Het zomert nauwelijks buiten (al was vandaag redelijk te doen, behalve vanmorgen dan, grijs-grijs-nat-grijs-grijs), maar in mijn hoofd zomert het wel. Zomersfeer, overal. Op weg naar het werk, zo stil, zo rustig (ik hoop dat het volgende week mooi weer is, niets zaliger dan naar het werk fietsen zo ’s morgens vroeg tijdens de Gentse Feesten). Op het werk, daar hangt een zomers sfeertje. Thuis, daar zomert het alle dagen, met de Tour in huis. Ik geniet van een spannende Tour de France, met de twee zalig kwekkende commentators op de achtergrond. En ’s avonds, dan geniet ik van Tour 2008 (of de dag nadien, als het opgenomen is). Met een al even zalig kwekkende Karl Vannieuwkerke, met altijd goedgekozen gasten, heerlijke stukjes over de steden waar uitgezonden wordt, een mooie mix van actualiteit en geschiedenis. En een altijd even mooie eindgeneriek met een zalig muziekje en beelden.Oh en dan zou ik nog Lieven Van Gils vergeten en zijn bijgelegde ruzie met Ricco!
Genieten, met de grote G.
Ja, Tour 2008 is telkens weer een prachtig stukje televisie – zowel voor de Tourliefhebbers als voor wie niet de koers van dichtbij volgt.
Ik vond het al mooi, maar ik vind het elke dag mooier en mooier. De uitzending met de weduwe van Fred De Bruyne en Lucien Van Impe vond ik gewoon zalig. Inderdaad, ook prachtige televisie voor wie niet de koers van dichtbij volgt, televisie die hen doet begrijpen.