er heel wat hé!
Veel plezier nog met de wijvenweek!
uitstelgedrag … als dan de nodige afspraak wordt gemaakt, vergeet ik te noteren wanneer en sta ik er ofwel een week te vroeg ofwel een week te laat …
chrissebie: leuk, dankjewel 🙂 morgen ga ik ook wat lezen, beetje schade inhalen, nog niet veel tijd gehad.
Mara: dat heb ik gelukkig nog niet voorgehad. ik twijfel wel vaak (wegens ook niet opgeschreven), maar ik onthoud het nog wel goed. is wel een lesje voor over een paar jaar zeker 😉