Na een paar dagen wachten, dan eindelijk toch vrij positief nieuws. Ik was vreselijk ongerust, en probeer dat te verdringen, maar achteraf voel ik aan de opluchting dat die spanning toch heel groot was. Het sijpelt door tot in mijn dromen, ik droomde van insecten… mieren, bijen, en een gigantische soortement bloedzuiger die zich op mijn arm vastgeklemd had en die ik eraf moest trekken. Waarna een paar schone zuigsporen in mijn arm stonden. Vies maat, zo’n beestige dromen. Bah.
Heel veel courage, en ik duim uit alle macht mee dat het vrij positieve nieuws alleen maar positiever kan worden!
Dankje Veerle!