Zoals beloofd, een verslagje van het kastje op het alleetje.
Op het tweede verdiep, waar de kamers van Milan en Jens en Lies uitkomen, daar is een klein overloopje, waar een trap bovenkomt maar dan niet meer verdergaat. Iets van 1m30 op 1m30 of zo.
Op één of andere manier waren we erin geslaagd het daar ook tot een hoop stoffige rommel te laten verworden. Een kastje, totaal ondergesneeuwd onder gezelschapsspellen, boeken, stripverhalen, en rommel, pure rommel. Toen we de kelder opkuisten, vond ik dat we dat tegelijkertijd moesten aanpakken, dan was het daar ook netjes, en konden we daar een kast zetten zodat ik nog wat extra bergruimte had.
Gelukkig is het daar zo groot niet als in de kelder, want hier moesten alle spullen wel 2 verdiepingen naar beneden… 38 treden. Erg, heel erg. Maar ’t is gelukt, alles is opgeruimd (Marijke, hier staat een curverbak met boeken en spelletjes voor Sam en Li!), de kast gedemonteerd, de spiegel van de kast gerecupereerd op Milan zijn kamer, de kast uit elkaar gehaald en naar het containerpark gebracht.
En het nieuwe kastje staat er. Het was even zoeken en meten om iets geschikts te vinden, maar we zijn er geraakt. Zie foto van miserabele kwaliteit hieronder. En hier geldt hetzelfde als voor de kelder, jammer en oef dat er geen before foto bestaat…
En voor wie er op deze slechte foto in slaagt te onderscheiden hoe de muur eruit ziet: wel, dat is een plan voor volgende zomer. Gang behangen en schilderen. Iep!